Indiany Jonesa, jak sadzę, przedstawiać nie trzeba. Filmy traktujące o przygodach awanturnika ze stopniem doktora archeologii na trwałe zapisały się w historii kina i niemal każdy o nich słyszał. Lata mijają, a nasz bohater ciągle młody i pełen wigoru. Zgodnie z nieśmiertelnym prawem rynku, mówiącym, iż każdy dobry pomysł należy eksploatować tak długo, dopóki przynosi zyski, dr Jones już po raz piąty zagości na naszych monitorach. I nie mam najmniejszych wątpliwości, że i tym razem okaże się kasowym przebojem.

Fabuła Indiana Jones and the Emperor's Tomb przenosi nas do roku 1935. Po udanej wyprawie do Cejlonu, Indianę odwiedzili wysłannicy z Chin, prosząc o pomoc w odnalezieniu potężnego starożytnego artefaktu, czarnej perły, o jakże wymownej nazwie - Serce Smoka. Zgodnie z legendą, jej właściciel będzie w stanie kontrolować umysły innych ludzi, co jest równoznaczne z panowaniem nad całym światem. Musimy się pospieszyć, albowiem na artefakt mają chrapkę również paskudni naziści. Jeśli wpadnie on w ich ręce, cała ludzkość będzie miała, lekko mówiąc przechlapane, nosząc szorty i salutując facetowi o śmiesznych wąsikach.

Oczywiście, dostanie się do grobowca, w którym znajduje się perła, nie będzie łatwe. Wcześniej musimy odnaleźć będące kluczem Zwierciadło Snów, którego trzy fragmenty zostały schowane w różnych częściach świata. Daje nam to okazję do kilku darmowych podróży. Ot, typowa historia, wymyślona na potrzeby gry, zawierająca wszystko, co w Indiana Jones najlepsze - podróże, grobowce, trzaskanie biczem i Niemców, którym trzeba dać w mordę.

Gra oferuje dość szerokie pole manewru - zwiedzimy 10 różnych miejsc, zaczynając od dżungli Cejlonu, poprzez zamek w Pradze, pałac w Istambule i ulicach Hongkongu, a na chińskich świątyniach i grobowcach kończąc. Każda z lokacji ma swój niepowtarzalny klimat i nastrój, przez co ich zwiedzanie jest przyjemne i nie ma mowy o nudzie czy monotonii.

Tyle tytułem wstępu, najwyższy czas przyjrzeć się samej rozgrywce. Właściwie można opisać ją jednym zdaniem: "To taki Tomb Raider, tylko zamiast panienki z pistoletami, jest facet w kapeluszu". Oczywiście takie porównanie jest mocno naciągane, ale dobrze oddaje główną ideę - w Indiana Jones and the Emperor's Tomb będziemy skakać z kamyka na kamień, wspinać się po skałach, przełączać dźwignie otwierające drzwi i w wymyślny sposób eliminować przeróżnych przeciwników starających się nam przeszkodzić. A to wszystko oczywiście widziane z perspektywy trzeciej osoby, czyli z kamerą umieszczoną za plecami bohatera. Gra należy do gatunku zręcznościowo-przygodowych, ze znaczną przewagą tego pierwszego elementu. Skomplikowanych zagadek logicznych praktycznie nie uświadczymy (trudność sprawił mi wyłącznie zodiakalny zegar), więc cała filozofia opierać się będzie na bieganiu, wykonywaniu precyzyjnych skoków i toczeniu pojedynków. Nie zaliczam tego do minusów - Indiana Jones jest po prostu dobrą grą akcji i jako taką należy ją oceniać.

Muszę przyznać, iż ten tytuł trochę zaskakuje. Moje wrażenie po pierwszej godzinie było dość negatywne. Już układałem w myślach niewybredne epitety, jakimi w tej recenzji obsmaruje grę i jej autorów... O dziwo po kilku kolejnych godzinach doszedłem do wniosku, iż bawię się doskonale!

Dzieje się tak dlatego, iż większość niedociągnięć widać już na samym początku. Pierwszy w oczy rzuca się nietypowy system sterowania klawiszami [W,S,A,D] i myszą, którą obracamy kamerę. Pod kursorami zostało zapisane przeglądanie plecaka. Z tego właściwie nie korzysta się, bo o wiele wygodniej robić to rolką myszy.

»