Czy zdarzyło się wam kiedyś spędzić całą noc przed monitorem komputera? Nie pójść rano do szkoły/uczelni/pracy, by móc dalej spokojnie grać? Popaść w konflikt z rodziną narzekającą, iż przez nieustanną grę niszczycie swoje zdrowie? Czy zdarzyło się wam kiedyś zupełnie zatracić w świecie gry, nie zapominając o swoim realnym życiu i potrzebach? Teraz macie szanse znów tego stanu doświadczyć, bo wreszcie ukazał się Gothic 2! Tylko nie mówcie później, że nie ostrzegałem...

"Okres świetności górniczej doliny Khorinis dawno już przeminął. Uwięzieni za magiczną Barierą niewolnicy i pospolici przestępcy wiedli tu swój ponury żywot, skazani na dożywotnią pracę przy wydobyciu magicznej rudy. Jeden dzielny człowiek, walcząc o swoją wolność i przetrwanie zgłębił tajemnicę zapomnianych od wieków podziemnych świątyń, by stawić czoła wysłannikowi ciemności i zniszczyć Barierę. Dając wreszcie upust narastającej przez wiele lat wściekłości, więźniowie rzucili się do ucieczki. Miasto Khorinis było zupełnie nieprzygotowane. Niewielki garnizon strażników nie mógł się przeciwstawić potężnej fali zbiegłych skazańców. Po kilku krwawych potyczkach, wielu więźniów zdołało zbiec z Kolonii, znajdując schronienie w pobliskich lasach, górach i osadach. Coraz częstsze napady w pobliżu miejskich murów i rosnąca z dnia na dzień bezczelność bandytów niemal zupełnie sparaliżowały miasto. Setka doborowych królewskich Palladynów pod wodzą lorda Hagena zaprowadziła tymczasowy porządek, jednak jak długo on potrwa?

Część farmerów, rozzłoszczona chciwością straży miejskiej, zawarła z uciekinierami umowę. Zbuntowani chłopi przestali płacić daninę na rzecz króla, ochronę swoich farm powierzając najemnikom. Bunt farmerów pozbawił miasto dostaw żywności, a zgromadzone wcześniej zapasy kurczą się w drastycznym tempie. W Khorinis wybuchła nowa wojna - wojna domowa. To jednak nie koniec zmartwień. Zło nie zostało pokonane, w swoim ostatnim tchnieniu Śniący zawezwał nowe niebezpieczeństwo. Armia zła pod przewodnictwem Smoków szykuje się do walki i tym razem zamierza rozprawić się z rodzajem ludzkim raz na zawsze! I wydaje się, że nikt nie jest w stanie ich powstrzymać...".

"Oby przyszło ci żyć w ciekawych czasach" - tak brzmi jedno z przekleństw i nasz bezimienny, znany z pierwszej części Gothica bohater ponownie doświadczy jego mocy. Fabuła drugiej części gry zaczyna się około miesiąc po zakończeniu pierwszej. Śniący został pokonany, jednak nie zabity, a tylko wygnany z naszego świata. Wcześniej zdążył przywołać potężną armię, złożoną z istot ciemności, w skład której wchodzą nawet Smoki. Na domiar złego, kraina znajduje się w przededniu wojny domowej, więc ciężar jej ratowania spadnie na barki naszego herosa. Niestety jest on w kondycji dalekiej od stanu, w którym się z nim rozstawaliśmy. Został pogrzebany pod gruzami kopalni i spędził pod nimi ponad trzy tygodnie. Za pomocą magicznych mocy został uwolniony przez nekromantę Xardasa, jednak wszystkiego będzie musiał nauczyć się od początku.

Sprytny zabieg twórców gry z częściową utratą pamięci głównego bohatera sprawił, iż od nowa będziemy przeżywali emocje związane z jego rozwojem, nauką i szkoleniem. Osobiście jestem z tego powodu bardzo zadowolony, albowiem esencją każdej z gier RPG jest mozolne zbieranie punktów doświadczenia, odkładanie złota w celu kupienia choć trochę lepszego miecza i podróżowanie, w celu nabycia nowych umiejętności. Możecie więc być pewni, iż emocji z tym związanych w Gothicu 2 nie zabraknie. A skoro już o rozwoju bohatera mowa, to opisują go wyłącznie cztery statystyki: siła, zręczność punkty mana i punkty trafień. Niby nie jest to dużo, jakkolwiek w zupełności wystarczy. Wraz z rozwojem akcji możemy nauczyć się umiejętności skradania, włamywania, kradzieży kieszonkowych, tworzenia własnych run, alchemii, kowalstwa i zbierania trofeów - lista jest więc imponująca, tym bardziej, iż każdą z umiejętności można nie tylko wykorzystać w praktyce, ale dokładnie obejrzeć jej rezultat. Odmiennie niż w innych grach z gatunku, tutaj na przykład zdolność włamywania nie oznacza, iż bohater po wskazaniu zamkniętej skrzyni natychmiast ją otworzy. Będziemy zmuszeni samemu delikatnie manewrować wytrychem, uważając, by go nie złamać i nasłuchując odgłosów dobiegających z zamka! Może jest to mała rzecz, ale dla mnie to po prostu mistrzostwo świata znacznie zwiększające realizm i tym samym przyjemność płynącą z rozgrywki! By móc nauczyć się wybranej umiejętności, wcześniej musimy odszukać nauczyciela i najczęściej go opłacić, choć podobno zdolności można nauczyć się również z książek.

Nasz heros może posługiwać się każdym rodzajem broni białej oraz strzeleckiej, która została pogrupowana w cztery kategorie: broń jednoręczną, broń dwuręczną, łuki oraz kusze. Każda z grup wymaga zastosowania w boju zupełnie innej taktyki, lecz tym tematem zajmiemy się trochę później. Podczas wędrówek odnajdziemy wiele rodzajów oręża (ponad 100) i pancerzy - jest więc w czym wybierać i każdy znajdzie coś odpowiedniego dla siebie. W grze oczywiście obecna jest również magia, podzielona na siedem kręgów zaawansowania. I tak na początku nasza wiedza ograniczać się będzie do kilku podstawowych czarów leczniczych i ofensywnych, jak święta strzała, by z czasem pozwolić nam zmieniać się w inne stworzenia ( na przykład szpiegując pod postacią owcy!) czy przyzywać do pomocy potężnego demona lub wskrzeszać armię zmarłych!

»