Alguien suena

rothon [ Malleus Maleficarum ]

Alguien suena

O czym śnił czas po dziś dzień, który jak każdy dzień dzisiejszy jest apogeum czasu? Wyśnił miecz i w wierszu znalazł dlań właściwe miejsce. Wyśnił i wycyzelował sentancję, ktora jest pozorem mądrości. Wyśnił wiarę, wyjaśnił okrutne Krucjaty. Wyśnił Greków - odkrywców dialogu i wątpienia.
Wyśnił ogień i sól, które zniszczyły Kartaginę. Wyśnił słowo, ów symbol tak prostacki i tak mało giętki. Wyśnił szczęście, jakie nas spotkało, albo nasz własny sen o tym, że spotkało nas szczeście. Wyśnił pierwszy poranek Ur. Wyśnił tajemnicze drgania busoli. Wyśnił lódź Wikinga i karawele Portugalczyka. Wyśnił etyke i metafory najdziwniejszego z ludzi - tego, który pewnego popołudnia zmarł na krzyżu. Wyśnił smak cykuty na jezyku Sokratesa. Wyśnił dwóch dziwnych braci: echo i zwierciadło.
Wyśnił książkę - zwierciadło, które wciąż ukazuje nam inną twarz. Wyśnił zwierciadło, w którym Lopez Merino i jego lustrzany cień ujrzeli sie po raz ostatni. Wyśnił przestrzeń. Wyśnił muzykę, której przestrzeń jest niepotrzebna. Wyśnił sztukę słowa, jeszcze bardziej zagadkową niż sztuka muzyki, bo zawiera w sobie muzykę. Wyśnił czwarty wymiar i jego osobliwą faunę. Wyśnił liczbę ziaren piasku. Wyśnił liczby pozaskończone, nieosiągalne w liczeniu. Wyśnił tego, kto pierwszy w łoskocie gromu usłyszał imię Thor. Wyśnił przeciwległe oblicza Janusa, które nigdy nie ujrzą sie nawzajem. Wyśnił Księżyc i dwóch ludzi, którzy chodzili po Księżycu. Wyśnił studnie i wahadło. Wyśnił Walta Whitmana, który zapragnął być wszystkimi ludźmi, jak bóg Spinozy. Wyśnił jaśmin, który nie może wiedzieć, że jest snem. Wyśnił pokolenia mrówek i pokolenia królów. Wyśnił nizmierzoną sieć, tkaną przez wszystkie pająki świata. Wyśnił pług i młot, nowotwór i różę, rozkołysane dzwony bezsenności i szachy. Wyśnił wyliczanie, które autorzy uczonych rozpraw zwą chaotycznym, a które w istocie jest kosmiczne, bowiem każdą rzecz łączą z innymi sekretne ogniwa. Wyśnił moją babkę, Frances Haslam, w garnizonie miasta Junin, czytającą swoją Biblię i swojego Dickensa, o krok od najeżonej lancami pustyni. Wyśnił, że w bitwie Tatarzy śpiewali. Wyśnił dłoń Hokusai kreślącą linie, która wkrótce stanie sie falą. Wyśnił Yorricka, żyjącego na zawsze w słowch iluzorycznego Hamleta. Wyśnił archetypy. Wyśnił, że choć lato upływa za latem, we wszechświecie wcześniejszym niż jakiekolwiek lato istnieje jedna jedyna róża. Wyśnił twarze twoich zmarłych, które dziś są wyblakłymi fotografiami. Wysnił pierwszy poranek Uxmal. Wyśnił akt ciemności. Wyśnił sto bram tebańskich. Wyśnił korytarze labiryntu. Wyśnił tajemne imię Rzymu, będące jego prawdziwą tarczą. Wyśnił życie zwierciadeł. Wyśnił znaki, jakie nakreśli pochylony skryba. Wyśnił kulę z kości słoniowej, która zawiera w sobie inne kule. Wyśnił kalejdoskop umilajacy bezczynnosc chorym i dzieciom. Wyśnił pustynie. Wyśnił przyczajony świt. Wyśnił Ganges i Tamizę, które są imionami wody. Wyśnił mapy niezrozumiałe dla Ulissesa. Wyśnił Aleksandra Macedońskiego. Wyśnił mury raju, które zatrzymały Aleksandra. Wyśnił morze i łzę. Wyśnił kryształ. Wyśnił kogoś, kto o nim samym śni.

ElvenArcher [ Centurion ]

Co ? :)