Niekończąca się opowieść... ( świat Tolkiena )

05.09.2002

17:54

[1]

Przewodnik Syriusza [ Magazyn Grafik ]

Niekończąca się opowieść... ( świat Tolkiena )

Tutaj piszcie opowiadanie, rozumiecie jedna osoba pisze i na koniec daje 3 kropki potem nastepny kontynuuje itd.

Zaczynam...

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Swiatło mroku
Bohaterzy: Syriusz , Rincewind oraz Max

Ognisko błyskało czerwonymi jęzorami płomieni. Trzy postacie siedzące przy nim cichym szeptem rozmawiały niespokojnie rozglądając się na czarną drogę którą oświetlało światło księżyca.
... znowu chodzą traktem. Słyszałem że w pobliżu Ostatniego Mostu znowu ktoś ich widział... – powiedziała dość wysoka, smukła osoba.
- Rzeczywiście, te pogłoski mogą być prawdziwe... W końcu parę dni wcześniej podobno byli w Fornoście... – powiedział człowiek siedzący najbliżej ogniska przerywając zdania cichymi szeptami których efektami były purpurowe płomienie pojawiające się w odległych o 100 metrów miejscach od mówiącego.
- Co się przejmujecie? Czy nas zaatakują czy nie, prędzej czy później i tak zginiemy! – powiedział ostatni siedzący przy ognisku z szerokim uśmiechem na swojej twarzy.
- Milcz Maxie! Twoja głupota jest tak wielka że aż dziwi mnie to że Syriusz wybrał Cię na towarzysza naszej podróży...
- Rincewindzie! Ależ Max jest wojownikiem a nie mędrcem z Obrad Magów jak ty! – odrzekł Syriusz odrzucając kaptur i dodając – Wreszcie mogę się tego pozbyć...
Spod kaptura wysunęły się długie białe włosy sięgające do środka pleców. Na jego twarzy widać było lekkie zmęczenie a blizny wykazywały że brał już udział w niejednej walce na śmierć i życie. Niebieskie, wręcz błękitne oczy błysnęły dziwnym blaskiem.
- Fakt....A co do kapturów sadzę że jeszcze nie powinieneś go zdejmować.... – powiedział, wręcz od niechcenia, mag.
Rozległa się cisza...słychać było jedynie wariackie granie cykad – tak rzadko spotykanych w tych stronach. Max dorzucił drewna do ogniska po czym wesoło zwrócił się do przyjaciół przerywając wypowiedź ziewnięciem:
- Zamiast tu sterczeć pójdźmy lepiej spać! Jest już dość późno...
- Racja. Syriuszu! Zostaniesz na razie na posterunku? – spytał mag
- Oczywiście Rincewindzie!
- A zatem idźmy spać by następny dzień przyniósł nam więcej sił na podróżowanie. W końcu mamy dotrzeć do Wichrowego Wzgórza...
Syriusz obserwował jeszcze jak towarzysze ułożyli się do spoczynku po czym sam usiadł pod drzewem i co jakiś czas dorzucał drewna do ognia intensywnie nasłuchując. Słyszał tylko szelest trawy wywołany gwałtownym wiatrem, grę cykad i ciche chrapanie przyjaciół leżących w kocach.
Wtem usłyszał że ktoś przelatuje nad jego głową i, gdy odwrócił głowę, ujrzał Czarnego Orła, według legend utalentowanego druida, na zawsze uwięzionego w Drzewie Wieczności.
Usłyszał:
- Synu Syriatha, strzeż się! Czarny Pan powraca! Twa śmierć nic nie zmieni, ale przyniesie rozrywkę temu który wykuł Jedyny Pierścień i zginął, wracając teraz w innej postaci... Ostrzeż swoich towarzyszy i podróżujcie jedynie w dzień, w nocy zaś obozy rozświetlajcie i prowadźcie warty. Tako rzecze Xemos, prorok Śródziemia, który mnie do was wysłał... – po czym orzeł odleciał szybko trzepocąc głośno rozpostartymi skrzydłami.
- Ciekawe...ciekawe...Xemos...któż to taki? – zastanawiał się Syriusz przypominając sobie że wkrótce kończy się jego warta – Trudno...spytam się jutro Rincewinda – na pewno coś wie o nim...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
next please...

05.09.2002