GRY-Online.pl --> Archiwum Forum

Skąd się wzięło Wasze imię?

12.05.2006
20:45
[1]

mastah xivah [ zablokuj ]

Skąd się wzięło Wasze imię?

Siedząc na onecie znalazłem coś ciekawego, co owy portal oferuje...
Wpisujecie w wyszukiwarke swoje imię i wyskakuje krótka jego historia :]

Moje imię wygląda tak:

DAMIAN
Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od imienia bogini Damii, czczonej w Epidaurze, lub od démios (lekarz ludowy). Oznacza: pogromca, poskromiciel, ale i uzdrowiciel. Prawdopodobnie funkcja spełniana przez jakiegoś ofiarnego lekarza ludowego stała się punktem wyjścia do urobienia imienia własnego. Tradycja nawiązuje do postaci brata Kosmy, Damiana męczennika, który był lekarzem. Inne formy: W dawnej Polsce, od XII wieku, używane w formach Damianin, Damijan, Demijan, Doman, Duman. Zdrobnienia: Damianek, Danek. Obce formy: Damian, Damianus (ogólnie przyj. forma), Damon (ang.), Damian, Damianus, Damis, Dami (niem.), Damien (fr.), Damian (hiszp.), Damiano (wł.), Dem’jan (ros.), Damián (czes., słowac.), Damjan, Damijan (połud.-słow.), Damijonas (litew.), Damján, Damos, Demény, Demjén (węg.). Forma żeńska: Damiana.

Jak tam Wasze? :]

No i oczywiście link:

12.05.2006
20:47
[2]

piokos [ Mr Nice Guy ]

PIOTR

Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słowa petros (skała). Oznacza: niezłomny jak skała. W Polsce popularne od średniowiecza, również w formach Pecho, Peszko, Piech, Piechno, Piecho, Pieszko, Pieś, Pieter, Pietr, Pietrasz, Pietraszek, Pietrek, Pietrko, Pietruszka, Pietruś, Pietrzyk, Pietyr, Pioter, Piotrach, Piotrasz, Piotraszek, Piotrek, Piotrko, Piotrosz, Piotrul, Piotruszka, Piotyr, Skałosz. Zdrobnienia: Piotrek, Piotruś. Inne formy: Petroniusz. Obce formy: Petrus (łac.), Peter (ang.), Peter, Petrus (niem.), Pierre (fr.), Pedro, Perez (hiszp.), Pietro, Piero, Pier, Pierino (wł.), Pjotr (ros.), Petr (czes., słowac.), Petar, Peter, Petre, Petronije, Pera, Pero (połud.-słow.). Forma żeńska: Petra, Petronela, Petronia.

12.05.2006
20:47
smile
[3]

siwCa [ bananowy kochanek ]

ARTUR
Wielka księga imion

Pochodzenia celtyckiego lub walijskiego, prawdopodobnie wywodzi się ze słowa art, arth (niedźwiedź). Niektórzy wiążą to imię z greckim árktos (niedźwiedzica); także konstelacja gwiazd na północy (stąd: arktyczny). W Polsce notowane od czasów średniowiecznych, również jako Artko, Artuss, Hartko, Hartusz, Jartek, Jartko, Jartusz, Ortusz. Zdrobnienia: Artek, Artko, Arturek, Artuś, Hartek, Jartek, Jartko, Turek. Inne formy: Artus.

Wszystko :)

12.05.2006
20:48
smile
[4]

szczerbaty [ Pretorianin ]

PAWEŁ
Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od słowa paulus (drobny, mały). Oznacza człowieka małego wzrostu, drobnej budowy ciała. W Polsce imię popularne od średniowiecza. Notowane również w formach: Pach, Pachnik, Pachucy, Pasek, Pasio, Pasz, Paszek, Paszko, Paszo, Paśko, Pawał, Paweł, Pawełek, Pawil, Pawliczko, Pawlik, Pawlisz, Pawluś, Pawoł. Zdrobnienia: Pawełek, Pawcio, Pawlik, Pawliś, Pawlusz, Pawlusza. Inne formy: Paul, Paulin. Obce formy: Paulus (łac.), Paul (ang.), Paul, Paulus (niem.), Paul (fr.), Pablo (hiszp.), Paolo (wł.), Pavel (ros.), Pavel (czes.), Pavel, Pavol (słowac.), Pačo, Pavao, Pavel, Pavle, Paško (połud.-słow.). Forma żeńska: Paula, Paulina.



Cholera opis sie zgadza, jestem nie zawysoki (kapke ponad 1,65) i nie powiem zebym mial jakas pakerna budowe ciala :)

12.05.2006
20:50
[5]

TyTuSPL [ United! Man United! ]

MICHAŁ

Pochodzenia hebrajskiego, od słowa mikha’el (któż jak nie Bóg?). Może również oznaczać: do Boga podobny. W Starym i Nowym Testamencie imię jednego z archaniołów. W Polsce występuje od czasów średniowiecza, obecnie znów stało się modne. Zdrobnienia: Michałek, Michaś, Misiek, Miś. Inne formy: Michahel, Michael, Michaił, Michal, Michalec, Michalik, Michałko, Michel, Michelik, Michial, Michil. Obce formy: Michaël, Michael (łac.), Michael (ang.), Michael, Michel (niem.), Michel (fr.), Miguel (hiszp.), Michele (wł.), Mihail, Mihajlo (ros.), Michal, Michael (czes.), Mihal (słowac.), Mihailo, Mihajlo, Mikailo, Miho, Miko (połud.-słow.). Forma żeńska: Michalina, Michała.

12.05.2006
20:50
[6]

DeLordeyan [ The Edge ]

również Piotr, nie będę wklejał :)

12.05.2006
20:52
[7]

Narmo [ nikt ]

Jakub:
Pochodzenia hebrajskiego, od słowa aqeb (pięta), lub skrót aramejskiego słowa ja’aqob’el (niech Bóg ochrania). Imię to nadano drugiemu z bliźniaków Izaaka i Rebeki, który wg Biblii urodził się trzymając brata Ezawa za piętę. W Polsce popularne już od XII wieku jako Jakob, Jakosz, Jakow, Jaksza, Jakub, Jakubek, Jakubko, Jakusz, Jakuszek, Jakuw, Jekub, Jokob, Jokub, Kusz, Kuszęt. W nowych czasach używane często w formie Kuba, Kubuś. Zdrobnienia: Jakubek, Jakusz, Kuba, Kubuś. Inne formy: Jakob, Jakow, Jakób, Jaksa, Jaksza, Jakuw, Jokob, Jokub. Obce formy: Jakobus (łac.), Jack, Jacob, James, Jimmy (ang.), Jacob, Jakobus (niem.), Jacques (fr.), Jacobo, Jaime, Diego (hiszp.), Giacobbe, Goacomo, Jacopo (wł.), Jakov, Jakub (ros.), Jakub (czes., słowac.), Jakob, Jakov (połud.-słow.), Iakovos (gr.), Jakas, Jakubas (litew.), Jakab, Jakus, Kabos (węg.), Jaako, Jaakoppi (fiń.). Forma żeńska: Jakobina, Żaklina.

12.05.2006
20:52
smile
[8]

S1KoR© [ surf or die ! ]

KRZYSZTOF
Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słów Christos (Chrystus) i phero (nieść). Oznacza: niosący (w sobie), wyznający Chrystusa. W Polsce imię to nadawane było od XIV wieku, początkowo wyłącznie wśród arystokracji. Znane w różnych formach: Kryst, Krystak, Krystek, Krystel, Krystko, Krzyst, Krzystko, Krzyszt, Krzysztko, Krzysztopor, Krzysztopór. Zdrobnienia: Krzych, Krzysiek, Krzysio, Krzyszek, Krzysztofek, Krzyś. Obce formy: Christophorus (łac.), Christopher (ang.), Christoph, Christof, Kristoff, Christoffer (niem.), Christophe (fr.), Cristobal, Cristoval (hiszp.), Cristoforo (wł.), Hristofor (ros.), Kryštof (czes., słowac.), Kristof, Hristo, Kristofer, Krsta, Krištof (połud.-słow.), Kristupas, Kristoforas, Krištupas, Krisčius (litew.), Kristóf (węg.).

niosący Chrystusa tak...:))

12.05.2006
20:53
[9]

Mogur [ Joga Burito ]

GRZEGORZ
Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słowa gregorikós (czuwający, czujny). Oznacza: czujny, gorliwy, ale i gotowy do nocnego czuwania i modlitw. Notowane w Polsce od XIII w. Na Kresach Wschodnich występowało w formach Gryhory, Hrehory, Hryhory, Hryć. Zdrobnienia: Grzech, Grzesiek, Grzesio, Grzesiu, Grześ, Grzela. Obce formy: Gregorius (łac.), Gregory (ang.), Gregorius, Gregor (niem.), Grégoire (fr.), Gregorio (hiszp., wł.), Grigorij, Grisza (ros.), Řehoø (czes.), Gregor, Jerguš (słowac.), Gligorije, Gligor, Gregor, Grgur, Grigor (połud.-słow.), Grigas, Grigalis, Grigalius (litew.), Gergely, Gergö (węg.), Reijo, Reko (fiń.). Forma żeńska: Grzegora, Grzegorza.

12.05.2006
20:53
[10]

kasztaneczuszek [ Kasztanowy RozbUjnik ]

SZYMON

Pochodzenia hebrajskiego, od słów szim on (Bóg wysłuchał). Pierwotne imię Piotra Apostoła i kilku innych postaci z Nowego Testamentu. W Polsce notowane od XII wieku, również jako Semen, Semien, Siemion, Szyman, Szymun. Zdrobnienia: Szymcio, Szymek, Szymonek, Szymuś. Inne formy: Symeon, Szymeon. Obce formy: Simon (ogólnie przyj. forma), Simon, Simeon, Šimon, Šimun (połud.-słow), Siemion (ros.).

PIOTR

Pochodzenia greckiego, od słowa petros (skała). Oznacza: niezłomny jak skała. W Polsce popularne od średniowiecza, również w formach Pecho, Peszko, Piech, Piechno, Piecho, Pieszko, Pieś, Pieter, Pietr, Pietrasz, Pietraszek, Pietrek, Pietrko, Pietruszka, Pietruś, Pietrzyk, Pietyr, Pioter, Piotrach, Piotrasz, Piotraszek, Piotrek, Piotrko, Piotrosz, Piotrul, Piotruszka, Piotyr, Skałosz. Zdrobnienia: Piotrek, Piotruś. Inne formy: Petroniusz. Obce formy: Petrus (łac.), Peter (ang.), Peter, Petrus (niem.), Pierre (fr.), Pedro, Perez (hiszp.), Pietro, Piero, Pier, Pierino (wł.), Pjotr (ros.), Petr (czes., słowac.), Petar, Peter, Petre, Petronije, Pera, Pero (połud.-słow.). Forma żeńska: Petra, Petronela, Petronia.

12.05.2006
20:53
smile
[11]

Mr_Slip [ Vaizard ]

Błażej

Pochodzenia łacińskiego, od słowa blatio (gadać, paplać). Oznacza: jąkała, gaduła lub błagający, modlący się (ostatnie dwa znaczenia mają źródłosłów słowiański). W Polsce imię to jest notowane od XIII wieku w różnych formach: Błaż, Błażej, Błażek, Błażko, Błożej. Zdrobnienia: Błażek, Błażko. Inne formy: Błachut, Blażek, Blażko, Błożej. Obce formy: Blasius (łac.), Blase, Blaise, Blayze, Blaze (ang.), Blasius (niem.), Blaise, Blaize (fr.), Blas, Blasco (hiszp.), Biagio, Biasio (wł.), Vlasios (gr.), Vlas, Vlasij (ros.), Blažej (czes.), Blažo, Blaže, Vlaho (chorw.), Blažo, Vlasij (mac.), Blaža, Blažo (serb.), Blaž (słoweń.), Blažiejus, Blažys (litew.), Balázs (węg.), Valo (fiń.). Forma żeńska: Blażena.

Blaze poodba mi sie ^^

12.05.2006
20:53
smile
[12]

Bigkangoo [ Not For All ]

ADAM
Wielka księga imion

Pochodzenia można szukać u wielu źródeł. Wywodzić się może od hebrajskiego adam (ludzie) lub adhamah (ziemia), sumeryjskiego ada-mu (mój ojciec), akadyjskiego ad-mu (stworzony, zrodzony, dziecko) lub arabskiego adama (łączyć się). W Biblii oznacza człowieka - jako jednostkę i zbiorowość (tylko pięciokrotnie użyty jest jako imię własne). Najczęściej przyjęte jest tłumaczenie, że chodzi o pierwszego człowieka stworzonego przez Boga. W Polsce imię to używane jest od końca XII wieku w formach Adam, Adem, Jadam, Jedem. Zdrobnienia: Adamek, Adasiek, Adaś. Inne formy: Adem, Jadem, Jedem. Obce formy: Adam (ogólnie przyj. forma), Adam, Hadam (niem.), Aadam (est.), Aatami (fiń.), Adan (hiszp.), Adamus, Oadam (hol.), Adomas (litew.), Adams (łotew.), Adamos, Damos (gr.), Adăo (portug.), Adám (węg.). Forma żeńska: Adama, Adamieta, Adamina.

12.05.2006
20:57
smile
[13]

Orlando [ Reservoir Dog ]

PIOTR

Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słowa petros (skała). Oznacza: niezłomny jak skała. W Polsce popularne od średniowiecza, również w formach Pecho, Peszko, Piech, Piechno, Piecho, Pieszko, Pieś, Pieter, Pietr, Pietrasz, Pietraszek, Pietrek, Pietrko, Pietruszka, Pietruś, Pietrzyk, Pietyr, Pioter, Piotrach, Piotrasz, Piotraszek, Piotrek, Piotrko, Piotrosz, Piotrul, Piotruszka, Piotyr, Skałosz. Zdrobnienia: Piotrek, Piotruś. Inne formy: Petroniusz. Obce formy: Petrus (łac.), Peter (ang.), Peter, Petrus (niem.), Pierre (fr.), Pedro, Perez (hiszp.), Pietro, Piero, Pier, Pierino (wł.), Pjotr (ros.), Petr (czes., słowac.), Petar, Peter, Petre, Petronije, Pera, Pero (połud.-słow.). Forma żeńska: Petra, Petronela, Petronia.

12.05.2006
20:59
smile
[14]

ExistoR [ ARABIC lands! MERHABA! ]

Michał, również już jest :)

12.05.2006
21:02
smile
[15]

Pvt. Creak [ Criav ]

MARCIN

Polska forma łacińskiego imienia Martius, oznacza: ten, który jest związany z bogiem Marsem. Imię to w Polsce występuje od XII wieku również jako: Marcin, Marsz, Martin, Martyn, Martynek, Mercin, Mercisz, Merten. Mertin, Morcin. Zdrobnienia: Marcinek, Marcisz (tutaj zaliczyłem rotfla :)). Inne formy: Marcjal, Marcjan, Marcjusz, Martyn, Martynian. Obce formy: Martinus (łac.), Martin (ogólnie przyj. forma). Forma żeńska: Martyna, Marcyna, Marcjanna.

Dobre są jeszcze aforyzmy i przysłowia :) :
Która za chłopaka ma Marcina, ta nieczęsto mu docina.
Uczył Paweł Marcina, a sam głupi jak trzcina.
Jaki Marcin, taka zima. (nie ma to jak rymy :P)



U PIOTRA jest "W Polsce popularne od średniowiecza, również w formach Pecho, Peszko, Piech (tak mam na nazwisko :P lol.... :)) (...)"

12.05.2006
21:03
smile
[16]

...NathaN... [ The Godfather ]

heh, Creak mnie uprzedził.
Creak > Siema Marcin :P

PS kiedyś był wątek z imionami i najwiecej bylo wlasnie Marcinów :D

12.05.2006
21:03
[17]

Laios [ Chaosnik ]

ADRIAN
Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, imię to oznaczało osobę z miasta Adria (Hadria) w Piccenum, w środk.-wsch. Italii. W przeszłości imię Adrian rozsławiło kilku cesarzy rzymskich. W Polsce imię to było używane od końca XII w. w formie Adrian, Adrianus, Adryjan, Hadrian. Obecnie przeżywa swój renesans. Zdrobnienia: Adrianek, Hadrianek. Inne formy: Hadrian. Obce formy: Hadrian (ang., niem.), Adrian, Adrien (fr.), Jadran (połud.-słow.). Forma żeńska: Adrianna, Hadriana.

12.05.2006
21:04
[18]

ewelina_m [ secret ]

EWELINA

Pochodzenia celtyckiego (radość, światło) lub wywodzące się z hebrajskiego imienia Ewa, od słów hajja lub hawwa (wzięta od męża lub dająca życie). Zdrobnienia: Ewelinka. Inne formy: Ewarista, Ewerysta. Obce formy: Evelin, Evelina (ogólnie przyj. forma). Forma męska: Ewelin.

12.05.2006
21:10
smile
[19]

Messiah [ Konsul ]

DOMINIK

Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od słowa dominicus (Pański, należący do Pana Boga). W Polsce imię to notuje się od XIV wieku w formach Domik, Domin, Dominik, Domienik, Domnik. Zdrobnienia: Domek, Domeczek, Dominiczek, Niczek, Nik. Obce formy: Dominic, Dominick (ang.), Dominique (fr.), Dominik, Dominikus (niem.), Domingo (hiszp.), Domingos (port.), Domenico (wł.), Dominik (połud.-słow), Dominykas, Domininkas, Domas (litew.), Dominikos (gr.), Domonkos, Domokos, Domos (węg.). Forma żeńska: Dominika.

Pański, należący do Pana Boga - ale trafiłem z nickiem :D

12.05.2006
21:12
[20]

Promyk [ Sylwester B. ]

SYLWESTER

Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od słowa silvester (dziki, należący do lasu). W Polsce imię to było znane od średniowiecza, ale częściej nadawane jest dopiero w czasach współczesnych. Oznacza: człowiek lasu lub dzikus. Polski odpowiednik: Lasota. Zdrobnienia: Sylwek, Sylwuś. Inne formy: Sylweriusz, Sylweryn. Obce formy: Silvester (ogólnie przyj. forma), Silvestre, Sylvestre (fr.), Silvestro (wł.).

12.05.2006
21:13
smile
[21]

bartushan [ BARtus ]

BARTŁOMIEJ

Wielka księga imion

Pochodzenia aramejskiego, od słowa Bar-Tolmai lub Bar-Talmai (syn Tolmy lub syn oracza). W Polsce używane od XIV wieku, również jako Bart, Barta, Bartek, Bartel, Barto, Bartol, Bartoń, Bartosz. Często identyfikowane z dawnym polskim wyrazem bartidziej (wyrabiacz barci). Zdrobnienia: Baczko, Bartek, Bartko, Bartosz, Bartuś, Baszko. Inne formy: Bartosz, Baszko, Baczko. Obce formy: Bartholomew (ang.); Bartholomé, Barthelemy (fr.); Bartholomäus, Barthel, Bartel (niem.); Varfolomej (ros.), Bartolomej, Vartolomej (połud.-słow), Jernej (słoweń), Bartolomeo, Bartolo, Bortolo (hiszp.). Forma żeńska: Bartłomieja, Bartolomea.

12.05.2006
21:19
[22]

Pvt. Creak [ Criav ]

NathaN ---> oo, witam :) Oby więcej Marcinów na GOLu :P

12.05.2006
21:25
smile
[23]

Łysack [ Mr. Loverman ]

krzyśki to arystokracja:) zgadzam się:) wszystkie krzyśki to debeściaki:P hehe

12.05.2006
21:27
[24]

nutkaaa [ Icewoman ]

BARBARA

Pochodzenia greckiego, od słowa barbaros (barbarzyński, niegrecki, obcy). W języku staropolskim istniało również słowo barbara (bicz, lina - „nahajską barbarą" bije Potocki). Z kultem św. Barbary związane jest święto górników „barburka". W dawnych czasach była ona uważana za patronkę marynarzy, rybaków, flisaków. Po dziś dzień linę, na której chodzi prom, nazywa się „barbarą". W Polsce używane od XIV wieku w formach Barbara, Barbora, Warwara. Przez jakiś czas smutne losy Barbary Radziwiłłówny odstraszały matki od nadawania córkom tego imienia. Popularność Barbary przywrócił H. Sienkiewicz, kreując w Panu Wołodyjowskim sympatyczną postać Basi („Hajduczka"). Zdrobnienia: Bacha, Basia, Basiunia, Basieńka, Baśka, Barbarka, Barburka. Inne formy: Bachna, Barbarka, Barbora, Barbórka, Warwara. Obce formy: Barbara (ang.); Barbara, Barbe (fr.); Barbara (niem.); Varvara, Barbara (połud.-słow).


Warwara? osz w mordę :D

12.05.2006
21:28
smile
[25]

Herman_ [ Pretorianin ]

MICHAŁ

Wielka księga imion

Pochodzenia hebrajskiego, od słowa mikha’el (któż jak nie Bóg?). Może również oznaczać: do Boga podobny. W Starym i Nowym Testamencie imię jednego z archaniołów. W Polsce występuje od czasów średniowiecza, obecnie znów stało się modne. Zdrobnienia: Michałek, Michaś, Misiek, Miś. Inne formy: Michahel, Michael, Michaił, Michal, Michalec, Michalik, Michałko, Michel, Michelik, Michial, Michil. Obce formy: Michaël, Michael (łac.), Michael (ang.), Michael, Michel (niem.), Michel (fr.), Miguel (hiszp.), Michele (wł.), Mihail, Mihajlo (ros.), Michal, Michael (czes.), Mihal (słowac.), Mihailo, Mihajlo, Mikailo, Miho, Miko (połud.-słow.). Forma żeńska: Michalina, Michała.

12.05.2006
21:29
smile
[26]

marcin94 [ Piesiec ]

Hejka Marcin jestem! ;P

12.05.2006
21:29
smile
[27]

Barthez x [ Generaďż˝ ]

bartushan --> mam na imię tak samo, ale operuję innymi danymi ;)

Otóż Bartłomiej to imię męskie pochodzenia grecko-aramejskiego. Pochodzi od słów: "Bar", co oznacza z aramejskiego "syn" i "Tholemaios", co z kolei jest jedną z wersji imienia Ptholemaios i oznacza "wojownika". Zatem znaczenie imienia można przetłumaczyć jako "Syn Wojownika".Imię to nosił jeden z apostołów Jezusa Chrystusa. (źródło - wikipedia.pl)

12.05.2006
21:30
smile
[28]

zuromil [ Człowiek Jazda ]

moje imie... patrz post [2] :)

12.05.2006
21:31
smile
[29]

Robcio1222 [ Konsul ]

Robert

Pochodzenia starogermańskiego, od imion Rodebert, Rupert, Ruprecht, Rupprecht, składających się ze słów hrod (sława, chwała) i beraht (błyszczący). Oznacza: sławny, znakomity zdobytą sławą. W Polsce imię to było znane już w średniowieczu, również jako Ropert, Rubert, Rupert, Rypert, ale częściej nadawane jest dopiero od XIX w. Zdrobnienia: Bercik, Rob, Robercik, Robcio, Robuś. Inne formy: Ruprecht. Obce formy: Robert, Robin (ang.), Robert (fr.), Robert, Ruprecht, Rupert, Ruppert, Robrecht (niem.), Robert (połud.-słow). Forma żeńska: Roberta.

12.05.2006
21:33
[30]

milanista [ Pretorianin ]

RADOSŁAW

Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: ten, który chce zdobyć sławę lub radosny i sławny. Zanotowane w dokumentach z roku 1173, a z roku 1153 jako Radoń. Począwszy od XIX wieku imię to przeżywa renesans. Zdrobnienia: Radek, Raduś. Inne formy: Racław, Radoń, Radost, Radosz, Radsław, Rasz, Redosław. Obce formy: Radoslaus (łac.), Radoslav (ogólnie przyj. forma), Radoslao (hiszp.), Radoslav, Radslav, Radek (czes.), Radislav, Radoslav (słowac.), Radoslav (połud.-słow.). Forma żeńska: Radosława.

12.05.2006
21:41
[31]

PatriciusG. [ Piwęcjusz ]

PATRYK

Wielka księga imion

Odmiana imienia Patrycjusz. W Polsce notowane od XVI wieku w formach Patrycy, Petrycy. Zdrobnienia: Patryczek, Patrysiek, Patrysio, Patryś. Inne formy: Patrycy, Patrycjusz, Petrycy. Obce formy: Patricius (łac.), Patrick (ang.), Patricius, Patriz (niem.), Patrice, Patrick (fr.), Patricio (hiszp.), Patrizio (wł.), Patrikej, Patrikij (ros.), Patrik, Patricius (czes., słowac.), Patrik, Patricije (połud.-słow.). Forma żeńska: Patrycja.

Więc jeszcze trzeba wysłac Patrycjusz, bo tam jest opis...

PATRYCJUSZ

Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od słowa patricius (szlachetnie urodzony). Zdrobnienia: Patrysio, Patryczek. Inne formy: Patryk, Patrycy, Petrycy. Obce formy: Patricius (łac.), Patrick (ang.), Patricius, Patriz (niem.), Patrice, Patrick (fr.), Patricio (hiszp.), Patrizio (wł.), Patrikej, Patrikij (ros.), Patrik, Patricius (czes., słowac.), Patrik, Patricije (połud.-słow.). Forma żeńska: Patrycja.

12.05.2006
21:42
[32]

Mink [ Konsul ]

MAGDALENA

Pochodzenia hebrajskiego. Oznacza: pochodząca z Magdalii (miasta położonego na północny zachód od Tyberiady nad jeziorem Genezaret w Palestynie, zwanego w tekstach talmudycznych Migdal-Nunaja (Wieża Ryb). W Polsce imie to znane jest od czasów średniowiecznych w formach: Macha, Madlen, Madlena, Madlenka, Maga, Magdalana, Magdalena, Magdalenka, Magdalina, Mandalena. Zdrobnienia: Macha, Mada, Madzia, Magda, Magdalenka, Magdusia, Magduszka, Magdzia, Lena. Inne formy: Madlena, Magda, Maria, Marlena. Obce formy: Magdalena (łac.), Magdalene, Magdalen, Madeline (ang.), Magdalene (niem.), Madeleine (fr.), Magdalena (hiszp.), Maddalena, Lena (wł.), Magdalina (ros.), Magdalena, Magda (czes.), Magda, Lena, Lenka (słowac.), Magdalena, Magda, Mande, Lenka (połud.-słow.).

12.05.2006
21:45
smile
[33]

darek_dragon [ 42 ]

DARIUSZ

Pochodzenia staroperskiego, od słowa Darayavahuš (podtrzymujący dobro [oh, really? ^^"]). Imię to nosiło trzech perskich królów. Zdrobnienia: Darek, Dareczek, Daruś. Obce formy: Darius (ogólnie przyj. forma), Dario (wł., hiszp.), Dario, Darij, Darije, Darko (połud.-słow.). Forma żeńska: Daria, Dariusza.

ZNANE POSTACIE:
Dariusz I Wielki, król perski z dynastii Achemenidów. Żył w latach ok. 550-486 r. p.n.e. Reorganizator państwa, w wojnie z Grekami (wojny perskie) poniósł klęskę pod Maratonem (490 r. p.n.e.). Dariusz II Ochos, zwany również Nothos (bękart), król perski (? -405 lub 404 p.n.e.). Dariusz III Kodomanus, ostatni z rodu Achemenidów król perski (ok. 380 p.n.e.-331 p.n.e.). Darius Milhaud, kompozytor fr. (4 IX 1892-22 VI 1974). Dario Fo, pisarz wł., laureat Nagrody Nobla (ur. 23 III 1926). Dariusz Bogucki, pol. budown. okrętów (ur. 1927). Dariusz Fikus, pol. dziennikarz (11 XII 1932-2 III 1996). Józef Dariusz, aktor pol. (ur. 1936). Dariusz Dziekanowski, piłkarz pol. Dariusz Klimek, menedżer pol. (ur. 1959). Dariusz Michalczewski, pol. bokser (ur. 5 V 1968). Dariusz Białkowski, pol. kajakarz (ur. 1970). Dariusz Szpakowski, popularny prezenter pol. TV.

W POEZJI:
W Suzie na dworze król Dariusz ucztuje;
Sto cudnych dziewic jemu usługuje.
Sto niewolników na klęczkach się wije -
On innej wody przy stole nie pije.

Kornel Ujejski, „Maraton"

(podoba mi się ten wiersz ;)

12.05.2006
21:50
[34]

tomekcz [ Polska ]

TOMASZ Dodaj do notesu

Pochodzenia aramejskiego, od słowa toma (podwójny, bliźniak). Jedno z najbardziej popularnych imion na świecie i w Polsce. Na kresach wschodnich znane również jako Choma, Foma. Zdrobnienia: Tom, Tomaszek, Tomcio, Tomek, Tomeczek, Tomko, Tomuś. Obce formy: Thomas (łac.), Thomas, Tom (ang.), Thomas (niem.), Thomas (fr.), Tomas (hiszp.), Tomaso, Tommaso, Masaccio, Masolino (wł.), Foma (ros.), Tomáš (czes., słowac.), Toma, Tome, Tomo, Tomaž (połud.-słow.).

12.05.2006
21:52
smile
[35]

Deepdelver [ Legend ]

DEEPDELVER

Pochodzenia boskiego, oznacza: ten, którego trzeba słuchać bo inaczej w papę. Nie notowane w dokumentach, brak wpisu do rejestru skazanych. Zdrobnienia: Deep, DD. Inne formy: Mistrzu, Szef, Guru, Mastah, Prezes Elo Ziomów, Ten, Który Przychodzi Po Piwo. Obce formy: Dipdelverus (łac.), El Depdelverro (hiszp.), Deep Delveros (port.), Dupdelverre (franc.), Dipdelverek (czes.), Dipdelverauskas (litew.), Szageszwar (węg.). Forma żeńska: nie ma i nie będzie.

12.05.2006
21:54
[36]

Leilong [ Generaďż˝ ]

Bartosz, nie wiem.

12.05.2006
21:54
[37]

Feagurth [ Chor��y ]

MARIUSZ
Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, wywodzi się od imienia boga wojny Marsa lub nazwy rzymskiego rodu Mariuszów. Imię znane w Polsce od XIII w., ale większą popularność zyskało dopiero w XX wieku. Zdrobnienia: Mariuszek. Inne formy: Marius. Obce formy: Marius, Mario, Marij (ogólnie przyj. forma).

12.05.2006
21:55
[38]

eros [ elektrybałt ]

ERYK

Pochodzenia staroniemieckiego, od słów era (cześć, honor) i richi (bogaty). Oznacza: ten, dla którego honor jest rzeczą najważniejszą. W Polsce imię to nosili książęta pomorscy; choć notowane jest już w XIV wieku, nie należy do popularnych. Zdrobnienia: Eryczek. Obce formy: Eric, Erik (ogólnie przyj. forma), Erich (niem.), Erico, Errico (hiszp., wł.), Erikas, Erichas (litew.), Erikos (gr.), Eerik, Eero, Erkki, Eerikki (fiń.). Forma żeńska: Eryka.

12.05.2006
21:56
smile
[39]

master53 [ Czarnobyl 86 ]

Jestem kolejny Marcin ;)

[Edit]Uczył Paweł Marcina, a sam głupi jak trzcina. LOL mam na drugie Paweł :P [/Edit]

12.05.2006
21:56
smile
[40]

Flet [ Fletomen ]


MARIUSZ
Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, wywodzi się od imienia boga wojny Marsa lub nazwy rzymskiego rodu Mariuszów. Imię znane w Polsce od XIII w., ale większą popularność zyskało dopiero w XX wieku. Zdrobnienia: Mariuszek. Inne formy: Marius. Obce formy: Marius, Mario, Marij (ogólnie przyj. forma).

Nic ciekawego jednym słowem :/

12.05.2006
21:59
[41]

StifflersMum [ Konsul ]

"Nie znaleziono słowa: Łukasz"

12.05.2006
22:00
[42]

Ze wsi [ Senator ]

Moje od Chrystusa;)

KRYSTIAN
Wielka księga imion

Pochodzenia grecko-łacińskiego, od słów Christos lub Christus (Pomazaniec). Oznacza: chrześcijanin. Imię znane w Polsce od XI wieku. Zdrobnienia: Krysiek, Krystek, Krystianek, Krzystek, Krzyś. Inne formy: Chrystian, Krystyn. Obce formy: Christianus (łac.), Christian (ogólnie przyj. forma), Kristian Cristian (hiszp.), Cristiano (wł.), Hristian (ros.), Kristián (czes., słowac.), Kristijan, Krsta, Krsto, Kristo, Hristo (połud.-słow.), Kristijonas, Krizas, Krišcius (litew.), Keresztély, Krisztián (węg.). Forma żeńska: Krystiana, Krystyna, Krystka.

12.05.2006
22:02
smile
[43]

Mazio [ Mr Offtopic ]

MAZIO

Pochodzenia kosmicznego. Prawdopodobnie wykiełkował zaraz po uderzeniu komety Schumachera - Prawego w największą planetę układu słonecznego - Jowisza w efekcie wykwitów promieniowania kosmicznego. Nazwa pochodzi od starocyrkielnego słowa "maziożestwienność" czyli ten, który od niczego nie pochodzi. Z całą pewnością nie kojarzyć z jeziorem Genezareth, ani z niczym o podobnym wydźwięku. Imię to nosiły trzy perskie wielbłądy, wiewiórka i konik na biegunach. Już w średniowieczu wróżono, że kiedyś nadejdzie czas kiedy przyjdzie taki moment, iż będzie w przyszłości taka chwila, w której pojawi się niewątpliwie. Przepowiedniom czyniąc zadość w pijackim zwidzie kolega nadał mi tą funkcję, którą z dumą piastował będę dożywotnio na pohybel wszelkim idiotycznym tematom jakie uda się wam wymyślić...

12.05.2006
22:03
[44]

davhend [ Hworang ]

Z dupy

12.05.2006
22:04
[45]

Taikun44 [ Michael Scofield ]

DAWID

Pochodzenia hebrajskiego, oznacza: dowódca, opiekun, również godny kochania, ukochany. Nosił je drugi król izraelski. Przez jakiś czas nadawane jako tytuł osobom sprawującym wysokie funkcje. W Polsce imię to notowane jest od XIII w. Zdrobnienia: Dawidek, Widek. Obce formy: David (ogólnie przyj. forma). Forma żeńska: Dawida.

12.05.2006
22:07
smile
[46]

wafelskate [ A Fire Inside ]

WIKTOR

Pochodzenia łacińskiego, od słowa victor (zwycięzca). Imię to w Polsce występuje od XIII wieku, ale większą popularność zdobyło w XVI w. Zdrobnienia: Wiktorek, Wiktuś, Witek, Wituś. Inne formy: Wiktorian, Wiktoriusz, Wiktoryn. Obce formy: Victor, Viktor (ogólnie przyj. forma), Vittore, Vittorio (wł.). Forma żeńska: Wiktoria, Wiktoryna.

12.05.2006
22:09
[47]

Avi_vampire [ psychoza ]


ALICJA
Wielka księga imion

Angielskie zdrobnienie niemieckiego imienia Adelheid (Adelajda). Oznacza: niewiasta o szlachetnym obliczu i usposobieniu. Możliwe również, że pochodzi od gr. słowa aletheia (pisanego alitia) - prawda. Zdrobnienia: Ala, Alka, Alusia. Obce formy: Alicia (łac.), Alice, Alyce, Alis (ang.), Alica, Alicija (chorw.), Alice (czes.), Alice, Alix (fr.), Alicia (hiszp.), Alicija (mac.), Alice (niem.), Alicija (ros., serb., słoweń.), Alice (wł.).

Mazio --> =D

12.05.2006
22:10
[48]

Hitmanio [ Legend ]

PAWEŁ

Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od słowa paulus (drobny, mały). Oznacza człowieka małego wzrostu, drobnej budowy ciała. W Polsce imię popularne od średniowiecza. Notowane również w formach: Pach, Pachnik, Pachucy, Pasek, Pasio, Pasz, Paszek, Paszko, Paszo, Paśko, Pawał, Paweł, Pawełek, Pawil, Pawliczko, Pawlik, Pawlisz, Pawluś, Pawoł. Zdrobnienia: Pawełek, Pawcio, Pawlik, Pawliś, Pawlusz, Pawlusza. Inne formy: Paul, Paulin. Obce formy: Paulus (łac.), Paul (ang.), Paul, Paulus (niem.), Paul (fr.), Pablo (hiszp.), Paolo (wł.), Pavel (ros.), Pavel (czes.), Pavel, Pavol (słowac.), Pačo, Pavao, Pavel, Pavle, Paško (połud.-słow.). Forma żeńska: Paula, Paulina.

Trochę to nie zgodne z prawdą... ale :P

12.05.2006
22:16
smile
[49]

Skrz@t [ Młody Gniewny ]

ERWIN
Wielka księga imion

Pochodzenia staroniemieckiego, od słów era (cześć, honor) i wini (przyjaciel) albo od heri (wojsko) i wini. Oznacza: przyjaciel wojska. Może również pochodzić ze staroangielskiego eofor, eafor, północnobałkańskiego ébros, niemieckiego Eber (odyniec); oznaczałoby to wówczas: straszny w walce, jak rozwścieczony odyniec. W Polsce notowane od XIII w. Zdrobnienia: Erwinek, Winek, Winuś. Obce formy: Ervin (ogólnie przyj. forma), Erwin, Irwin, Irvin, Irvine, Irving (ang.), Ervino (hiszp., wł.), Eervin (fiń.), Ervinas (litew.), Ervinos (gr.). Forma żeńska: Erwina.

heh z wojskiem ?? Moze kiedys hehe ;]

12.05.2006
22:18
smile
[50]

Cangoor_K [ Centurion ]

Deepdelver , Mazio --> *kwiiiiiiiik* :D:D


Nie było dokładnego odpowiednika mego imienia ( wyboldowałam :) ) ... najbliższy to :

LILIANA
Pochodzenia łacińskiego, od słowa lilium (lilia). Oznacza: piękna, czysta, biała jak kwiat lilii. W Polsce imię to jest częściej nadawane dopiero od początku XX wieku. Zdrobnienia: Lila, Lili, Lilianka, Lilka. Inne formy: Lilia, Lilianna,Lilla :).
Obce formy: Liliana (łac.), Lillian, Lilyan, Lily, Liliane (ang.), Lilli, Lili (niem.), Lilian (fr.), Liliana (hiszp.), Lilia (wł.), Liljana (ros.), Lilijana, Ljiljana (połud.-słow.). Forma męska: Lilian.

12.05.2006
22:21
[51]

Debczak_Lebork [ Konsul ]

Mapetusz

Gdy się rodzilem to moja siostra miała pare latek i była zagorzałą fanką mapetów. Gdy sie dowiedziała ze bedzie miala braciszka to zaczela krzyczec ze mam miec na imie Mapetusz. Rodzice takiego imienianie mogli "zarejestrowac" więc mam oficjalnie Mateusz, ale i tak zawsze podpisuję się Mapetusz. A w szkole wołają na mnie Mapet

12.05.2006
22:29
smile
[52]

Aceofbase [ El Mariachi ]

Z Ani z Zielonego Wzgorza

12.05.2006
22:50
smile
[53]

ES_Lechu [ Konsul ]

ARTUR
Wielka księga imion

Pochodzenia celtyckiego lub walijskiego, prawdopodobnie wywodzi się ze słowa art, arth (niedźwiedź). Niektórzy wiążą to imię z greckim árktos (niedźwiedzica); także konstelacja gwiazd na północy (stąd: arktyczny). W Polsce notowane od czasów średniowiecznych, również jako Artko, Artuss, Hartko, Hartusz, Jartek, Jartko, Jartusz, Ortusz. Zdrobnienia: Artek, Artko, Arturek, Artuś, Hartek, Jartek, Jartko, Turek. Inne formy: Artus.

:P

12.05.2006
22:58
[54]

Mephistopheles [ Hellseeker ]

Mefistofeles (Mefisto, Mefistofiel) - jeden z siedmiu wielkich książąt piekła, nazywany czasami samym Szatanem lub jego sługą. Imię jego pochodzi z języka hebrajskiego ("mefir" - niszczyciel, "tofel" - kłamca, lub "mephistoph" niszczyciel dobra) lub z greki ("mephostophiles" - duch ciemności, nie lubiący światła). W "Fauście" to właśnie Mefistofeles zawiera pakt z tytułowym bohaterem i towarzyszy mu przez jakiś czas, by później zabrać jego duszę do piekła. Symbolizuje wartości negatywne, poznać go można po "zimnym okrucieństwie, jadowitym śmiechu, który doprowadza do łez, okrutnej radości, jaką wywołuje czyiś ból".

Większość się zgadza.

12.05.2006
23:08
smile
[55]

SEW [ O/C addicted ]

SEWERYN

Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od słowa severus (surowy, srogi, poważny). Oznacza osobę o surowym, srogim charakterze. W Polsce notowane od XIV wieku. Zdrobnienia: Seweruś, Sewerynek. Inne formy: Sewer, Sewerian, Seweryn. Obce formy: Severin (ogólnie przyj. forma).

12.05.2006
23:14
smile
[56]

Metam [ Konsul ]

Mateusz

Pochodzenia hebrajskiego, od słowa Mattania (dar Jahwe, dar Boży). Imię występujące w Nowym Testamencie, używane później zamiennie z imieniem Maciej. Jako jedno z popularniejszych imion nadawane od początków ery chrześcijańskiej. Zdrobnienia: Maciaszek, Mateuszek, Matusek, Matys, Matysek. Inne formy: Matyja, Matyjasz, Matusz, Matys, Matysz. Obce formy: Mathaeus, Matthaeus (łac.), Matthew, Mathew (ang.), Matthaeus (niem.), Mathieu (fr.), Mateo (hiszp.), Matteo (wł.), Matfej, Matvej, Mateuš (ros.), Matouš (czes.), Matúš (słowac.), Mateja, Matija (połud.-słow.).

12.05.2006
23:18
[57]

przemek__ [ PRZEMEK ]

Oznacza: bystry, dowcipny, sprytny.

Nic dodać nic ująć.

No może poza: skromny :)

12.05.2006
23:19
[58]

Szef Nazguli [ Mr. Evil Cheater ]

Co mnei zdziwiło, to to że tak mało Jakubów :D i dobrze. Bo to fajne imie :D

12.05.2006
23:21
smile
[59]

Shifty007 [ The Screaming Eagles ]

Mateusz ---> Patrz [56]

<----- DeepDelver

12.05.2006
23:25
[60]

misztel [ la vida Buena ]

ALEKSANDER

Pochodzi od greckiego słowa aleksandros, składającego się z dwóch członów: alekso (bronię się, odpieram atak) i andros (mężczyzna, mąż). Oznacza: obrońca ludzi, troszczący się o mężów lub odpierający wrogów. W Polsce używane od XII wieku w formach Aleksander, Aleksandr, Aleksender, Aleksendr, Oleksander, Oleksender, Leksander, Leksender, a nawet Ksender i Sender. Nosił je, jako imię chrzestne, brat Jagiełły, Witold. Zaszczytne imię, jakim Grecy nazwali drugiego syna Priama, Parysa. To on rozstrzygnął spór między trzema boginiami i przyznał złote jabłko Afrodycie. Z jej pomocą Aleksander porwał Helenę, żonę króla Sparty, i doprowadził do wybuchu wojny trojańskiej. Na Zachodzie stało się popularne dzięki romansowi średniowiecznemu o przygodach rycerza Aleksandra. Zdrobnienia: Alek, Alik, Aleksandruś, Olech, Olechno, Olek, Oleś, Olko. Inne formy: Aleksy, Oleksander. Obce formy: Alexander (łac.), Alexander (ogólnie przyj. forma), Alezandr, Sandor (czes.), Alexandre (fr.), Alejandro...

12.05.2006
23:28
smile
[61]

Lechiander [ Wardancer ]

Lechiander - Imię zgoła zaginione przez pokolenia, a pochodzi od staropolskiego protoplasty ( nie mylic z piastą u koła!!!) i A`nder'a, celtyckiego zapomnianego boga rozpusty, wojny, gwałtu, pijaństwa, lenistwa, dobrego żarcia i gier komputerowych. Kiedyś Lech, zaraz po rozsatniu z Czechem i Rusem napotkał (nad)gorliwego wyznzwcę tegoż boga nad bogami. Skumali się szybko. Zrobili taką imprezę, że od Wolina przez Cedynię, Wrocław i Kraków, aż po Ruś Czerwoną było glośno. Upodobali sobie, niestety, jedną prześliczną dziewoję, aczkolwiek niezdecydowaną, kto jest lepszy, czy Lech, czy też wyznawca Ą`nder'a, czy też szwabisko jakieś sie pałętające wtedy w pobliżu, które pięknymi słówkami przesiąknietymi jadem i fałszem, prawie chłopakom podebrało ówczesną Miss World! Wanda (bo tak miało na imię owo dziewczę przepiękne) jednak okazała się rezolutną dziewuszką i ze szwaba, dzięki chłopakom została tylko nazwa krainy, z której pochodził. A ona wkrótce syna powiła pierworodnego i dorodnego. A ponieważ nikt nie wiedział, kto jest ojcem, więc poszli na kompromis w wyborze imienia.
I stąd w ofgóle bierze się przyjaźń i sympatia między Polakami i Irlandczykami!

12.05.2006
23:35
smile
[62]

Gepard206 [ Final Fantasy 7 ]

ADRIAN
Pochodzenia łacińskiego, imię to oznaczało osobę z miasta Adria (Hadria) w Piccenum, w środk.-wsch. Italii. W przeszłości imię Adrian rozsławiło kilku cesarzy rzymskich. W Polsce imię to było używane od końca XII w. w formie Adrian, Adrianus, Adryjan, Hadrian. Obecnie przeżywa swój renesans. Zdrobnienia: Adrianek, Hadrianek. Inne formy: Hadrian. Obce formy: Hadrian (ang., niem.), Adrian, Adrien (fr.), Jadran (połud.-słow.). Forma żeńska: Adrianna, Hadriana.

12.05.2006
23:38
smile
[63]

Arxel [ Speedcuber ]

ARTUR

Wielka księga imion

Pochodzenia celtyckiego lub walijskiego, prawdopodobnie wywodzi się ze słowa art, arth (niedźwiedź). Niektórzy wiążą to imię z greckim árktos (niedźwiedzica); także konstelacja gwiazd na północy (stąd: arktyczny). W Polsce notowane od czasów średniowiecznych, również jako Artko, Artuss, Hartko, Hartusz, Jartek, Jartko, Jartusz, Ortusz. Zdrobnienia: Artek, Artko, Arturek, Artuś, Hartek, Jartek, Jartko, Turek. Inne formy: Artus.

INNE FORMY: ARXEL :D:D

12.05.2006
23:39
smile
[64]

tomirek [ ]

Mojego imienia oczywiscie nie ma

13.05.2006
00:00
[65]

Mattatyah [ Centurion ]

Mój nick to moje imię po hebrajsku :)

13.05.2006
00:02
[66]

mblade [ Pretorianin ]

KAMIL


Pochodzenia łacińskiego, od nazwy znanego rzymskiego rodu Camilli. Łacińskie camillus oznacza dosłownie: szlachetny chłopiec lub urodzony z wolnych rodziców, szlachetny. Tak nazywano również pomocnika przy wykonywaniu czynności obrzędowych. W Polsce notowane od XV wieku. Zdrobnienia: Kamilek, Milek. Inne formy: Kamilian, Kamill. Obce formy: Camillus, Kamil (ogólnie przyj. forma), Camillus (ang.), Camil, Kamillus (niem.), Camille (fr.), Camilo (hiszp.), Camillo (wł.), Kamill’ (ros.), Kamil (czes., słowac.), Kamil (połud.-słow.). Forma żeńska: Kamila.


To chyba dobrze :D

13.05.2006
00:03
smile
[67]

Ellanel [ Astral Traveler ]

tomirek-> Nie martw się. Jak dla mnie to Twoje imię jest najoryginalniejsze na tym zacnym forum :) Naprawdę.

13.05.2006
00:11
smile
[68]

Coy2K [ Veteran ]

<<< Deepdelver, Mazio, Lechu

13.05.2006
01:40
[69]

NewGravedigger [ Konsul ]

Widzę, że tylko dwóch DAMIANÓW jest. Imię iście unikatowe

13.05.2006
02:07
[70]

gofer [ ]

A więc - moje pierwsze imię, Michał, to owoc kompromisu moich rodziców, którzy po rozmowach doszli do wniosku, iż to szlachetne imię będzie odpowiednie dla ich młodszego syna. Bardzo jestem im za to wdzięczny, gdyż to imię naprawdę mi się podoba i takie tam...

Ciekawsza natomiast sprawa jest z drugim imieniem. Jarosław. No offence do wszystkich Jarków, ale całe życie zastanawiałem się, skąd się moim rodzicielom wziął w głowach ten Jarek...Dopiero niedawno, siedząc z ojcem przy piwie dowiedziałem się prawdy. Kilka dni po moich narodzinach, kiedy mamusia jeszcze leżała ze mną w szpitalu, tatuś wysłał mojego brata do dziadków, a sam, pełen energii i radości (sam bym się tak cieszył, gdybym miał dwóch synów), co tu dużo ukrywać, zalał robaka. Wolna chata, on po raz drugi ojcem, kumple, te sprawy. Pech chciał, że urzędy dnia następnego były otwarte do 13, a on obudził się w stanie naprawdę 'ciężkim' w okolicach południa. Chciał nie chciał, syna zarejestrować musiał. Pierwsze imię, dzięki Bogu, zapamiętał. Podał "Michała" uprzejmej pani w okienku, lecz jej pytanie o drugie imię zastało mojego ojca głęboko zaskoczonego. Po mało burzliwej, jak to na kacu, wymianie zdań stanęło na tym, że drugie imię być musi i kropka. A że tatusia inwencja opuściła, a pani zapewne miała męża Jarka, to teraz jestem Michał Jarosław. Niby mi to nie przeszkadza, ale przez 12 lat podczas rozdawania świadectw, kumple, nie wiem czemu, mieli bekę z tego drugiego imienia ;))))

13.05.2006
02:16
smile
[71]

piokos [ Mr Nice Guy ]

czy mi się wydaje, czy większosć która tu wkleiła znaczenie swojego imienia zrobiła to na tzw. odpierdol?

13.05.2006
02:18
smile
[72]

Lechiander [ Wardancer ]

Gofer --->. wymiotłś! :-)

piokos ---> NIE!!!!!!!!!!!! ;-) :-P :-D]
A w ogóle miałeś chłopie spać! ;-)

13.05.2006
02:22
[73]

TeadyBeeR [ Legend ]

No nie wierze, ze nie ma na forum Markow. :)

MAREK
Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od imienia boga wojny Marsa. Oznacza: wielki wojownik, należący do Marsa. Imię to w Polsce częściej występuje od XIII wieku. Obecnie bardzo popularne. Zdrobnienia: Mareczek, Markusz, Maruś. Inne formy: Marcjan, Markiel, Marko, Markosz, Markusz, Markuszek. Obce formy: Marcus (łac.), Mark (ang.), Markus, Mark, Marc (niem.), Marc (fr.), Marco, Marcos (hiszp.), Marco (wł.), Mark (ros.), Marek (czes.), Markus, Maroš (słowac.), Marko (połud.-słow.).

13.05.2006
08:43
smile
[74]

stg+ [ Generaďż˝ ]

MIKOŁAJ

Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słów nike (zwycięstwo) i laos (lud). Oznacza: bohater, który odniósł zwycięstwo dla swojego ludu. W Polsce nadawane już od okresu średniowiecza jako: Klos, Klosek, Koła, Kołaczek, Miklasz, Miklaszek, Miklosz, Miklusz, Mikoł, Mikoła, Mikosz, Miks, Mikuł, Mikuła, Mikułaj, Mikuło, Mikusz, Misza, Nicz, Niczek, Nikoł, Nikołaj, Nikuł. Zdrobnienia: Mika, Miklos, Mikuła, Mikołajek, Mikosz, Misza, Miś, Nicz, Niklos. Inne formy: Nikola, Nikodem. Obce formy: Nicolaus (łac.), Nicholas (ang.), Nikolaus, Nickel, Claus, Klaus (niem.), Nicolas (fr.), Nicolas (hiszp.), Nicolo, Nicola, Cola (wł.), Nikolaj (ros.), Mikoláš, Mikuláš, Nikola, Nikolas (czes.), Mikuláš, Mikloš, Nikola (słowac.), Nikola, Niko (połud.-słow.), Nikola, Kole (mac.), Niklavž (słoweń.).
Ciesze się z mojego Imienia :P takie...takie...nietypowe

13.05.2006
09:00
smile
[75]

tomirek [ ]

Ellanel --->>> dzieki :) Pamietam, ze byl nawet taki czas, ze nie bardzo wiedzialem kiedy obchodze imieniny

13.05.2006
09:01
smile
[76]

Zdzisiek [ Generaďż˝ ]

ANDRZEJ
Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słowa andros (mąż, mężczyzna) lub andreios (męski). Oznacza: mężny, odważny. Spolszczone imię Andreas brzmi Jandrzej, Jędrzej (zbitka an od XVI w. zaczęłą przekształcać się w jęz. polskim w głoskę ę). Zdrobnienie dwuczłonowych imion greckich Androbulos, Andronikos, Androkrates itd. W Polsce używane od XII w. w formach Andral, Andrasz, Andraszek, Andrej, Andrejasz, Andrejaszek, Andrejek, Andrejko, Andrek, Andresz, Andrko, Andro, Andrzej, Andrzejasz, Andrzysz, Jander, Jandro, Jandrzej, Jędral, Jędraszek, Jędrek, Jędrko, Jędrzej, Jedrzejek, Jędrzych, Ondral, Ondrasz, Ondraszek, Ondrzej, Ondrzejek. W średniowiecznej polszczyźnie pojawiały się dziś nie spotykane formy żeńskie - Andrzeja, Ondrzeja. Świadectwem popularności kultu św. Andrzeja jest ludowy zwyczaj zwany „Andrzejkami". Zdrobnienia: Andruszko, Andrzejek, Jędrek, Jędruś, Jędrzejek, Ondrzejek, Ondraszek, Ondrysz. Inne formy: Jędrzej, Ondrasz, Ondraszek, Ondruszko, Ondrzej. Obce formy: Andrew (ang...

13.05.2006
09:10
smile
[77]

xion [ Generaďż˝ ]

ADAM
Wielka księga imion

Pochodzenia można szukać u wielu źródeł. Wywodzić się może od hebrajskiego adam (ludzie) lub adhamah (ziemia), sumeryjskiego ada-mu (mój ojciec), akadyjskiego ad-mu (stworzony, zrodzony, dziecko) lub arabskiego adama (łączyć się). W Biblii oznacza człowieka - jako jednostkę i zbiorowość (tylko pięciokrotnie użyty jest jako imię własne). Najczęściej przyjęte jest tłumaczenie, że chodzi o pierwszego człowieka stworzonego przez Boga. W Polsce imię to używane jest od końca XII wieku w formach Adam, Adem, Jadam, Jedem. Zdrobnienia: Adamek, Adasiek, Adaś. Inne formy: Adem, Jadem, Jedem. Obce formy: Adam (ogólnie przyj. forma), Adam, Hadam (niem.), Aadam (est.), Aatami (fiń.), Adan (hiszp.), Adamus, Oadam (hol.), Adomas (litew.), Adams (łotew.), Adamos, Damos (gr.), Ad&abreve;o (portug.), Adám (węg.). Forma żeńska: Adama, Adamieta, Adamina.

13.05.2006
09:19
[78]

riddickM5 [ Alfa Romeo Driver ]

BARTEK:

Polska forma imienia Bartłomiej. Również przyjęte jako stare, polskie imię (od słowa bartnik lub imiona Bartodziej). W Polsce używane w średniowieczu w formach Bartek, Bartel, Bartko, Bartodziej. Zdrobnienia: Bartek. Inne formy: Bartuś. Obce formy: Bartholomew (ang.); Bartholomé (fr.); Bartel (niem.); Bartoš (połud.-słow).

BARTŁOMIEJ:

Pochodzenia aramejskiego, od słowa Bar-Tolmai lub Bar-Talmai (syn Tolmy lub syn oracza). W Polsce używane od XIV wieku, również jako Bart, Barta, Bartek, Bartel, Barto, Bartol, Bartoń, Bartosz. Często identyfikowane z dawnym polskim wyrazem bartidziej (wyrabiacz barci). Zdrobnienia: Baczko, Bartek, Bartko, Bartosz, Bartuś, Baszko. Inne formy: Bartosz, Baszko, Baczko. Obce formy: Bartholomew (ang.); Bartholomé, Barthelemy (fr.); Bartholomäus, Barthel, Bartel (niem.); Varfolomej (ros.), Bartolomej, Vartolomej (połud.-słow), Jernej (słoweń), Bartolomeo, Bartolo, Bortolo (hiszp.). Forma żeńska: Bartłomieja, Bartolomea.

13.05.2006
09:33
smile
[79]

Sir klesk [ Sazillon ]

Jestem jedynym Mackiem na forum? :)

13.05.2006
10:08
smile
[80]

Łyczek [ Legend ]

Czytaj post [15] :)

13.05.2006
10:13
[81]

NewGravedigger [ Konsul ]

Ja miałem się nazywać Radosław. Ale Damian mi bardziej odpowiada.

A tu trochę inny słownik:


DAMIAN - osiedlowy cwaniaczek, jezdzi do dupy za miasto, niedokochany

13.05.2006
10:17
[82]

Isam [ Senator ]

MARCIN
Wielka księga imion

Polska forma łacińskiego imienia Martius, oznacza: ten, który jest związany z bogiem Marsem. Imię to w Polsce występuje od XII wieku również jako: Marcin, Marsz, Martin, Martyn, Martynek, Mercin, Mercisz, Merten. Mertin, Morcin. Zdrobnienia: Marcinek, Marcisz. Inne formy: Marcjal, Marcjan, Marcjusz, Martyn, Martynian. Obce formy: Martinus (łac.), Martin (ogólnie przyj. forma). Forma żeńska: Martyna, Marcyna, Marcjanna.

joemonster:
MARCIN - przystojny i inteligentny, codziennie ostrzy pinokia

13.05.2006
10:28
smile
[83]

AviX [ Pretorianin ]

1. ŁUKASZ

Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od słowa Lucanus (pochodzący z Lukanii, krainy południowej Italii) lub od imienia Lucjusz. Według innej wersji może wywodzić się ze słowa lux (światło), oznaczałoby wówczas: urodzony o świcie. W Polsce imię nadawane od XIV wieku. Zdrobnienia: Łuka, Łukaś, Łukaszek. Obce formy: Lucas (łac.), Luke (ang.), Lukas, Lucas (niem.), Lucas, Luc (fr.), Lucas (hiszp.), Luca (wł.), Luka (ros.), Lukáš (czes., słowac.), Luka (połud.-słow.).
Znaczenie imion:
Łukasz - geniusz w kilku dziedzinach, kiepski w szkole, nocuje pod delikatesami.

2. KRZYSZTOF

Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słów Christos (Chrystus) i phero (nieść). Oznacza: niosący (w sobie), wyznający Chrystusa. W Polsce imię to nadawane było od XIV wieku, początkowo wyłącznie wśród arystokracji. Znane w różnych formach: Kryst, Krystak, Krystek, Krystel, Krystko, Krzyst, Krzystko, Krzyszt, Krzysztko, Krzysztopor, Krzysztopór. Zdrobnienia: Krzych, Krzysiek, Krzysio, Krzyszek, Krzysztofek, Krzyś. Obce formy: Christophorus (łac.), Christopher (ang.), Christoph, Christof, Kristoff, Christoffer (niem.), Christophe (fr.), Cristobal, Cristoval (hiszp.), Cristoforo (wł.), Hristofor (ros.), Kryštof (czes., słowac.), Kristof, Hristo, Kristofer, Krsta, Krištof (połud.-słow.), Kristupas, Kristoforas, Krištupas, Krisčius (litew.), Kristóf (węg.).
Znaczene imion:
Krzysztof - równy chłop, żłopie piwsko hektolitrami i kradnie w delikatesach.

13.05.2006
10:33
smile
[84]

wata_PL [ Konsul ]

JACEK
Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słowa hyakinthos (kwiat hiacynt). Imię to nosił syn Amyklesa i Diomede. Zazdrosny Zefir skierował na niego dysk rzucony przez Apollina, którego Hiacynt był ulubieńcem. W miejscu zroszonym krwią zabitego Hiacynta wyrosły kwiaty, nazwane jego imieniem. Może również pochodzić od starosłowiańskiego słowa jać (jechać), oznaczałoby wówczas: dobry jeździec. W Polsce notowane od XIII wieku w formach: Hiacynt, Hiacyntus, Jacenty. Zdrobnienia: Jac, Jacuś. Inne formy: Hiacynt, Jacenty, Jacko, Jacław, Jacz, Jaczek, Jaczesław, Jaczewoj, Jaczko. Obce formy: Hyacinthus (łac.), Hyacinth (ang.), Hyacinth, Hyazinth, Hyazinthus (niem.), Hyacinthe (fr.), Jacinto (hiszp.), Giacinto (wł.), Jakinf, Giacint (ros.), Hyacint, Jacek (czes., słowac.), Hijacint, Jakint (połud.-słow.), Jackus, Hiacintas, Jacintas (litew.), Jácint (węg.). Forma żeńska: Hiacynta.

13.05.2006
11:26
smile
[85]

...NathaN... [ The Godfather ]

master53 > Uczył Paweł Marcina, a sam głupi jak trzcina. LOL mam na drugie Paweł :P > ja mam na imie Marcin, a mój brat Paweł ;) też fajnie.

13.05.2006
12:18
[86]

bekas86 [ Blaugranczyk ]

Pochodzenie mojego imienia (Jacek) dal juz wata_PL
Miałem miec na imie Grzegorz ale moj wujek (wtedy mial jakies 5 lat) chcial zebym nazywal sie Jacek no i tak jest za co ma u mnie plusa :D

13.05.2006
12:22
[87]

pooh_5 [ Pretorianin ]

Wojciech

Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: wojak przynoszący pociechę lub wojownik, któremu walka sprawia radość. Zanotowane w dokumentach z roku 1218. Znane było trakże w formach Wociech, Wojciech, Wojciej, Wojciesz, Wojcieszko, Wojcik, Wojech, Wojek, Wojtasz, Wojtaszek, Wosiek, Woś. Zdrobnienia: Ciesiek, Wojtek, Wojteczek, Wojtunio, Wojtuś. Inne formy: Wojciesław, Wojciesz, Wojcieszko, Wojtas, Wojtasz, Wojtek, Wojtul, Wojtuś. Obce formy: Vojtechus (łac.), Adalbert, Adelbert (ang.), Voiteh (niem.), Vojtech (hiszp.), Vojteh (ros.), Vojtěch (czes.), Vojteh (słowac.), Vojteh, Vojćeh (połud.-słow.). Forma żeńska: Wojciecha.


Żebym miał pocieche z walki? Coś w tym jest :P

13.05.2006
12:26
[88]

Maximus1 [ Generaďż˝ ]

KRZYSZTOF

Wielka księga imion

Pochodzenia greckiego, od słów Christos (Chrystus) i phero (nieść). Oznacza: niosący (w sobie), wyznający Chrystusa. W Polsce imię to nadawane było od XIV wieku, początkowo wyłącznie wśród arystokracji. Znane w różnych formach: Kryst, Krystak, Krystek, Krystel, Krystko, Krzyst, Krzystko, Krzyszt, Krzysztko, Krzysztopor, Krzysztopór. Zdrobnienia: Krzych, Krzysiek, Krzysio, Krzyszek, Krzysztofek, Krzyś. Obce formy: Christophorus (łac.), Christopher (ang.), Christoph, Christof, Kristoff, Christoffer (niem.), Christophe (fr.), Cristobal, Cristoval (hiszp.), Cristoforo (wł.), Hristofor (ros.), Kryštof (czes., słowac.), Kristof, Hristo, Kristofer, Krsta, Krištof (połud.-słow.), Kristupas, Kristoforas, Krištupas, Krisčius (litew.), Kristóf (węg.).

Krzyśki rules ;)

13.05.2006
12:31
smile
[89]

FemmeFatale [ One kiss made him mine ]

AGATA

Wielka księga imion

Pochodzi od greckiego agathe (dobra, szlachetna, wspaniała) <---tak tak ;) lub agathos (dobrze urodzony, szlachetny). W Rzymie imienia tego używano w formie Agatha, w Polsce znane od XII w., zniekształcone na Jagata, skąd wywodzi się Agata. Zdrobnienia: Jaga. Na kresach imię to brzmiało Agafija, Hafija, Ohafija, Oafija. Być może stanowi również skrót imion: Agatodoros, Agaton. Zdrobnienia: Aga, Agunia, Agusia, Aguś, Jaga, Jaszka. Inne formy: Agafija, Agatonika, Agna, Hafija, Jagata, Jagna, Ofija, Ohafija. Obce formy: Agatha (łac.), Agatha (ang.), Agata (chorw.), Agáta, Háta (czes.), Agathe (fr.), Agueda (hiszp.), Agata (mac.), Agatha, Agathe (niem.), Agata, Agafa, Agaf’ja (ros.), Gata, Gača (serb.), Agata (chorw., słoweń.), Agata (wł.), Agda, Agga (duń.), Aagata, Aaet (est.), Agaata, Agda, Akaata (fiń.), Agaath (hol.), Agota, Agaté, Agč (litew), Agathi (gr.). Forma męska: Agaton.

13.05.2006
12:35
[90]

Milka^_^ [ Zjem ci chleb ]

KAMIL

Wielka księga imion

Pochodzenia łacińskiego, od nazwy znanego rzymskiego rodu Camilli. Łacińskie camillus oznacza dosłownie: szlachetny chłopiec lub urodzony z wolnych rodziców, szlachetny. Tak nazywano również pomocnika przy wykonywaniu czynności obrzędowych. W Polsce notowane od XV wieku. Zdrobnienia: Kamilek, Milek. Inne formy: Kamilian, Kamill. Obce formy: Camillus, Kamil (ogólnie przyj. forma), Camillus (ang.), Camil, Kamillus (niem.), Camille (fr.), Camilo (hiszp.), Camillo (wł.), Kamill’ (ros.), Kamil (czes., słowac.), Kamil (połud.-słow.). Forma żeńska: Kamila.

13.05.2006
12:35
smile
[91]

kiowas [ Legend ]

KIOWAS
Pochodzenie nomadyczne, przyniesione prawdopodobnie z Azji Centralnej przez praprzodków Tolteków (złośliwi twierdzą, że to odrzuty społeczne z dworu cesarza Mandżurii). Rozpowszechnione na skutek nieustannego kopania dupska zaprzyjaźnionemu plemieniu ze wschodniego stanu i późniejszym chwalebnym pogromom ze strony tegoż plemienia wzmocnionego siłą zaciężna w postaci czworonożnego zwierza zwanego koniem.
Inne odmiany: Kio (pierwsze i jedyne plemienne bóstwo, z uwagi na nigdy nie okazane pomoc dawno zapomniane), Kiowuś (popularne imię męskiego potomstwa, uznane w czasach późniejszych za bardziej pasujące rodzajowi żeńskiemu wskutek czego wyszło z użytku), Sawoik (jedyny znany przypadek użycia to XVII wieczny upośledzony szaman-oportunista, wyklęty z plemienia za innowacyjność, również wyszło z uzycia).
Nadawane obecnie jedynie nieprzystosowanym do życia w rdzennym otoczeniu osobnikom mającym wrodzoną awersję do używania porządnych, tradycyjnych imon jak John czy George.

13.05.2006
13:42
smile
[92]

Lechiander [ Wardancer ]

13.05.2006
14:36
[93]

dHq [ Konsul ]

BENIAMIN
Wielka księga imion

Pochodzenia hebrajskiego (znane ze Starego Testamentu), od Ben-jamin (syn z prawej, szczęśliwej strony). W Polsce notowane od XIII w. w formach Beniamin, Bijenamin. Zdrobnienia: Beniaminek, Beniek, Beniamiś. Obce formy: Benjamin, Ben (ogólnie przyjęta forma), Veniamin (gr.), Venijamin, Bene, Benijamin (połud.-słow.), Benjaminas (litew.), Béni, Benöö (węg.). Forma żeńska: Beniamina.

13.05.2006
14:45
[94]

Ruinort [ Pretorianin ]

ROLAND
Wielka księga imion

Pochodzenie trudne do ustalenia, prawdopodobnie francuskie. Może także wywodzić się ze starogermańskiego, oznaczałoby wówczas: sławny w kraju, bohater narodowy. W Polsce notowane od XIII w., również jako Lorand, Lorant, Lurand, Lurant, Rolant, Rorand, Ruland, Rulant, Rurant. Zdrobnienia: Rolandzik. Obce formy: Roland, Rollin (ang.), Roland, Ruland (niem.), Rolland, Roland (fr.), Rolando, Roldan (hiszp.), Rolando, Orlando, Roland (wł.), Rolan, Rolando, Orland (połud.-słow).

13.05.2006
14:56
smile
[95]

Zielona Żabka [ Konsul ]

AGNIESZKA

Wywodzi się od greckiego słowa hagneia (czystość, bez skazy, świętość). Do Polski dotarło z Czech. Imię to już w średniowieczu było popularne w różnych formach: Agna, Agneta, Agnieszka, Igusza, Jachna, Jagienka, Jagna, Jagnieszka, Jagosza, Jegnieszka. W etymologii ludowej łączono je z łac. agnus (baranek). Stąd zwyczaj święcenia przez papieża białych baranków (oznaki godności arcybiskupów-metropolitów) na dzień św. Agnieszki, 21 stycznia. Zdrobnienia: Agna, Agneta, Agnisia, Agnusia, Angneta, Gnieszka, Jagienka, Jagna, Jagniesz, Jagnieszka, Jagosza, Jagusia, Nieszka. Inne formy: Jaga, Jagienka. Obce formy: Agnes (ogólnie), Anežka, Ines, Inesa (czes.), Ines (hiszp.), Agnessa (ros.), Agna, Agnes, Agnesa, Agneška, Agneza, Ines, Neža, Nežka (połud.-słow.), Agnese (wł.), Agneta, Agnieta (hol.), Agna, Agnyta, Agné (litew.), Agni, Aneza (gr.), Ignez, Inez (port.).

14.05.2006
00:54
[96]

blood [ Killing Is My Business ]

Piotr :) nie bede wklejal bo juz bylo

14.05.2006
01:21
[97]

Mc-Muza [ Dark Magic Adept ]

KONRAD
Wielka księga imion

Pochodzenia staroniemieckiego, od słów kuoni (śmiały) i rad (rada). Oznacza: odważny, skory w udzielaniu rad innym. W Polsce popularne już w XII wieku. Notowane w formach: Kondrad, Konrad, Konrat, Korrad, Korrat, Kunard, Kundrad, Kundrat, Kunrad, Kunrat, Kunrod, Kunrot, Kurrad, Kurrat. Zdrobnienia: Konio, Konradek. Inne formy: Konradyn. Obce formy: Conradus (łac.), Conrad (ang.), Conrad, Konrad, Kunrad, Kurt, Kurtz, Kunz (niem.), Conrad (fr.), Conrado (hiszp.), Corrado (wł.), Konrad, Kondrat, Kondratij (ros.), Konrád (czes., słowac.), Konrad, Kondrat (połud.-słow), Konradas, Kundrotas (litew.), Kunó (węg.). Forma żeńska: Konrada, Konradyna.

Ale przyznam ze troche prawdy w tym jest. Mam na mysli "odważny, skory w udzielaniu rad innym."
Lol dobrze ze nie widza tego ludize z klasy bo pwenie bym był Koniem :P

14.05.2006
11:04
smile
[98]

HeikO :) [ Pretorianin ]

JOANNA


Żeńska forma imienia Jan. W Polsce nadawane od XIII wieku i do dziś bardzo popularne. Zdrobnienia: Asia, Aśka, Jasia, Joasia, Joaśka. Inne formy: Jana, Janina, Janna, Johanna, Jena, Jenna, Anita, Żanna. Obce formy: Joanna (łac.), Jane, Jean, Joan (ang.), Johanna, Hanne (niem.), Jeanne (fr.), Juana (hiszp.), Gianna, Giovanna (wł.), Ivana, Ioanna, Janina (ros.), Ivana, Jana (czes., słowac.), Ivana, Ivanka, Jana, Janka, Jovanka (połud.-słow.). Forma męska: Jan.
:D

14.05.2006
11:59
smile
[99]

Ragn'or [ mortificator minoris ]

Marek Dominik.

Oba juz byly.Pozdrawiam:))

14.05.2006
12:01
smile
[100]

cycu2003 [ Legend ]

ADAM tez juz był napisany

14.05.2006
13:44
[101]

kuba1997 [ Centurion ]

Jakub
wielka ksiega imion

Pochodzenia hebrajskiego, od słowa aqeb (pięta), lub skrót aramejskiego słowa ja’aqob’el (niech Bóg ochrania). Imię to nadano drugiemu z bliźniaków Izaaka i Rebeki, który wg Biblii urodził się trzymając brata Ezawa za piętę. W Polsce popularne już od XII wieku jako Jakob, Jakosz, Jakow, Jaksza, Jakub, Jakubek, Jakubko, Jakusz, Jakuszek, Jakuw, Jekub, Jokob, Jokub, Kusz, Kuszęt. W nowych czasach używane często w formie Kuba, Kubuś. Zdrobnienia: Jakubek, Jakusz, Kuba, Kubuś. Inne formy: Jakob, Jakow, Jakób, Jaksa, Jaksza, Jakuw, Jokob, Jokub. Obce formy: Jakobus (łac.), Jack, Jacob, James, Jimmy (ang.), Jacob, Jakobus (niem.), Jacques (fr.), Jacobo, Jaime, Diego (hiszp.), Giacobbe, Goacomo, Jacopo (wł.), Jakov, Jakub (ros.), Jakub (czes., słowac.), Jakob, Jakov (połud.-słow.), Iakovos (gr.), Jakas, Jakubas (litew.), Jakab, Jakus, Kabos (węg.), Jaako, Jaakoppi (fiń.).

14.05.2006
13:47
[102]

kuba1997 [ Centurion ]

jestem jedynykm kuba w tym forum? :)

14.05.2006
14:01
[103]

Aragorn, Syn Arathorna [ ]

Michał... opis był w poście nr 5

14.05.2006
14:03
smile
[104]

Lechiander [ Wardancer ]

Nr się pisze bez kropki!!!!!!!

14.05.2006
14:07
smile
[105]

Golem6 [ z rzędu Naczelnych ]

Adam rządzi! :]

14.05.2006
14:19
smile
[106]

Lechiander [ Wardancer ]

Dalibyście w końcu linka do znaczenia imion... inaczej. ;-)

14.05.2006
14:33
[107]

Vejt [ The Chronicles of Vejt ]

DANIEL

Pochodzenia hebrajskiego, od imienia Danijjel. Oznacza: sędzią moim jest Bóg albo (wg tekstów akadyjskich) potężny jest mój Bóg. Imię proroka ze Starego Testamentu, uprowadzonego do niewoli babilońskiej. W Polsce imię notowane od XIV wieku jako Daniel, Danil, Danik, Daniek. Zdrobnienia: Danek, Daneczek, Danielek. Danio, Dasz. Obce formy: Daniel (ogólnie przyj. forma), Dan, Danny (ang., niem.), Daniele, Danilo (wł.), Daniil, Danila (ros.), Daniel, Dan (czes., słow.), Danijel, Danil, Danilo, Dane (połud.-słow.), Taneli, Tatu (fiń.), Danielus, Danis, Danius (litew.). Forma żeńska: Daniela.

14.05.2006
15:31
[108]

kłamczucha [ Centurion ]

Monika-pochodzi z łaciny,kazda Monika jest osoba spokojna,miłujaca ład i porzadek,lubiaca zycie towarzyskie,ceniaca wysko sielanke rodzina.Na dobre układy i bezkonfliktoe zycie wpływa jej łagodny charakter o wielu cechach dyplomaty praktycznego.Ceni dobre stosunki w rodzinie i srodowisku,dba o przyjazn,ale zanidbuje siebie.Bywa tez rozrzutna, dlatego nieraz w zyciu ma kłopty gospodarcze.Jest takze dusza typowa artystyczna, wrazliwa na piekno,dobra muzyke, posiada doskonałe poczucie humoru.(źródło Senik współczeny Piotra Płatka)
Monika - imię pochodzenia greckiego. Jest szybka, zdecydowana, lubi rządzić i dominować. W miłości lepiej jej się podporządkować. Chce mieć zawsze rację.

© 2000-2024 GRY-OnLine S.A.