Internetowy Klub Fanów Juventus Turyn cz.1

30.12.2005

17:40

[1]

tedorrr [ Konsul ]

Internetowy Klub Fanów Juventus Turyn cz.1

Skład:

Bramkaże:
Gianluigi Buffon
Antonio Chimenti
Landry Bonnefoi
Christian Abbiati

Obrońcy:
Federico Balzaretti
Giorgio Chiellini
Robert Kovac
Gianluca Pessotto
Fabio Cannavaro
Alessandro Birindelli
Lilian Thuram
Gianluca Zambrotta
Jonathan Zebina

Pomocnicy:
Giuliano Giannichedda
Pavel Nedved
Ferreira Emerson
Manuele Blasi
Patrick Vieira
Ruben Olivera
Mauro Camoranesi

Napastnicy:
Zlatan Ibrahimovic
Alessandro Del Piero
David Trezeguet
Marcelo Zalayeta
Adrian Mut

Historia wspaniałego klubu:
W listopadzie 1897 roku na Aleji Umberto grupa studentów z Massimo D'Azeglio School w Turynie zebrała się, aby się czymś zająć. Zdecydowali się założyć klub sportowy ze szczególnym naciskiem na grę w futbol, dyscyplinę z Wielkiej Brytanii, która szybko zdobywała popularność także na kontynencie. I tak to się zaczęło - Juventus F.C. narodził się po prostu dla zabawy. Klub pod kierownictwem pierwszego prezydenta, Enrico Canfariego, grał z bardziej doświadczonymi i lepiej zorganizowanymi drużynami w mieście. Jakkolwiek w 1905 roku Juventus wywalczył pierwszy włoski tytuł po porywającej rywalizacji z dwiema innymi drużynami - Milanem i Genoą. Siedziba Juventusu F.C. (która funkcjonuje do dzisiaj) znajduje się przy D'Armi Square. Przez kilka lat zawodnicy nosili różowe koszulki (takie same jak na początku w 1900 roku). Zmiana na barwy czarno-białe nastąpiła w 1903 roku, kiedy to z Anglii przypłynął statek ze złym sprzętem. Mimo coraz większych zdobyczy Juventus wciąż pozostawał w cieniu silniejszych drużyn (jak np. Provercelli i Casale) aż do wybuchu pierwszej wojny światowej. Po wojnie rosły aspiracje drużyny, której bramki bronił Giacone, a czyste konto pomagali mu zachować obrońcy: Novo i Bruno (pierwszy występował reprezentacji kraju).

Corrado Corradini napisał dla klubu hymn, który spełniał swoją rolę do lat sześćdziesiątych. W 1923 roku zadebiutował Giampiero Combi, jeden z najlepszych bramkarzy świata. Edoardo Agnelli, syn założyciela FIATA, został mianowany nowym prezydentem klubu. Wychodząc naprzeciw ciągle rosnącej liczbie kibiców, Juventus przeniósł się na większy obiekt przy Marsiglia Road. Jeno Karoly, pierwszy trener z prawdziwego zdarzenia, przybył do klubu razem z Hirzerem (oboje Węgry), aby uzupełnić zdolności Combiego, Rosetty, Muneratiego, Bigatto i Grabbiego. W sezonie 1925/26 we wspaniały sposób Juventus sięgnął po drugi tytuł mistrzowski. W tym świetnym okresie Juventus odniósł pięć kolejnych sukcesów. Trener Carlo Carcano dysponował takimi gwiazdami jak Orsi, Caligaris, Monti, Cesarini, Varglien, Bertolini, Ferrari i Borel. Powodziło się nie tylko Juventusowi, ale także reprezentacji Włoch, która wywalczyła w 1934 r. mistrzostwo świata. W tym czasie Juventus pierwszy raz zetknął się ze światowym futbolem, występując w Pucharze Europy (dzisiaj Liga Mistrzów), czterokrotnie docierając do półfinału. W 1933 roku nastąpiła zmiana miejsca występów: stadion miejski został zbudowany dla Światowego Uniwersytetu Gier, a drużyna grała tam do 1900 roku. W 1947 roku prezydentem Juventusu został Giovanni Agnelli. Najbardziej godnymi uwagi zawodnikami byli wtedy: Carlo Parolo oraz dwójka Danesów - John Hansen i Proest. Jednakże bohaterem i rekordzistą pod względem występów (444) oraz goli (177) był Giampiero Boniperti. Lata 1950 i 1952 przyniosły dwa tytuły mistrza Włoch. Do 1955 roku Umberto Agnelli zastąpił swojego starszego brata - Giovanniego na stanowisku prezydenta klubu. Również dzięki dokonaniom takich zawodników jak Omar Sivorii, John Charles Juventus został mistrzem Włoch w 1958, 1960 i 1961 roku. Pierwszy raz włoski klub mógł szczycić się gwiazdą za zdobycie 10 mistrzostw kraju. Rok 1967 to kolejny mistrzowski rok dla Juventusu pod prezydenturą Vittore Catelli.

Bardzo dobry okres dla drużyny rozpoczął się wraz z objęciem przez Giampiero Bonipertiego posady prezydenta w 1971 roku. Przez następne 15 lat (1972/86) Juventus dziewięć razy triumfował w lidze, a także we wszystkich europejskich i międzynarodowych pucharach, drużynę prowadzili Wycpalek, Parola i Giampiero Boniperti, podczas gdy w jej szeregach pierwsze skrzypce grały takie asy jak Zoff, Scirea, Tardelli, Cabrini, Causio, Rosa, Gentile, Furino, Anastasi i Roberto Bettega - dzisiejszy wiceprezydent. Uzupełnienie Włochów stanowili obcokrajowcy tacy jak Zbigniew Boniek czy Michel Platini, który zdobył 2 scudetta, 2 Europejskie Puchary, Puchar Interkontynentalny, 3 tytułu króla strzelców i 3 Złote Piłki w ciągu pięciu lat. W 1990 roku Juventus triumfował w Pucharze UEFA i w Pucharze Włoch (z dzisiejszym prezydentem Vittorio Chiusano i Dino Zoffem w roli trenera). Kolejny Puchar UEFA wzbogacił kolekcję klubu w 1993 roku.

W 1994 roku nowa grupa menadżerów (A. Giraudo, Luciano Moggi i Roberto Bettega - "the triad") przejęła kierownictwo w klubie. Stanowisko trenera powierzyli Marcello Lippiemu, który natychmiast poprowadził drużynę do pierwszego scudetta od dziewięciu lat. Sezon 1994/95 przyniósł zwycięstwo w Pucharze Włoch i porażkę w finale Pucharu UEFA. Dotychczas Juventus wygrał Ligę Mistrzów tylko raz - w tragiczną noc na Heysel pokonał Liverpool. W finale o tytuł mistrzów Europy w Rzymie Juventus podejmował Ajax. Ekscytujący mecz zakończył sie po dogrywce wynikiem 1:1. Wykorzystane karne Peruzziego, Ferrary, Pesotta, Padovano i Jugovica doprowadziły kibiców do szaleństwa Juventus drugi raz triumfował w Lidze Mistrzów. W 1996 roku Juventus zdobył Puchar Interkontynentalny w Tokio, (Del Piero), Superpuchar Europy (przeciw Paris Saint Germain) i 24. scudetto. Niestety, w finale Ligi Mistrzów nie potrafił pokonać, Borussi Dortmund, ale Lippi wynagrodził to, zdobywając Superpuchar Włoch i 25 mistrzostwo kraju. W 1998 roku po raz trzeci z rzędu dotarł do finału Ligi Mistrzów niestety przegrał z Realem Madryt (0:1). Po słabej postawie Juve w sezonie 1998/99 Lippi został zwolniony z funkcji trenera, przed 21 kolejką ligową jego miejsce zajął Carlo Ancelotti. Juventus zajął dopiero 6 miejsce i nie zakwalifikował się do rozgrywek pucharowych. Sezon 1999/00 należał do udanych dla bianco-nerich, jednak stracili 26 scudetto w ostatniej kolejce przegrywając z Perugią (1:0) i zajęli 2 miejsce. W sezonien 2000/01 Juventus zajął drugie miejsce choć do ostatniej kolejki miał szanse na zdobycie mistrza Włoch. Sezon 2001/02 należał wreszczie do szceśliwych i choć przegrany został finał pucharu Włoch to Juve zdobyło 26 scudetto. Następny sezon pod wodzą Lippiego znowu zakończył się sukcesem w lidze, smutek pozostał jednak po przegranym w karnych finale Ligi Mistrzów z Milanem. W 2003 roku pożegnaliśmy Giovanni Agnelliego, człowieka który jak mało kto przyczynił się do sukcesów Juve. Sezon 2003/04 mimo wielkich aspiracji zakończył się klęskami we wszystkich najważniejszych rozgrywkach: w Serie A Juventus musiał uznać wyższość Milanu i Romy, w finale Coppa Italia został pokonany przez Lazio a z LM odpadł już w 1/8 przegrywając z hiszpańskim Deportivo. Z funkcji trenera Juventusu zrezygnował Marcello Lippi a jego następcą nieoczekiwanie został Fabio Capello. Pierwszy rok pracy 'Don Fabio' przyniósł sukces w postaci zdobycia 28 scudetto, w Lidze Mistrzów skończyło się tylko na ćwierćfinale, w którym Juventus uległ późniejszemu triumfatorowi tych rozgrywek, Liverpoolowi.

Trenerzy:

Imię i nazwisko: Sezon:
Carlo Carcano 1930/1931
Carlo Carcano 1931/1932
Carlo Carcano 1932/1933
Carlo Carcano 1933/1934
Carlo Carcano 1934/1935
Bigatto-Gola 1934/1935
Virginio Rosetta 1935/1936
Virginio Rosetta 1936/1937
Virginio Rosetta 1937/1938
Umberto Caligaris 1938/1939
Umberto Caligaris 1939/1940
Federico Munerati 1940/1941
Federico Munerati 1941/1942
Felice Borel 1942/1943
Felice Borel 1943/1944
Felice Borel 1944/1945
Felice Borel 1945/1946
Renato Cesarini 1946/1947
Renato Cesarini 1947/1948
William Chalmers 1948/1949
Jesse Carver 1949/1950
Jesse Carver 1950/1951
Luigi Bertolini 1951/1952
Giorgio Sarosi 1951/1952
Giorgio Sarosi 1952/1953
Aldo Olivieri 1953/1954
Aldo Olivieri 1954/1955
Sandro Puppo 1955/1956
Sandro Puppo 1956/1957
Ljubisa Brocic 1957/1958
Teobaldo Depetrini 1958/1959
Renato Cesarini 1959/1960
Renato Cesarini 1960/1961
Carlo Parola 1960/1961
Gunnar Gren 1960/1961
Gunnar Gren 1961/1962
Carlo Parola 1961/1962
Paulo Amaral 1962/1963
Paulo Amaral 1963/1964
Eraldo Monzesrodekio 1963/1964
Heriberto Herrera 1964/1965
Heriberto Herrera 1965/1966
Heriberto Herrera 1966/1967
Heriberto Herrera 1967/1968
Heriberto Herrera 1968/1969
Luis Carnisrodekia 1969/1970
Ercole Rabitti 1969/1970
Armando Picchi 1970/1971
Cestmir Vycpalek 1970/1971
Cestmir Vycpalek 1971/1972
Cestmir Vycpalek 1972/1973
Cestmir Vycpalek 1973/1974
Carlo Parola 1974/1975
Carlo Parola 1975/1976
Giovanni Trapattoni 1976/1977
Giovanni Trapattoni 1977/1978
Giovanni Trapattoni 1978/1979
Giovanni Trapattoni 1979/1980
Giovanni Trapattoni 1980/1981
Giovanni Trapattoni 1981/1982
Giovanni Trapattoni 1982/1983
Giovanni Trapattoni 1983/1984
Giovanni Trapattoni 1984/1985
Giovanni Trapattoni 1985/1986
Rino Marchesi 1986/1987
Rino Marchesi 1987/1988
Dino Zoff 1988/1989
Dino Zoff 1989/1990
Luigi Maifredi 1990/1991
Giovanni Trapattoni 1991/1992
Giovanni Trapattoni 1992/1993
Giovanni Trapattoni 1993/1994
Marcello Lippi 1994/1995
Marcello Lippi 1995/1996
Marcello Lippi 1996/1997
Marcello Lippi 1997/1998
Marcello Lippi 1998/1999
Carlo Ancelotti 1998/1999
Carlo Ancelotti 1999/2000
Carlo Ancelotti 2000/2001
Marcello Lippi 2001/2002
Marcello Lippi 2002/2003
Marcello Lippi 2003/2004
Fabio Capello 2004/2005
Fabio Capello 2005/2006

Lista mile wydzianych, stałych bywalców:
1.Tedorrr



Lista niemile widzianych :
1.

30.12.2005

19:10

[2]

tedorrr [ Konsul ]

Widać, że nikt nie jestem fanem tego klubu ?