Szukam recenzji

cinek2 [ Pretorianin ]

Jakos na google zabardzo nic nie ma...

09.11.2005

15:27

[4]

Szenk [ Master of Blaster ]

09.11.2005

15:29

[5]

legrooch [ Legend ]

Tak, to ja siedzę za bardzo nawalony....
Widzę aż 17.600 linków w linku Szenka.....

cinek2 [ Pretorianin ]

szukalem na tych stronkach ale tamw szystko jest zakrutkie potrzebuje to do szkoły musi byc około 20 linijek

wielebny_666 [ Pretorianin ]

https://www.prace.sciagi.net/praca.php?id=373

https://www.prace.sciagi.net/praca.php?id=525

wielebny_666 [ Pretorianin ]

edit dla ubogich

"całe 5 min w google"

09.11.2005

15:34

[9]

Szenk [ Master of Blaster ]

Opis

Oliver Twist (Barney Clark) po śmierci matki znajduje się w przytułku dla sierot. Chłopiec jednak szybko naraża się woźnemu i, sprzedany za niewielkie pieniądze, trafia do domu grabarza Sowerberry'ego. Kiedy Oliver zostaje niesłusznie ukarany, postanawia uciec od swojego pracodawcy. Celem jego podróży staje się Londyn. Gdy po wielu dniach wędrówki głodny i skrajnie wycieńczony bohater dociera do stolicy, z pomocą przychodzi mu przypadkowo spotkany londyński łobuz o ksywie Cwaniak (Harry Eden). Dzięki niemu Oliver zyskuje dach nad głową, gościnnie przyjęty przez starego Fagina (Ben Kingsley), u którego mieszka i Cwaniak, i cała gromada innych chłopaków. Twist jest zachwycony nowymi znajomymi, lecz nie zdaje sobie sprawy, że podopieczni Fagina to banda kieszonkowców. Wejście w przestępczy półświatek będzie miało dla chłopca poważne konsekwencje.

Recenzja

Roman Polański po raz drugi w swojej karierze zrobił film dla dzieci. Co prawda Piraci byli bardziej realizacją dziecięcych fantazji reżysera niż obrazem adresowanym do dziecięcej widowni. Natomiast Oliver Twist jest prezentem, który twórca daje własnym pociechom. Swoją drogą to bardzo piękny dar: adaptacja klasycznej powieści Dickensa. Mam nadzieję, że skorzystają z niego widzowie w różnym wieku. Tym bardziej że "Polański dzieciom" nie jest tak do końca dla dzieci.

Opowieść o 10-letnim sierocie, który uciekając przed okrucieństwem ludzi znajduje schronienie w złodziejskiej szajce, jest mroczna. To, co wydaje mi się największym sukcesem Polańskiego jako adaptatora Dickensa, to właśnie niezinfantylizowanie historii Olivera. Reżyser pokazuje nam przede wszystkim zło świata, w którym przyszło żyć tytułowemu bohaterowi. Oliver Twist jest niewinnym dzieckiem, ale też jest z gruntu dobrym człowiekiem. Lecz sytuacja, w której się znalazł z góry go określa. "Będzie wisiał" - to najczęstsze prognozy co do jego przyszłości, które słyszy. Spotkanie z bandą Fagina jest zatem nieuniknione. Paradoksalnie szajka daje mu przez chwilę poczucie bezpieczeństwa i akceptację, których nigdy nie zaznał. Jednak przypadek sprawia, że chłopiec trafia do domu szlachetnego pana Brownlowa i poznaje życie, o jakim dzieci ulicy nawet nie mogą marzyć. Jednakże piętna bycia w bandzie Fagina nie da się wymazać. Dramat małego Olivera zaczyna się wówczas, gdy stary paser upomina się o niego. Ale najbardziej przejmujące jest wewnętrzne rozdarcie chłopca - uczciwość i lojalność zarówno wobec zamożnego dobroczyńcy, jak i okazującego mu (na swój sposób) serce króla złodziei.

Polański skupia się na perypetiach Olivera, ale interesuje go przede wszystkim ich ponura strona. Postać pana Brownlowa, mimo że ważna, to jednak w jakimś stopniu została przez autora filmu zmarginalizowana. W pełni zaś reżyser przedstawia Fagina i jego współpracowników, odmalowuje przestępczy Londyn. Obok pasera spotykamy mordercę Billa Sykesa, prostytutkę Nancy, sprytnego złodziejaszka Cwaniaka. (Swoją drogą niemała w tym zasługa świetnie dobranych aktorów, od niewinnego Barneya Clarka jako Olivera począwszy, a na Harrym Edenie w roli Cwaniaka skończywszy. Choć aktorsko króluje tu Fagin, czyli Ben Kingsley zmieniony charakteryzacją nie do poznania.) Roman Polański nie boi się pokazywać okrucieństwa. Jego Oliver Twist jest obrazem miejscami brutalnym, choć przemoc często nie jest ukazywana wprost. Lecz to cecha charakterystyczna dla kina polskiego twórcy - budzenie u widza grozy, lęku, a nie epatowanie dosłownie pokazywanym złem. Zresztą nawet happy end w Oliverze Twiście Polańskiego jest mroczny. To takie dobre-smutne zakończenie, które ma pozostawić w widzu jakiś niepokój.

Polański zawsze doskonale wyczuwał kostium epoki. W jego obrazach realia oddawane są znakomicie, a jeden z elementów "autorskiego charakteru pisma" stanowi właśnie umiejętność twórczego ich interpretowania. Roman Polański po prostu czuje styl. Czy robi thriller (np. Frantic), czy przygodową opowieść o piratach, czy czarny kryminał (Chinatown) - wie, jak ten świat powinien wyglądać. Nie inaczej jest w Oliverze Twiście, w którym twórca przenosi nas do Anglii z pierwszej połowy XIX wieku. Znakomita jest scenografia Allana Starskiego, świetne kostiumy Anny Sheppard, ale przede wszystkim zachwycająca jest dbałość reżysera o szczegóły. Polański przemyca pozorne drobiazgi, które tak naprawdę budują obraz tego świata. Na przykład króciutka scenka, kiedy Fagin pokazuje zagubionemu Oliverowi, co ma zrobić z brudną wodą.

Oliver Twist nie jest banalną opowieścią o losach sieroty, nie jest też wyłącznie filmem dla dzieci. Być może ciężko będzie mu przebić takie hity kina dziecięcego jak kolejne części Harry'ego Pottera, jednak sądzę, że wierność Polańskiego wobec literackiego pierwowzoru, jak i wobec siebie, była najmądrzejszym posunięciem. Oliver Twist bowiem wpisuje się w filmografię reżysera jako dzieło autorskie. Jeśli prawdziwe są deklaracje Romana Polańskiego, że to jego ostatni film, to Oliver Twist jest godnym finiszem.

Marta Miś


-------------------------
To jest krótka recenzja? Znalazłem ją na pierwszej stronie w googlach (link już Ci podałem) :/
Powiedz lepiej, że zajrzałeś tylko do 1, góra 2 - a do więcej Ci się nie chciało.