Kącik zagubionych uczuć (cz.89)

05.05.2002

19:40

[1]

majka [ Dea di Arcano ]

Kącik zagubionych uczuć (cz.89)

Nie wiem od czego zacząć. Pisać jakieś moralesy czy rzucić przypowiastkę? I tak źle i tak nie jest najlepiej... Jest maj i wiosnę czuć każdą częścią ciała. Ten nastrój odrodzenia opanował także serca części forumowiczów - a może Oni zawsze tu byli, tylko czekali aż ktoś uczyni ten pierwszy krok? Faktem jednak jest mnogość wątków osób „rozżalonych uczuciowo”. Dlaczego tak się dzieje, że w dobie „cyfrowych fantazji” ciągle istnieją ludzie, którzy odczuwają potrzebę kontaktu z innym człowiekiem?...
Ponieważ uczucia są cechą charakterystyczną każdej żywej istoty. Towarzyszą nam od narodzin do śmierci. W każdym rodzi się w pewnym momencie potrzeba bliskości z kimś innym. Bycia dla tego kogoś kimś ważnym. Nawet jeśliby to miało być chwilowe zauroczenie, istnieje jego potrzeba i podświadome do niego dążenie. Dlaczego mamy się bać tych najstarszych emocji? Dlaczego mamy uważać je za coś wstydliwego?
Nie boję się mówić o uczuciach. Nie potępiam ludzi przeżywających problemy sercowe. NIE WIERZĘ, że istnieje chociaż jedna osoba która nic nie czuję (nie wliczam w to grono chorych na autyzm). Nie bójmy się o tym pisać. Ktoś kto przeżywa spełnienie swoich wewnętrznych westchnień potrzebuje często o tym głośno krzyczeć. Ci, których spotkało niepowodzenie popadają w stan przygnębienia, czasami w stan totalnej porażki życiowej. Nie muszą Oni tłamsić w sobie tego co przeżywają. Mają prawo by podzielić z innymi swą radością lub szukać pocieszenia.
Dlatego tworzę ten wątek z myślą o takich ludziach. Mam nadzieję, że spotka się z aprobacją i zjedna sobie kilku sympatyków (a i pozwoli na redukcje wątków tego typu na samym forum). Wiem, że spotka wielu prześmiewców i złośliwców ale jakoś się nimi nie przejmuję. I tak kiedyś zawitają tu ze skruchą szukając pocieszenia, porady lub słuchaczy którzy ich nie wyśmieją. "

poprzednia cześć:

05.05.2002

19:52

[2]

majka [ Dea di Arcano ]

Alez dzis koszmarnie chodzi forum pasterka>> niestety nie było mnie jak pisałaś bo u nas co chwile burze i miałam wyłączony komputer. Mam zdjecia juz wywołane, będę robiła odbitki to wam prześlę. Aktualnie rozsyłam tylko 6 zeskanowanych zdjęć i nie ma problemu aby i do was przesłać. Jezeli mozesz, to podaj mi swój numer gg to je przekażę bo emailem ida koszmarnie długo. Raziel>> my równiez żałujemy ze nie mogłeś byc z nami na tych wszystkich imprezach -- były naprawdę udane Buli>> jak widze i u ciebie weekend bardzo imprezowy -- tutaj tez zmeczenie juz dopadło wszystkich hihi

06.05.2002

12:07

[71]

awszerszen [ Arktus Szerszenikus ]

Etka-->> Nom a ja za jakieś 18 dni moż e w końcu spotkam się z Moniką. czy nie jestem głupi, że wysyłam jej długopis który zresztą dawno objecałem ze jej dam na maturę (co w nim szczególnego - otóz ma on 7 lat kupiłem go w pierwszej klasie liceum (metalowy parker) pisałe nim maturę i miałem ogromnego farta, wiec daję go jej) pozatym wysyłam jej od groma opracowań na ustną maturę. Rozmawialismy o spotkaniu, mie chciałem u niej w domu bo mnie to krępuje, ale ona stwierdziła że mnie powaliło, i że powiedziała rodzicom ze przyjeżdżam po maturze. nie wiem co ona sobie myśli ale jest to dla mnie dziwne.