Co to jest lenistwo?

Etka [ Imprinterka Dusz ]

szkoda ze nie ma zawodu: leniucharka ;)))

Belgarath [ Moderator ]

Kolos ---> ile głębokich wątków dziś jeszcze, mam nadzieje, ze nie za dużo, bo przełamię moje lenistwo :)

Siwek [ Legionista ]

Belgarath -> Czemu Wy mi od razu nie zabanujecie IP? Tak sobie ostatnio myślę. Już nie pamiętam pod iloma nickami tu dziłałem.

massca [ ]

lenistwo = brak motywacji

Monaliza [ Pretorianin ]

hm...nie wiem jaka jest definicja lenistwa, ale mam to w naturz, tzn mojego "szanownego" i "kochanego" braciszka /:P/ nic mu sie nie chce, ma wszytko w d...., jak cos uzywa nie sprzatnie im ciagle siedzii przy kompie....... jak bylam malym szkrabkiem to chyba byla kiedys piosenka na ten tamet...hihihii.....ale ja juz od bardzo dawna nie te klimaty...:)) /what's up/

10.04.2002

18:28

[8]

hyba [ Pretorianin ]

nierobienie praktycznie niczego

Nagash [ Pretorianin ]

Lenistwo drogą do samodoskonalenia Lenistwo w obiegowej opinii jest postrzegane jako cecha pod każdym względem negatywna. Jednakjest to tylko częściowo prawda. Aby to wyjaśnić należy dokonać rozróżnienia między różnymi formami lenistwa. Obiegowo bowiem pod pojęciem lenistwa rozumie się lenistwo ortodoksyjne, czyli niechęć do jakiegokolwiek działania bez względu na konsekwencje. Ta forma lenistwa ma wiele wad, które wynikają z warunków w jakich żyje większość ludzi. Każdy człowiek, aby coś osiągnąć musi wykazywać pewną aktywność. Co prawda ta forma lenistwa ma rację bytu w przypadku ludzi bardzo zamożnych, jednak także w tym przypadku uniemożliwia, a w każdym razie utrudnia polepszanie swojej sytuacji. Natomiast próba wprowadzania w życie lenistwa ortodoksyjnego przez przeciętnych ludzi jest objawem naiwności i z góry jest skazana na niepowodzenie. Znacznie ciekawszym podejściem do życia jest jednak łagodniejsza forma lenistwa zwanalenistwem racjonalnym lub pragmatycznym. I właśnie ta forma nawiązuje do tytułu niniejszego tekstu. Zanim jednak to wyjaśnię chciałbym zdefiniować tę formę lenistwa. Polega ono na ograniczaniu wszelkiego wysiłku i rezygnacji z działania, chyba że jest ono przyjemne lub w sposób pośredni prowadzi do przyjemności. Ta definicja jest tak ogólna, że można przy jej pomocy zarówno odrzucić jak i zaakceptować niemal każdą czynność. I tu właśnie tkwi cały urok tej filozofii życiowej. Może ona mieć nieskończone ilości przejawów w zależności od preferencji ludzi ją realizujących. Jednak spróbujmy wyodrębnić konkretne postulaty tej formy lenistwa i wnioski z nich płynące. Pierwszym postulatem jest konieczność rezygnowania z danej czynności, jeśli nie przynosi ona pożądanych rezultatów. Powoduje to czasami zbyt szybkie zniechęcanie się do czynności, których nie potrafi się jeszcze wykonywać wystarczająco dobrze i które ze swej natury początkowo (w procesie nauki) dają słabe rezultaty. Jednak zabezpiecza to przed zajmowaniem się czynnościami, do których nie ma się odpowiednich predyspozycji. Skłania natomiast do wykonywania czynności i uczenia się rzeczy, które przychodzą z łatwością. Powoduje to szybsze przystosowywanie się do otoczenia z wykorzystaniem wrodzonych zdolności i cech osobowych. Wynika to z faktu, że jeśli w danej dziedzinie życia możemy wykonywać kilka pod pewnym względem równorzędnych czynności to wybierzemy tą, której wykonywania przychodzi man najłatwiej. Natomiast racjonalizm będący częścią tej filozofii powoduje, że decydujemy się wykonywać pewne czynności, pomimo braku uzdolnień w ich wykonywaniu, ponieważ są jedyną drogą osiągnięcia danego celu lub ze względu na duże korzyści jakie nam przynoszą i przyjemność jaką dają. Nie należy bowiem zapominać, że przyjemność jest zasadniczym elementem definicji lenistwa. Kolejnym postulatem jest rezygnacja z działania, jeśli dany skutek można uzyskać w inny sposób przy mniejszym nakładzie pracy. Prowadzi to do dokonywania optymalnych wyborów metod działania i zabezpiecza przez fałszywą pracowitością, która polega na odczuwaniu radości z samego faktu wkładania w coś wysiłku bez względu na to czy przynosi to zamierzony skutek. Człowiek racjonalnie leniwy natychmiast rezygnuje z działania jeśli wie, że w dany sposób nie uzyska oczekiwanego wyniku i szuka lepszych metod. Do poprzedniej metody powrócić może jedynie wtedy, gdy jest pewien, że nie ma żadnych lepszych sposobów rozwiązania danego problemu. Człowiekowi leniwemu nie wystarcza świadomość, że chciał dobrze i że włożył w to dużo wysiłku. Interesuje go jedynie ostateczny wynik. Może on jednak może być określany w bardzo skomplikowany sposób, również z uwzględnieniem włożonej pracy jako elementu pozytywnego, ale jedynie wówczas, gdy praca ta sprawia bezpośrednią przyjemność. Lecz jest to przypadek bardzo rzadki i wręcz marginalny. Jest to możliwe np. gdy wykonujemy daną pracę po raz pierwszy. Jednak na szczęście większość czynności po dłuższym wykonywaniu zaczyna być nudna i zwiększony nakład pracy zaczynamy określać jako negatywny, co jest naturalnym zabezpieczeniem przed nadmierną pracowitością. Następnym ważnym aspektem w samodoskonaleniu spowodowanym lenistwem jest fakt, że człowiek leniwy postara się zrobić wszystko, aby swoje cele uzyskać jak najniższym nakładem pracy i wysiłku. Jednak aby tego dokonać musi znajdywać coraz to lepsze metody osiągania tych celów. W naturalny sposób prowadzi to do zwiększania inwencji twórczej, a wręcz do zwiększania inteligencji. Przy czym należy pamiętać, że współczynnik IQ jest cechą wrodzoną i w zasadzie nie ulega zmianie podczas życia. Jednak istnieje druga składowa inteligencji określana przez współczynnik inteligencji emocjonalnej EQ, która może być dowolnie kształtowana na podstawie doświadczeń życiowych. Lenistwo racjonalne prowadzi do maksymalizacji tego współczynnika. Jednocześnie warto zauważyć, że miarą inteligencji może być zdolność wprowadzania w życie postulatów lenistwa. Ważnym elementem realizacji postulatów lenistwa jest pragmatyzm, który powoduje, że zanim wykonamy jakąkolwiek czynność musimy zastanowić się jaki skutek ona przyniesie. Tak więc prawidłowym pytaniem o motyw działania jest nie “dlaczego ?”, ale “po co ?”. W sposób wyraźny określa to, że najważniejszym motywem działania powinno być osiągnięcie danego skutku. Natomiast zgodność skutków z zamierzeniem powinna być miarą sukcesu i skuteczności działania. Człowiek leniwy, aby zwiększyć swój ogólnie pojęty “dobrobyt” stara się nie zwiększać ilości pracy, ale jej skuteczność, czyli stosunek zysków do nakładu pracy. Istnieją co prawda pewne niebezpieczeństwa związane z nieumiejętnym wcielaniem w życie tych postulatów. Pierwszym jest możliwość unikania poszukiwania nowych rozwiązań i nowych czynności (nawet prowadzących do korzyści lub przyjemności). Wynikać to może z faktu, że samo poszukiwanie jest pewnym wysiłkiem, który nie daje gwarancji sukcesu. Jednak jeśli rozpatrzy się to głębiej można stwierdzić, że zawsze uzyskujemy zysk. W razie znalezienia nowych rozwiązań zysk jest oczywisty, natomiast w razie ich braku zyskujemy wiedzę, że danych rozwiązań nie da się już polepszyć. Drugim poważniejszym niebezpieczeństwem jest możliwość złego traktowania ludzi z najbliższego otoczenia. Rozwiązanie tego problemu wymaga odpowiedniego zdefiniowania przyjemności i korzyści. Przykładowo, aby dobrze traktować współmałżonka należy jako przyjemność postrzegać nie tylko przyjemność własną, lecz również szczęście współmałżonka. Nie sprawia to jednak najmniejszych problemów, jeśli związek oparty jest na miłości. Analogicznie można rozważać stosunki z wszystkimi członkami rodziny. Natomiast relacje z pozostałymi ludźmi z otoczenia rozpatrywać trzeba w odwołaniu do filozofii o wyższej randze, najlepiej religijnej, np. chrześcijaństwa. Podsumowując można powiedzieć, że lenistwo przy podejściu racjonalnym jest źródłem takich pozytywnych cech jak: innowacyjności, inteligencji, umiejętności dokonywania optymalnych wyborów i przystosowywania się do otaczających warunków, wykorzystywania wrodzonych umiejętności itd., czyli ogólnie do zwiększania dobrobytu. Natomiast unikanie niebezpieczeństw związanych z lenistwem polega na odpowiednim definiowaniu przyjemności, co musi być dokonywane przez każdego indywidualnie zgodnie z jego przekonaniami. autor: PSOLDACK :)))

FoXXXMagda [ Pellamerethiel ]

to to co trzyma mnie teraz przed tym forum:)

Morbus [ - TRAKER - ]

hmm odpowiem na ten kolosalny watek :) co to jest lenistwo to nie wiem ale towazyszy mi jak narazie przez cale zycie ;)

Niob [ Konsul ]

niechcialo mi sie czytac poprzednich postow wiec nie wiem co tam bylo ale lenistwo to brak checi do robienia czegos tudziez checi w danym momencie do robienia czegos innego a jak juz sie to robi to sie chce robic co innego niz to itd.

Ponczek [ Generaďż˝ ]

Lenistwo to hobby polegające na ciągłym odpoczynku

Gitzergrau [ Centurion ]

Lenistwo to wrodzona cecha każdego człowieka uniemożliwiająca mu zbytnie przemęczenie się ;).

Maxwell [ ]

....lenistwo to uzmyslowienie sobie czym naprawde jest zycie.... (wiem, ze palnalem..:))

Yoahimm [ Centurion ]

lenistwo dobrze wpływa na trawienie

10.04.2002

21:35

[17]

Hellmaker [ Nadputkownik Bimbrojadek ]

Garfielda wystarczy poczytać:) "Lenistwo - to jest robienie sobie przerwy na kawę pomiędzy drzemkami" :))))))))

Gofcio [ Centurion ]

PSOLDACK No, daje conieco do myślenia. Tak się zastanawiam psycholog, czy leńminator? Jestem rodzonym od przeczkolnym leniem, jeśli chodzi o nauke. Lenistwo, to dąrzenie człowieka do czystej przyjemności, albo problem którego trudno się pozbyć.

13.04.2002

22:10

[19]

wysiu [ ]

Przelamie swoje lenistwo i napisze: kolos, ile to razy obiecywales, ze juz sie stad wynosisz?