Kącik zagubionych uczuć (cz.69)

05.04.2002

12:38

[1]

Etka [ Imprinterka Dusz ]

Kącik zagubionych uczuć (cz.69)

Nie wiem od czego zacząć. Pisać jakieś moralesy czy rzucić przypowiastkę? I tak źle i tak nie jest najlepiej... Jest kwiecień i wiosnę czuć każdą częścią ciała. Ten nastrój odrodzenia opanował także serca części forumowiczów - a może Oni zawsze tu byli, tylko czekali aż ktoś uczyni ten pierwszy krok? Faktem jednak jest mnogość wątków osób „rozżalonych uczuciowo”. Dlaczego tak się dzieje, że w dobie „cyfrowych fantazji” ciągle istnieją ludzie, którzy odczuwają potrzebę kontaktu z innym człowiekiem?...
Ponieważ uczucia są cechą charakterystyczną każdej żywej istoty. Towarzyszą nam od narodzin do śmierci. W każdym rodzi się w pewnym momencie potrzeba bliskości z kimś innym. Bycia dla tego kogoś kimś ważnym. Nawet jeśliby to miało być chwilowe zauroczenie, istnieje jego potrzeba i podświadome do niego dążenie. Dlaczego mamy się bać tych najstarszych emocji? Dlaczego mamy uważać je za coś wstydliwego?
Nie boję się mówić o uczuciach. Nie potępiam ludzi przeżywających problemy sercowe. NIE WIERZĘ, że istnieje chociaż jedna osoba która nic nie czuję (nie wliczam w to grono chorych na autyzm). Nie bójmy się o tym pisać. Ktoś kto przeżywa spełnienie swoich wewnętrznych westchnień potrzebuje często o tym głośno krzyczeć. Ci, których spotkało niepowodzenie popadają w stan przygnębienia, czasami w stan totalnej porażki życiowej. Nie muszą Oni tłamsić w sobie tego co przeżywają. Mają prawo by podzielić z innymi swą radością lub szukać pocieszenia.
Dlatego tworzę ten wątek z myślą o takich ludziach. Mam nadzieję, że spotka się z aprobacją i zjedna sobie kilku sympatyków (a i pozwoli na redukcje wątków tego typu na samym forum). Wiem, że spotka wielu prześmiewców i złośliwców ale jakoś się nimi nie przejmuję. I tak kiedyś zawitają tu ze skruchą szukając pocieszenia, porady lub słuchaczy którzy ich nie wyśmieją. "

poprzednia cześć:

05.04.2002

12:45

[2]

Etka [ Imprinterka Dusz ]

coz taka cisza nastala???

05.04.2002

18:55

[46]

awszerszen [ Arktus Szerszenikus ]

Że Kochane to tak ale czy takie oddane to po ostatnich wydarzeniach nie wiem, ale coś mi mówi że mam rację dlatego się nie martwię. (mam pewne przeczucia co do pewnej osoby i że to co się dzieje to tylko pewna zagrywka, której do końca nie rozumiem ale coś mi mówi ze sporą dozę winy ponoszą os. trzecie i nie mówie o innych mężczyznach.

05.04.2002

22:05

[94]

majka [ Dea di Arcano ]

Rogalku>> właśnie że jest bardzo dobre , bo tu chodzi o przekaz bardzo osobisty taki od ciebie a przeciez ona cię dobrze zna -- w takiej sprawie kwiecistosć języka nie ma znaczenia wazne aby było skuteczne. A cały tekst jest skonstruowany ze moze być w razie potrzeby przerobiony na przyjacielski. Uważam ze coraz lepiej to robisz.