--> Archiwum Forum
Anka104 [ Legionista ]
Pomocy !!!!! mam problem z pracą domową z historii :(
Praca ta dotyczy opisania obrazu Jana Matejki ,, Klęska Legnicka '' !! oraz zdjecie tego obrazu ! Nie moge znalesc tego w necie a potrzebuje na jutro :( proszę o pomoc i serecznie dziekuje ! :(
L@WYER [ Valaraukar ]
Słabo szukasz ...
[dragonus] [ Pretorianin ]
L@wyer ---> A może ona zamiast szukać to poprostu walnęła wątek na GOLu ?? :P
Anka104 [ Legionista ]
Dzieki ! mam to lecz potrzebuje opis tego obrazu :(
L@WYER [ Valaraukar ]
Anka104 --> to popatrz na obrazek i napisz co widzisz ... Każdy by chciał wszystko na talerzyku z serwetką i sztućcami dostać ... Wbrew pozorom myślenie nie boli. Naprawdę .
Mati176 [ Mówcie mi Mefiu!!! ]
Teraz sobie przypomniałas o pracy domowej?
Anka104 [ Legionista ]
Nie obchodzi Ciebie mój problem to zbijaj ! po co tu siedzisz
Anka104 [ Legionista ]
A jak twoim zdaniem jest to proste to napisz mi kilka zdan będę bardzo wdzieczna !! :)
[dragonus] [ Pretorianin ]
Anka104 ---> Raczej po co ty tu siedzisz ? Żebyśmi zadania domowe za Ciebie robili ? Nie długo będziemy referaty za darmo kurde pisać...
A z Matim176 zgadzam się w 100%...
[dragonus] [ Pretorianin ]
Anka104 ---> Niestety za wdzięczność nie da się nic kupić... :P
U.V. Impaler [ Hurt me plenty ]
Anka104 --->
To proste. Klęska Legnicka była związana z abdykacją króla Jana Kazimierza, po tym, jak jego wierny konsultant został posądzony o czarnoksięstwo. Nazywał sie Joachim Keppler i to właśnie on leży krzyżem na podłodze, błagając króla o łaskę. Na nic się to jednak nie zdało, bo jak wiemy z lekcji historii, Keppler i Jan Kazimerz zostali spaleni na stosie, w Legnickim ratuszu właśnie, który dzisiaj mieści muzeum Inkwizycji.
ronn [ moralizator ]
U.V. Impaler --> Ale gdzie tu zwiazek z Doom'em III? ;)
Anka104 [ Legionista ]
jezeli tak ciezko Tobie pomoc to zbijaj i nie pisz !
Anka104 [ Legionista ]
CHODZI MI O OPIS OBRAZUUU !! NIE O OPIS BITWY
Anka104 [ Legionista ]
NIE POTRZEBNIE TU PRZYCHODZIŁAM !!! NARA
U.V. Impaler [ Hurt me plenty ]
Proszę:
800x540, 72 dpi, 65 tys. kolorów.
Anka104 [ Legionista ]
Bardzo śmieszne
Conroy [ Dwie Szopy ]
Najchętniej odpowiedziałbym tak jak Mistrz Ciętej Riposty, ale że nie wolno to powiem tylko:
NIKT CI TU TEGO NIE NAPISZE!
Anka104 [ Legionista ]
naprawde ??????????????????????????? szukam stront internetowej na ten temat i nie prosze was o wypracowanie tylko o strone ! a jak nie to dowidzenia
[dragonus] [ Pretorianin ]
Anka104 ---> Nie prosisz o wypracowanie ? A mam Ci to udowodnić ? Proszę bardzo:
Anka104 [ Junior ]
A jak twoim zdaniem jest to proste to napisz mi kilka zdan będę bardzo wdzieczna !! :)
Była to odpowiedź na:
L@WYER [ Przepotworny Kapelusznik ]
Anka104 --> to popatrz na obrazek i napisz co widzisz ... Każdy by chciał wszystko na talerzyku z serwetką i sztućcami dostać ... Wbrew pozorom myślenie nie boli. Naprawdę .
Anka104 [ Legionista ]
powiedziałam jemu tak bo sie WYMĄDRZAŁ !!!
[dragonus] [ Pretorianin ]
No patrzcie... wymądzrał się...
Mamo ja chcę siusiu*...
*Wymądrzam się...
Mazio [ Mr.Offtopic ]
to moje motto w tych sprawach - masz kategorię szkoła - sio
jestem niepomocny i co z tym w mordę zrobię
nie pomogę ci ja, taki ze mnie człowiek
wcale mnie nie kręci twoja wdzięczność wielka
a wszystkie problemy niech cholera wszelka
może to z zawiści, może też z tupetu
kiedy byłem w szkole - brakło internetu
zamiast pomagania wolę choć raz sprawić
by w twe szare życie uśmiech jeden wstawić
bo z uśmiechem leniu raźniej szukać będzie
odpowiedzi która, sama nie przybędzie...
Wypowiedź została zmodyfikowana przez jej autora [2005-03-07 19:54:18]
U.V. Impaler [ Hurt me plenty ]
Anka104 ---> Właśnie minęło 40 minut, które bezpowrotnie straciłaś. Gdybyś przez ten czas ruszyła mózgownicą, opisałabyś ten obraz już ze 3 razy.
Anka104 [ Legionista ]
mazio zawalisty wierszyk !!!! :):)): a ty impaler nie mow mi co mam robic zajmij sie sobą ok ii ? nie pomozesz mi to spadaj zaśmiecasz mi liste i zapomniałes doodac ze straciłam 45 minut na czytanie twoich rad !!!
graf_0 [ Nożownik ]
opis obrazu - pewnikiem duzy, olejny na drewnie(choć nie jestem pewien) ciemniejszy po bokach jaśniejszy na środku (w tonacji pomarańczowej).
akcja - na środku koscioła leży jakiś facet na czarno - pewnie jakiś ksiądz zasłabł
Anka104 [ Legionista ]
no i o to mi chodziłooo !!!! hahahahaheeh spoxxxx
Mazio [ Mr.Offtopic ]
ot baby... :)
zawsze mi wodę z mózgu zrobią... chciałem być zasadniczy ale uśmiechnie się taka spod rzęs, ząbkami błyśnie, spódnicą zakręci i od razu mam wodę z mózgu...
<wali głową w ścianę>
Anka104 [ Legionista ]
:)
Anka104 [ Legionista ]
zaraz dostane szału !
Mazio [ Mr.Offtopic ]
rys historyczny:
KRÓTKA HISTORIA ŚLĄSKA I ZIEM POLSKICH POD PANOWANIEM PIASTÓW
Żeby lepiej zrozumieć historię Księstwa Cieszyńskiego w wiekach średnich, trzeba spojrzeć na zagadnienie z szerszej perspektywy całej dzielnicy śląskiej. Na wstępie należy podkreślić, iż w okresie kształtowania się polskiej państwowości zarówno Śląsk, jak i inne piastowskie ziemie były organizmem niejednolitym, złożonym z mniej lub bardziej samodzielnych księstw i dzielnic. Granice pomiędzy nimi zmianiały się nieustannie w wyniku ciągłych walk, układów i koligacji. Sytuacja polityczna kształtowała się w wyniku rozgrywek pomiędzy książętami, możnowładcami, patrycjatem miejskim i duchowieństwem, a do wewnętrznych sporów z upodobaniem wtrącali się nieustannie królowie oraz rody czeskie i niemieckie. Wspólną cechą większości wczesnych władców było dążenie do skupienia w swym ręku jak największej władzy i podporządkowania sobie sąsiadów. Zabiegi te odbywały się raczej w imię interesów poszczególnych władców, niż jakiejś mgliście pojętej polskiej racji stanu.
W wyniku podziału dzielnicowego Polski schedę po Bolesławie Krzywoustym podzielili między siebie jego czterej synowie. Wbrew intencjom Krzywoustego rozbicie kraju na dzielnice przyniosło dosyć fatalne skutki. Jego spadkobiercy, niezadowoleni z sytuacji, ochoczo przystąpili do bratobójczych wojen. Ziemia Śląską i Lubuska przypadły Władysławowi II, nazwanemu później Wygnańcem, który jako najstarszy rządził też dzielnicą senioralną. W 1145 roku został on zmuszony do ucieczki za granicę. Władzę przejął po nim Bolesław Kędzierzawy. Władysław Śląska już nie odzyskał, aczkolwiek z pomocą niemieckiego rycerstwa dwukrotnie próbował dochodzić swoich praw, siejąc wielkie spustoszenie. Drugi najazd zakończył się upokarzającym dla Polskich książat pokojem w Krzyszkowie ( 1157 ), którzy musieli złożyć hołd lenny cesarzowi Fryderykowi. Władysław pozostawił po sobie czterech synów, dwaj znich, Bolesław Wysoki i Mieszko Plątonogi, powrócili po jego śmierci ( 1159 ) do kraju. Na mocy układu z 1163 roku Bolesław otrzymał Dolny i Środkowy Śląsk ( z Opolem i Lubuszem ), a Mieszko dostał Racibórz, Toszek i Koźle z przyległościami. Bracia uznawali zwierzchnią władzę seniora. Kilka strategicznych śląskich grodów pozostało jeszcze w rękach książąt krakowskich. Po śmierci Bolesława ( 1173 ) władzę w polsce objął Mieszko III, który za pomocą różnych działań próbował umocnić swoją władzę wewnątrz kraju i pozycję Polski na arenie międzynarodowej. W wyniku spisku możnowładców został on wygnany i schronił się u Mieszka Plątonogiego. Pretendentem do tronu polskiego został Kazimierz Sprawiedliwy, najmłodszy syn Bolesława Krzywoustego. Sytuację na Śląsku skomplikował fakt, że Bolesław Wysoki, książę wrocławski poparł Kazimierza w walce o tron. Doszło do wojny pomiędzy śląskimi książętami, braćmi zresztą. W ostatecznym rozrachunku pokonany Bolesław utrzymał się we Wrocławiu, a królem Polski został Kazimierz Sprawiedliwy, którego poparł sam papież. Mieszko raciborski otrzymał od Kazimierza Bytom, Oświęcim i Siewierz, które jednak pozostały pod zwierzchnictwem kościelnej władzy biskupów krakowskich. Synom Bolesława przypadła w udziale opolszczyzna, ziemia głogowska i legnicka.
Kolejne lata przyniosły postępujące rozdrobnienie księstw piastowskich na Śląsku. Pomimo coraz słabszej pozycji poszczególnych książąt wielu z nich miało wielkie aspiracje i coraz to któryś rościł sobie prawa do tronu krakowskiego, podobne przepychanki miały zresztą miejsce na ziemiach polskich. W tym czasie Mieszko III Stary szukał gdzie tylko mógł sprzymierzeńców w celu odzyskania władzy. Plan się nie powiódł i po śmierci Kazimierza w 1194 roku królem wybrany został Leszek Biały, protegowany możnych rodów. Mieszko został pokonany w bitwie pod Jędrzejowem przez połączone siły możnowładców krakowskich, drogą negocjacji zdołał jednak objąć na krótko władzę, aż do śmierci w 1202 roku.
Burzliwe zabiegi o tron krakowski trwały w dalszym ciągu a śląscy piastowie brali w nich czynny udział. Szczególną aktywnością polityczną wykazywał się książę wrocławski Henryk I Brodaty, jeden z sześciu synów Bolesława, a później jego syn Henryk Pobożny. Nie próżnował również jego stryj Mieszko Plątonogi, który na krótko został nawet księciem krakowskim. Stało się tak na mocy decyzji papieża Innocentego II, który polecił respektować prawo starszeństwa w kolejce do tronu, grożąc nieposłusznym klątwą. Zgodę wyraził też najstarszy z Piastów, Władysław Laskonogi. Mieszko panował tylko rok, aż do śmierci w 1211 roku. Z chwilą śmierci Mieszka tytuł księcia Krakowa przejął jego bratanek Henryk Brodaty, jednak po krótkim czasie oddał władzę Leszkowi Białemu. Nie bez znaczenia był tu zdecydowany opór duchowieństwa, z którym Henryk toczył ciągłe spory. Ostatecznie jednak cel został osiągnięty, gdy w 1227 Leszk Biały został zamordowany na polecenie księcia pomorskiego Świętopełka. Laskonogi zrzekł się prawa do sukcesji na rzecz Henryka Brodatego. W tym czasie Śląsk henrykowy powiększył się o Ziemię Lubuską, zaś po śmierci księcia Kazimierza Opolskiego, syna Mieszka Raciborskiego, reszta Śląska również przeszła we władanie Henryka. W ten sposób Henryk został panem całego Śląska, od ujścia Warty do Odry aż po Oświęcim. Został w ten sposób najpotężniejszym z polskich książąt. Do walki o tron stanął z nim Konrad Mazowiecki, jednak został pokonany i musiał się zadowolić ziemią sieradzką i łęczycką. Na mocy testamentu Władysława Laskonogiego Henryk zyskał prawa do Wielkopolski, o którą stoczył zwycięską walkę z krnąbrnym Władysławem Odoniczem. Jako opiekun małoletniego księcia Bolesława, syna Leszka Białego, sprawował rządy w Ziemi Sandomierskiej. Władał Ziemią Krakowską aż po Nidę i Wiślicę. Swemu synowi Henrykowi Pobożnemu oddał w opiekę Wielkopolskę, rozpoczął też zabiegi w Rzymie mające na celu pozyskanie dla syna korony królewskiej. Henryk Brodaty zapisał się w historii jako energiczny władca i zdolny polityk. Umarł w 1238 roku.
Po śmierci Henryka natychmiast doszły do głosu tendencje odśrodkowe na zjednoczonych ziemiach. Władzę na opolszczyźnie przejął Mieszko II Otyły, syn Kazimierza. Konrad Mazowiecki ponownie upomniał się o władzę. Henryk Pobożny poradził sobie z zagrożeniami i zachował jedność państwa kosztem niewielkich ustępstw terytorialnych, a nawet uzyskując nowe zdobycze. Był kontynuatorem polityki ojca i podobnie jak on toczył ciągłe spory z hierarchią kościelną, szczególnie biskupami Wrocławia. Odpierał też ataki niemieckich feudałów na zachodniej granicy. Rządy obu Henryków były okresem pewnej stabilizacji i wstrzymały na jakiś czas proces dezorganizacji i rozdrobnienia państwa polskiego. Dzieło zjednoczenia zostało przerwane w 1241 roku przez najazd Tatarów. Zniszczony został Sandomierz, Kraków wytrzymał długotrwałe oblężenie. Niedobitki wojsk małopolskich i śląskich stawiły czoła Tatarom pod Legnicą. 10 000 rycerstwa polskiego poniosło druzgocącą klęskę a Henryk Pobożny poniósł śmierć na polu walki. Śląsk został spustoszony, obroniły się Wrocław i Legnica. Klęska legnicka zakończyła krótki okres zjednoczenia ziem polskich pod jednym panującym.
Henryk Pobożny pozostawił po sobie pięciu małoletnich synów, najstarszy z nich, Bolesław zwany później Rogatką, miał 10 lat. Pozostali trzej to Henryk Biały, Konrad oraz Władysław. Bracia jak to było w zwyczaju podzielili się ziemią, a po pewnym czasie zaczęli toczyć zajadłe spory, szukając sprzymierzeńców wśród sąsiadów. Polityka ta zaowocowała wyniszczeniem ziem śląskich i stratami terytorialnymi na rzecz margrabiów i biskupów niemieckich. W spory nie angażował się czwarty z braci, Władysław, gdyż otrzymał godność arcybiskupa salzburskiego.
W połowie XIII wieku zaczyna się wielce niekorzystne w skutkach zbliżenie śląskich książąt z Czechami. Władcy czescy Ottokar i Ottokar II wzmocnili czeskie wpływy na Śląsku, wciągając sląskich książąt w swoje wyprawy na Węgry i Wielkopolskę. Rozsądne stanowisko zachował Henryk Biały, który nie mieszał się w tego typu awantury i dbał o wzmocnienie dzielnicy wrocławskiej, nie dopuszczał też do nadmiernego umocnienia wpływów kościelnych.
Następcą Henryka Białego po śmierci w 1266 roku został jego syn Henryk IV Probus. Wzorem swego ojca dbał on bardzo o rozwój gospodarczy swoich ziem. W sporze pomiędzy królem czeskim Przemysławem Ottokarem II a cesarzem niemieckim Rudolfem z Habsburga, Henryk opowiedział się po stronie Czech. Walka nabrała wymiaru zgoła symbolicznego, jako sojusz słowiańskich władców przeciwko niemieckiej ekspansji. Niestety król czeski poległ w bitwie. Henryk IV podjął zabiegi zmierzające do ponownego zjednoczenia ziem polskich pod jednym berłem i rozpoczął zabiegi polityczne mające na celu zdobycie władzy królewskiej. W 1280 zawarł układ z księciem opolskim Władysławem, następnie zabrał się za walkę z sąsiednimi Piastami. Na jakiś czas wziął do niewoli książąt Legnicy, Głogowa i Wielkopolski. W staraniach o tron przeszkodził Henrykowi długotrwały zatarg z biskupem wroclawskim, popieranym przez hierarchię kościelną. Biskup Tomasz II miał wielkie aspiracje i poparcia swoich żądań szukał u papieża i króla czeskiego. Spór zakończył się wojną w której księcia poparli śląscy książęta i miasta, a biskup został pokonany w 1288 roku.
Szansa na objęcie Krakowa pojawiła się w wyniku pertraktacji z księciem krakowskim Leszkiem Czarnym. W negocjacjach pośredniczył biskup gnieźnieński Jakub Świnka, gorący orędownik zjednoczenia Polski. Po śmierci Leszka Czarnego w 1288 Henryk Probus wyruszył do Krakowa, z którego musiał się na krótko wycofać w obliczu zagrożenia najazdem króla Czeskiego Wacława I, który próbował rozstrzygnąć sytuację na swoją korzyść. Zmusił też do odstąpienia Krakowa Władysława Łokietka, księcia sandomierskiego. Henryk panował w Krakowie krótko, zmarł w 1290 roku we Wrocławiu, prawdopodobnie otruty. Nie doczekał się królewskiej korony z rąk papieża. Pozostawił po sobie testament, w myśl którego cztery polskie dzielnice - wrocławska, wielkopolska, małopolska i księstwo głogowskie, miały z czasem przejść we władanie jego kuzyna, księcia Henryka Głogowskiego. Zamiar ten nie został niestety zrealizowany.
Wrocławski patrycjat nie wpuścił księcia głogowskiego do miasta i poparł księcia legnickiego Henryka V. Henryk Głogowski rozprawił się z Henrykiem Legnickim i przejął znaczną część księstwa wrocławskiego. Najznaczniejsze do tej pory księstwo straciło w ten sposób na znaczeniu.
Do rozgrywki o tron krakowski przystąpili tymczasem książę wielkopolski Przemysław II, król czeski Wacław II i książę sandomierski Władysław Łokietek. Kraków zajął Wacław II popierany przez możnowładców i biskupa krakowskiego Muskatę. W 1293 roku za pośrednictwem biskupa Jakuba Świnki doszło do porozumienia pomiędzy Przemysławem, Łokietkiem i Kazimierzem. Układ zapewniał Łokietkowi władzę nad Wielkopolską i Pomorzem w przypadku śmierci Przemysława II. W 1295 roku papież Bonifacy VIII zezwolił Przemysławowi na koronację. Po 216 latach polski władca ponownie mógł tytułować się królem. Insygnia koronacyjne Przemysław II wywiózł z Krakowa jeszcze w 1290 roku. Koronacja Przemysława wywołała protest Wacława II i niepokój wśród grafów brandenburskich, którzy ostatecznie zamordowali Przemysława w styczniu 1296 roku. Łokietek musiał ustąpić Wacławowi II praw do Pomorza i Wielkopolski. Posiadając Kraków, Wielkopolskę w 1300 r. Wacław II koronuje się na króla Polski. Skupił Małopolskę, Wielkopolskę, Pomorze Gdańskie, część Kujaw, ziemie łęczycką i sieradzką. Jego władzę uznały księstwa: Raciborsko-Opolskie i Mazowsze. Wacław II uznał się lennikiem cesarza z ziem polskich. W zamian za to udało mu się wprowadzić nazwę Królestwo Polskie. Rządy silnej ręki i wzrost znaczenia czeskich i niemieckich rodów wywołały niezadowolenie możnowładców, które wykorzystał Łokietek, zajmując z pomocą węgierską ziemię sandomierską i Wiślicę. W 1305 roku umiera Wacław II, a rok później Łokietek zajmuje Kraków. Po rozlicznych perturbacjach natury militarnej i politycznej Łokietek jednoczy większość polskich ziem i zostaje koronowany na króla Polski 20 stycznia 1320 roku.
Pod koniec XIII wieku najmocniejszą pozycję na Śląsku osiągnęło księstwo głogowskie Henryka III i Konrada Żagańskiego, oraz świdnickie rządzone przez Bolka I. Henryk Głogowski po dziesięciu latach walk i zabiegów rozszerzył swoje księstwo a w wyniku testamentu Przemysława II uzyskał prawa do Wielkopolski, którą udało mu się opanować w całości po śmierci czeskich Wacławów II i III. Książę świdnicki Bolko rządząc gospodarnie i rozważnie objął swą władzą Dolny i środkowy Śląsk. Dbał o rozwój ekonomiczny księstwa i wzmocnił jego granice szeregiem warownych grodów.
Na Śląsku Górnym postępowało w tym czasie rozdrobnienie piastowskich księstw. W 1280 roku posiadłości Władysława Opolskiego podzielili między siebie jego czterej synowie - Mieszko, Kazimierz, Bolesław i Przemko. Od Mieszka wywodzi się panująca odtąd w Cieszynie linia Piastów. Pomimo niewielkiego obszaru i skromnych możliwości każde księstwo prowadziło własną politykę. Taki stan rzeczy doprowadził szybko do umocnienia się wpływów czeskich na tym obszarze. Na mocy układu z 1291 roku pomiędzy królem czeskim Wacławem a Bolkiem opolskim i Mieszkiem cieszyńskim książęta ci zobowiązali się do wspierania czeskiego władcy i uznali jego zwierzchnią władzę. Traktatu nie podpisał Przemko raciborski. Mieszko i Bolko wzięli udział w bitwie pod Siewierzem (1292), która otwarła Wacławowi II drogę do Krakowa.
Na początku XIV wieku, w szczytowym okresie feudalnego rozdrobnienia, na Śląsku istniało do 18 niewielkich księstw. Książęta szukając poparcia w swoich przedsięwzięciach uzależniali się coraz bardziej od sąsiedich władców. Coraz silniejsze stawały się wpływy czeskie i niemieckie. Do wielkiego znaczenia doszedł patrycjat miejski. Miasta, szczególnie Wrocław, dla własnego interesu popierały lub zwalczały poszczególnych książąt.
Dzielnica wrocławska zostałą podzielona w 1311 roku pomiędzy Henryka VI i Władysława. Najmłodszy Bolesław miał zostać spłacony przez braci, jednak zmienił zdanie i z pomocą króla czeskiego wywalczył sobie Legnicę. Również księstwo głogowskie zostało w 1312 roku podzielone pomiędzy pięciu braci, synów Henryka. Nie przejawiali oni ambicji i talentów politycznych swojego ojca. Nie wykazywali zainteresowania Wielkopolską, która opowiedziała sę ostatecznie za Władysławem Łokietkiem.
Pomimo, iż książęta śląscy podkreślali swoją polskość, nie stanowiło to przeszkody dla udziału w sojuszach przeciwko polskiemu władcy. Wiernośći koronie polskiej dochowywali jedynie książęta świdniccy, lojalni wobec Łokietka, a później Kazimierza Wielkiego.
Sprawy Śląska nie były Łokietkowi obojętne. Udało mu się nawet odnieść pewne sukcesy i uzyskać chwilowe poparcie większości śląskich Piastów w konflikcie z Konradem Namysłowskim, uzurpującym sobie tytuł dziedzica polskiej korony. Z czasem nastąpiło rozluźnieni tworzących się więzi pomiędzy Królestwem Polskim a Śląskiem. Przeciwnikami zbliżenia byli polscy możnowładcy, nie bez znaczenia była też rywalizacja pomiędzy Krakowem i Wrocławiem. Książęta śląscy prowadzili krótkowzroczną politykę i z czasem siłą bezwładu poczęli popadać w coraz silniejszą zależność od królów Czech. Czeskie sukcesy na Śląsku przypieczętował Jan Luksemburski, który podporządkował sobie większość ślaskich księstw. W połowie XIV wieku przeważająca część Śląska znajdowała się w bezpośrednim władaniu lub zależności od królów czeskich. Kolejni polscy władcy nie wykazali wystarczającej determinacji i woli politycznej aby ten stan rzeczy zmienić, pomimo sprzyjającej nieraz sytuacji politycznej.
tu masz podstawę, wczuj się w klimat czytając to i patrząc na obraz - przecież bystra z Ciebie dziewczyna... opisz to przez pryzmat wrażenia wizualnego tzn. jaki klimat ma wnętrze kościoła i jaki robi na Tobie wrażenie, pomyśl dlaczego tak jest zakładając, że malarz celowo chciał wywrzeć na Tobie zamierzony efekt używając palety barw... popatrz jaki typ ludzi się tam znajduje, w jakim są nastawieniu, stanie czy pozie, wróć zręcznie do rysu historycznego dodając jakieś zdanie żywcem z niego wyjęte... jak skończysz będziesz tylko mądrzejsza o kilka faktów... o samozadowoleniu nie wspomnę i niech choć raz napiszę to słowo bez sprośnego uśmiechu :)
Wypowiedź została zmodyfikowana przez jej autora [2005-03-07 20:27:00]
Pszczoła [ Wybrzeże Gdańsk 4ever ]
rzeczywiscie krotka :D
Anka104 [ Legionista ]
jestes bardzo świetny dziekuje jeden przyzwoity facet chyba żyjacy na tym swiecie
Sandro [ Wymiatacz ]
anka - Mazio jest jednym z dziwniejszych forumowiczow :)
hohner111 [ DragonHeart ]
jak ja lubie jak dzieci dopadną kompa z "prośbą" o coś w nauce a jak nie ma kto odpowiedziec albo sie wyglupiają to obraza sie na caly swiat i zachowuje jakby zjadło wszystkie rozumy...:|