Karczma "Pod Poetyckim Smokiem" cz. 1200

04.04.2004

00:47

[1]

tygrysek [ behemot ]

Karczma "Pod Poetyckim Smokiem" cz. 1200

Bufet jest czynny od 5:00 do 24:00 [dla potrzebujących non-stop, ale po godzinach obsługa we własnym zakresie]. Gościmy zbłąkanych, gdy tylko poczują, że na innych wątkach jest chwilowo podejrzanie cicho albo podejrzanie głośno. Za barem Holgan, Astrea (która okazała się doskonale nadawać do tej pracy i została postawiona za barem przez Szamana; należy także nadmienić, ze jest ona jedynym w swoim rodzaju Kryształowym Duszkiem i zgodziła się kolaborować z liczem Szamanem i służyć mu za kryształową kulę przepowiadającą przyszłość) i Szaman (uwaga: Szaman ma zawsze rację, nie może inaczej być!) mieszają magiczne drinki. Magini kręci się po sali, ale ostatnio bardzo rzadko wpada pochłonięta obowiązkami przy nowej klientce Karczmy (przewiduje jednak, że wkrótce sytuacja się unormuje i do lokalu wstawimy kołyskę ;-), MarCamper pilnuje porządku gwarantując bezpieczny odpoczynek, eros w kuchni miesza ... w kotle (na czas jakiś obowiązki jego przejął Mac, czym zaskarbił sobie wdzięczność tak gości jak i obsługi, która martwić zaczynała się faktem przedłużającego się urlopu erosa) i rothon - na zapleczu dba o interes oraz dokarmia świnkę, którą kiedyś przyniósł w darze.
W takim miejscu jak to nikogo zdziwić nie może obecność anioła. Ten nasz Anioł z Naderwanym Skrzydłem, jest o tyle wyjątkowy, że wiemy wszyscy, iż nie doje, nie dopije a będzie się interesował. AnankE wpada wieczorkiem, puka w szybkę i pije adamusowego grzańca, mi5aser - etatowy stały klient w koło opowiadający o EverQuest. Ostatnio rozgląda się trochę nerwowo wyczekując na moment, kiedy trzeba zmienić numerację. Adamus płaci za drinki wierszami sam przynosząc najlepsze alkohole świata i przygotowując doskonałego grzańca dla zziębniętych, a Gambit przynosi ze sobą świeczkę i koronkową chusteczkę. Zajmuje się także kominkiem, przed którym wygrzewa się z wyrazem błogostanu na twarzy Tygrysek, co jakiś czas zerkając jednak nerwowo na mi5asera, gdyż ten próbuje go uprzedzić przy zmianie numeracji w przerwach pomiędzy swoimi powieściami. Pellaeon dba o czystość, kontrolując z sanepidowską dokładnością wszystkie zakamarki i regularnie wyprowadza Ósmego na spacery (ale nie dane mu jest zaznać spokoju od służby we Flocie z powodu Yoghurta, który regularnie raportuje mu o sytuacji w walce z Rebeliantami i aktualizuje Imperialną stronę Holonetową):-). Nick Grzecha sugeruje różne grzechy, ale osobnik ten wsławił się szczególnym upodobaniem do numeracji rzymskiej i c(_) ;-) Odwiedza nas Alver the Gnom, a po jego uprzejmej propozycji dotyczącej naszej Karczmy "a może to też mam rozpieprzyć?!?" umieściliśmy go w stopce papieru firmowego. Teraz doczekaliśmy się - powrócił do nas z wojska na białym koniu. Attyla, mnich pochodzący ponoć od smoka, przechodząc wstępuje na zimny prysznic, poza tym zawsze wie kiedy wstać i wyjść :). Tofu ponownie opuścił nas i udał się do Japonii, skąd, jak obiecują sobie wszyscy, przywiezie nam furę egzotycznych prezentów (nie tylko herbatę ;)!!! Można tu też usłyszeć pieśni Wędrownego Barda i gromkie okrzyki imć Dymiona, który broni honoru kobiet i naszej Karczmy. JRK przynosi różne ciekawe rzeczy i pije wapno. Ostatnio mamy nowego dostawcę szmuglowanego piwa - Mr.JackSmitha, który zaczął też parać się pracą barmana i jest w tym debeściarski :-) Wieczorami lub nocą przychodzi Kerever cierpiący na bezsenność, odkąd po raz pierwszy odwiedził Sosarię. Śni o tej krainie na jawie. Wieczory i noce to też ulubione pory gnoma Desera, który wpada na piwo zawsze z nieodłącznym worem pełnym artefaktycznych artefaktów (ale nie posiada największego skarbu naszego barmana - samonapełniającego się kufelka +5 ;). Rankiem zjawia się krasnolud Kastore, znany Zabójca Trolli, przychodzi opowiadać o swych wyprawach i walkach stoczonych rzeczywiście lub jedynie zmyślonych. Nemeda gdzieś tu się czai w mrocznym kątku, szukasz magii nekromanckiej, wypowiedz jej imię a pojawi się od razu. Jest także Shadowmage, który z uporem godnym lepszej sprawy czatuje na to, żeby być pierwszym i gotów jest się z każdym pojedynkować na Fireball`e... ;-) NicK próbuje w przybudówce zorganizować gorzelnię - zamarzyło mu się piwo własnej produkcji. Ostatnio zaniedbał trochę warzenie piwa, poświęcając swoją uwagę Duszkowi, którą za obopólną zgodą usidlił i zaprowadził przed ołtarz (gwoli ścisłości to nie jest pewne, kto kogo gdzie zapędził, ale tak to w opowieściach bywa, że cny rycerz damę serca swego przed ołtarz prowadzi, a nie odwrotnie... ;))). Yosiaczek wsławiła się tym, że w ogniu dyskusji postanowiła zademonstrować swoje zdecydowanie i użyła czołgu (pożyczonego od Admirała Pellaeona) jako argumentu i wjechała do Karczmy przez... ścianę, co zmusiło obsługę do jej późniejszego magicznego odbudowania... [ściany, nie Yosiaczka] :-) Cóż, poza tym łączy ją trochę niejasny związek z porucznikiem Yoghurtem ;-) AQA natomiast uczy się od Admirała Pellaeona za niebiańsko wysokie stawki (ale w końcu sam Wielki Admirał udziela korepetycji... ;)) obsługi Generatora Czasoprzestrzennego, co może mieć dla naszej Karczmy wiekopomne konsekwencje... :-). Zdarzają się także historie jak z telenoweli, czego przykładem jest Pijus, który podejrzewa (z bliżej nie skonkretyzowanych powodów), że jest dawno zaginionym bratem Szamana (o czym ten oczywiście nic nie wie i wszystkiego się wypiera... ;)). Pojawił się także w naszej Karczmie silny desant z Wielkiego Miasta Portowego Północy, wśród którego wyróżnia się Rogue, będąca, co wiedzą dobrze poinformowani, blisko związana z Gambitem... Obok wejścia stanął słynny sprzedawca kiełbasek w bułce Dibbler - zachwala swój towar Gardło Sobie Podrzynając ceną. Nikt jednak nie próbuje jego kiełbasek dwukrotnie - świadczy to o roztropności miejscowej klienteli. Od czasu kiedy w ekipie mafii gdańskiej pojawiać się zaczął Ingham konieczne stało się zainstalowanie spluwaczek oraz wyłożenie dyżurnych szmat. Panowie maja bowiem dziwaczny zwyczaj witania się poprzez plucie. Z tamtych regionów przybywają czasem Pasterka i Kane: Dzicy Barbarzyńcy z Dalekiej Północy, siedzą i popijają grog zrobiony według przepisu Mamy Muminka, siejąc przy tym ogólny zamęt i spustoszenie w karczmianych zapasach... Z innego wielkiego miasta północy przybywa wielki spec od Half-life`a i Fallout`a imć Lechiander (zwiększa się w ten sposób znacząco nasz karczmiany potencjał wszechwiedzy... ;)
Jako że Karczma miejscem jest niezwykłym, niezwykłe są w niej także i najzwyklejsze zdawałoby się przedmioty. Ale w błędzie jest ten, kto tak będzie myślał - nawet nasze szafy maja swoje sekrety... Z takiej właśnie szafy (należącej nota bene do Holgan) wynurza się regularnie Puynny (z tego co udało się ustalić, jest to chyba skutek zabawy Generatorem Czasoprzestrzennym przez AQA... :)
Z żadnej szafy, ani innego wymiaru nie pochodzi Piotrasq, ale za to on sam przyprowadził do nas razu pewnego niezwykłego gościa: słonika koloru seledynowego, który od razu stał się nasza karczmianą tajemnicą... Magów dyżurnych u nas jak psów, ale tylko jeden sprawia szczególny kłopot :-) Zasłużył się Kanon przybytkowi, a ciągle: a to weny na zapis nie ma, a to skryba zwiał albo leży pijany. Jednak teraz błąd naprawiony i należne w stopce miejsce przyznajemy z przytupem! Nawet mniej uważny obserwator dostrzeże, że w okolicach szynkwasu kręcą się ostatnimi czasy jacyś podejrzani klienci. Jeden z jakąś kokardą? Gdy zapytać barmankę odpowie (po brzęknięciu monetą oczywiście), że to Osioł zwany KaPuhY, w pyszczku mający balonik, a na ogonku kokardkę. Kiedyś był Osłem pod ochroną, ale zmieniło się to w chwili kiedy wybrał nową drogę kariery - Kaloryfera Żeberkowego. Uważając na ostre zęby czterokopytnego na blacie baru cały czas próbuje przysiąść TrzyKawki. Hmmm, czyżby jedna kawa nie starczała? :-)
Widziano tutaj nawet VIPów pijących kakao, ale o tym sza -jesteśmy znani z dyskrecji :-)

W sezonie jesienno-zimowym podajemy wszystkim zziębniętym grzańce najróżniejszego sortu i w dowolnych ilościach (bardzo potrzebującym i bardzo zasłużonym nawet za przysłowiowe "Dziękuję" ;-) Poza tym na pięterku można spędzić noc - oddano właśnie do użytku wyremontowane pokoiki (które, należy dodać, zimą są dobrze ogrzewane, a latem klimatyzowane) . "Więc niech umierają słowa nasze - na to są, przez to są."

[Bar jest ciemny; kilka postaci siedzi przy kontuarze pijąc w milczeniu; nie mówiąc do siebie i nie patrząc na siebie trwają w cichym porozumieniu ludzi uprawiających rozpustę i oddających się nałogowi, a barman o twarzy apostoła rozumiejącego słabość ludzkiej natury stoi w półcieniu brzęcząc kostkami lodu i porusza się bezszelestnie z jednego końca baru na drugi niby bóg niegodziwości, wyposażony przez naturę w twarz ascety]

Poprzednia część:

04.04.2004

00:50

[2]

pasterka [ Paranoid Android ]

ciekawe czy o tej porze ktos jeszcze czuwa:))

05.04.2004

16:06

[127]

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

ale dostałem super maila, śmieszny jak skórczy byk chociarz zalatuje troche anytklerykalną propagandą, zresztą oceńcie sami : ))

Oral ze śledziem
Wcieliłam się w rolę katechetki i zapisałam się na kurs dla nauczycieli prowadzących wychowanie seksualne w szkole. Właśnie katechetki przeważały wśród kształconych adeptek, bo zdaniem minister Łybackiej seks to misterium religijne.
Ministerstwo Edukacji Narodowej podjęło wyzwanie: nasze dzieci będą się uczyć wychowania seksualnego. Centrum Organizacji Doskonalenia Nauczycieli przygotowało odpowiedni kurs, by ogłosić tajniki wiedzy, jaką mamy przekazać dzieciom. Przedmiotu mają uczyć nauczyciele wiedzy o społeczeństwie i psycholodzy szkolni.
Sekskatechetki
Zajęcia odbywały się w jednej ze szkół podstawowych w Warszawie.
– Spada na państwa ogromna odpowiedzialność – zaczęła prowadząca zajęcia. Starszawa, nieco wysuszona. Mówi, że jest ginekologiem, od dawna prowadzi zajęcia z wychowania seksualnego w szkołach podstawowych i gimnazjach. Jej spec-jalność to trudne pytania dzieciaków. Mówi, że musimy być czyści, by przystąpić do nauczania. Wspomina o stosownym stroju, zerkając z dezaprobatą na dziewczynę w mini-spódnicy. Powoli chowam pod ławkę moje czerwone paznokcie.
Przystępujemy do swoistej spowiedzi. Większość kursantek to katechetki. Pozostali to nauczyciele wiedzy o społeczeństwie, jest też jakaś dyrektorka szkoły katolickiej. Podstawowe pytanie to, ile mamy dzieci i jaki jest nasz stan cywilny. Rozwódka musi opuścić zajęcia. Nie zrozumie przesłania. Próbuję zachowywać się jak katechetka, za którą się podaję. Nie dość, że wyglądam jak idiotka, to specjalnie robię głupie miny.
Śmiertelna prezerwatywa
Antykoncepcja. Trudny problem do przekazania. Najlepszy jest kalendarzyk, ewentualnie metoda Bilingsa, ale lepiej nie mówić o tym młodym dziewczętom, bo zechcą sprawdzić swoim wszędobylskim paluszkiem gęstość śluzu szyjkowego, co mogłoby im się za bardzo spodobać. I tragedia gotowa!
– Rozpowszechnianie prezerwatyw jako jednego z najlepszych środków antykoncepcyjnych to koszmarna pomyłka – mówi pani doktor. – Trzeba zdawać sobie sprawę, że użycie prezerwatywy może grozić śmiercią!
No, rzeczywiście – myślę – jak połknąć, to można się zadławić.
– Uczulenie na lateks prowadzi do zgonu – ostrzegała prowadząca.
Mężczyźni mają przerażone miny.
– Pigułki to środki wczesnoporonne – kontynuowała ginekolog. – Trzeba to uświadomić dzieciom, że pigułki zabijają jeszcze nienarodzone dziecko.
Trauma z członkiem w ustach
Powoli przechodzimy do problemów dewiacji seksualnych.
– Rozwiązłość i nienaturalne zachowania, które oferuje telewizja, a nawet niektóre artykuły prasowe, prowadzą do prawdziwych tragedii – mówiła zatroskana pani doktor. – Wrażliwsi, zmuszani do tego typu zachowań, popełniają samobójstwa!
U większości pań widać szczere zatroskanie. Dyrektorka szkoły katolickiej kiwa z aprobatą głową.
– Kobiety są zmuszane do miłości francuskiej. To traumatyczne przeżycie.
O seksie analnym prowadząca nawet nie może mówić. Wygląda jakby w ślad za tym słowem miała puścić pawia. Patrzę na pozostałych kursantów. Jakiś facet ledwo powstrzymuje śmiech, ale na twarzach niektórych pań maluje się odraza. Gdy pani doktor zaczyna mówić o tym, że partnerzy potrafią nawet (!) bawić się wzajemnie swoimi narządami, że bywa, iż nie wstydzą się orgazmu. Na sali robi się bardzo cicho.
Onanista, bo w okularach
– Najpoważniejszy problem w pracy z dziećmi to wyjaśnić im niebezpieczeństwa onanizmu – mówi pani doktor i opowiada o poważnych zmianach osobowości tego, który zacznie TO robić.
Wskutek onanizowania się następują nieodwracalne zmiany w mózgu. Takie rzeczy, jak bezpłodność i niemożność odbycia normalnego stosunku, to drobiazgi.
– Onanizm może prowadzić do ślepoty – zapewnia prowadząca.
Poprawiam na nosie swoje okulary prosząc w duchu, żeby nikt ich nie zauważył. Mój towarzysz z ławki ma jeszcze grubsze szkła niż moje. Oj, nieładnie, kolego! Bawiliśmy się brzydko!
Podobnie zmienia się osobowość homoseksualistów. Zmiany są druzgocące. Prawie każdy homoseksualista z czasem staje się przestępcą. Pojawiają się psychopatyczne zachowania.
Wiedziałam, że odbyt musi oddziaływać na mózg. Zaczęłam lękać się zaparcia.
– Homoseksualiści mają nawet do tysiąca partnerów – dorzuca lekarka. Robi mi się przykro z zazdrości.
Pierworódki ze smoczkiem
O tym, że aborcja jest zła, wszyscy wiedzą. Pani doktor opowiada o doświadczeniach ze swojej pracy. Mówi, że nigdy nie dokona aborcji i że na taką formę zabójstwa nie ma żadnego wytłumaczenia. Opowiada z przyganą o zgwałconych młodych dziewczynkach, którym zgodnie z ustawą pozwolono na aborcję.
– To żaden powód, żeby zabić człowieka. Przecież można to dziecko oddać do adopcji. Trzynastolatki i czternastolatki świetnie rodzą – podsumowuje.
Spółkowanie serduszek
Pani doktor opowiada o swojej pracy z dziećmi, podaje przykłady zajęć, opracowuje konspekty. Mówi o trudnych pytaniach dzieciaków. Opowiada, jak kiedyś uczeń zapytał, co to jest seks oralny. Wybrnęła sprytnie przedstawiając problem obrazowo:
– Wyobraź sobie dziecko, że masz dwie szklanki czystej wody do wypicia, ale w jednej zanurzysz śledzia. Którą wybierzesz?
Koniec tej części kursu. Kursanci zbierają swoje notatki. Są wśród nich rysuneczki: jak powstaje człowiek? Pół serduszka od tatusia, pół od mamusi. Takie kardiologiczne zapłodnienie.
* * *
Wychowawczyni na zebraniu w szkole podsuwa każdemu z rodziców karteczkę. Wyrażam zgodę na to, by moje dziecko uczestniczyło w lekcjach wychowania seksualnego i miejsce na podpis.
– Czy aby nasze dzieci nie są za małe, żeby uczyły się TAKICH RZECZY – pyta jedna z zatroskanych mam. – To dopiero piąta klasa!
– Proszę się nie martwić, program ten jest zaakceptowany przez episkopat – odpowiada wychowawczyni.
– W tej szkole lekcje prowadzić będzie psycholog, bardzo blisko związana z Kościołem. Ja się nie zgadzam. Pozostali rodzice podpisują deklarację. Nie byli na kursie.
Autor : A.S.