Krótka rozprawa na temat przemocy w grach.

05.06.2001

22:39

[1]

tymczasowy1430 [ Junior ]

Krótka rozprawa na temat przemocy w grach.

Krótka rozprawa na temat przemocy w grach.
Przemoc jest nieodłączną częścią naszej rzeczywistości, spotykamy się z nią każdego dnia (szczególnie w dużych miastach). Przemoc jest konsekwencja pewnych agresywnych zachowań, te zaś mają rożne źródła. KAZDY z nas jest w pewnym stopniu jest agresywny – nawet starsza pani z osiedla biegającą codziennie do kościółka potrafi być nieprzyjemna w pewnych sytuacjach (np. kłótnia w kolejce). KAŻDY z nas reaguje odmiennie na zwarcia w codziennym życiu, non stop popadamy (w jakimś stopniu) w konflikt z otoczeniem i rożnie się ustosunkowujemy do tych nieprzyjemnych wydarzeń (jedni wyciągają „bejzbola” inni nie posuwają się dalej niż do głośnej rozmowy). Problem w tym, że życie wielu ludzi jest pełne stresów i napięć, a te należy rozładowywać żeby pozostać we w miarę dobrej kondycji psychicznej. Jedni robią to pakując na siłowni, inni biegają, zaś pewna grupa ludzi pogrywa w KWAKA, UNREALA lub innego fpp – rozpruwacza. Jeśli czynimy to od czasu do czasu to nie ma w tym nic złego. Co jeśli ktoś szatkuje wirtualnych przeciwników na okrągło? Nie jednokrotnie już pewnie słyszeliście o tym, że u takich ludzi zatraca się granica pomiędzy rzeczywistością wirtualna i tą „codzienna” , zachodzi podejrzenie ,że taki nastolatek po wielogodzinnych sesjach nie będzie dostrzegał, iż nie można dopuszczać się pewnych skrajnie agresywnych zachowań, innymi słowy będzie patrzył na świat poprzez pryzmat gry gdzie śmierć drugiego człowieka jest nie tylko czymś powszednim lecz jest także jak najbardziej pożądanym. Natomiast osoby starsze mają już wykształcone pewne normy i wartości (min. tą ,że życie człowieka jest BEZCENNE),które ograniczają ich agresywne zachowania na co dzień i nie są podatni na to co widza na ekranie. Inna sprawa ,ze młodsi frag-mistrze nie mają takich zahamowań i siąkną jak gąbki przemoc z gry. Wiem, co mówię, bo znam to z pewnego doświadczenia. Otóż mój kuzyn miał zwyczaj pogrywać średnio 4-6 godzin dziennie w Mortal Kombat (z którymś tam numerkiem), Postala i Kwaka. Z początku niezbyt mnie dziwiło jak z radością smażył członków parady ulicznej w Postal-u miotaczem ognia, szczególnie zaś zabawne było jak owi przechodnie biegali po ulicy podpaleni jak żywe pochodnie. Potem jednak zmieniłem swe zdanie, grając w Mortal Kombat ze swa młodszą siostra ów kuzyn wołał grając: „Masz ty &$*@#! Ty @#%&! Zobaczysz jak Ci flaki wypruję!” . Myślę sobie: chyba mówi do siostry, a nie do postaci na ekranie (siostra gra facetem wyglądającym jak policjant; przepraszam fanów za określenie postaci - gry nie znam zbyt dobrze). Kiedy pewną walkę przegrał przechodził natychmiast do rewanżu w rzeczywistości i siostra dostawała w łeb. Podsumowując: myślę, że granie w brutalne gry nie czyni spustoszeń w psychice człowieka dojrzałego emocjonalnie, mogą one jedynie służyć jako narzędzie do rozładowywania ww. przeze mnie napięcia. Dzieci nie powinny być dopuszczane do tego typu rozrywek; w wielu jednak domach rodzice nie zwracają uwagi na to w co grają ich pociechy ,a przecież jednocześnie nie pozwalają im oglądać walk bokserskich – jednym słowem absurd! Tym bardziej, że oglądając walkę jesteśmy tylko biernymi obserwatorami zaś w grze takiej jak np. „Soldier of fortune” możemy odstrzelić przeciwnikowi dowolną - prawie :) – część ciała, patrzeć jak zwija się z bólu, jesteśmy więc uczestnikami jatki, to my ją powodujemy i to my dokonujemy wyboru – zabić czy nie.

05.06.2001

23:04

[2]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

A od czego są znaczki ograniczeń wiekowych na pudełkach gier ?. Rodzice powinni zwracać większą uwagę, w co grają ich pociechy. Czasami myślę że razem z młodocianymi przestępcami do pierdla powinni iść również ich rodzice.