Karczma "Pod Poetyckim Smokiem" cz. 207

kastore [ Troll Slayer ]

Pirszy??

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Kurza stopa, pozabijają się ;-)

kastore [ Troll Slayer ]

Shit nie udało sie Witam wszystkich ciepło w ta potężną zmarzlinę mixer --> udało ci się farciarzu

04.01.2002

10:53

[6]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Małe wyjaśnienie dla Tofu: Mi5aser spieszył się bardzo i z rozpędu zapomniał dodać 'Karczma'. I to cała tajemnica.

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

no fuksem : )) widać jak się spieszyłem : )))) Viti jedziesz rydwanem na Piłkę czy normalnie czerwonym smokiem ???

04.01.2002

10:59

[8]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Witam Cię Krasnoludku ;-) Mi5aser - jeszcze nie wiem. Może się zdarzyć że rydwan będzie używany przez starszyznę rodu. Dlatego na razie, nie robię sobie nadziei. :-)

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

ja jadę czerwoną strzałą : ))) możemy się ustawić po drodze na bankowym naprzykład : ) przy wyjściu z metra : )

04.01.2002

11:10

[10]

rothon [ Malleus Maleficarum ]

Mag, Adamus a co Wy mnie tak komplemencicie od rana? Cos tam czytalem w zyciu, ale zebym byl jakis znawca to chyba nie. :-))) (ale, dodatkowo, w tajemnicy powiem, ze kokietowac to lubie hahaha)

04.01.2002

11:34

[11]

Adamus [ Gladiator ]

Rothon --> Nie bądź taki skromny, to po prostu prawda, jesteś dobry, jeżeli chodzi o znajomość poezji - chyle czoła. Zreszta w innych sprawach też ;-)))). Maguś, na życzenie: Edgar Allan Poe - Czarny kot Nie spodziewam się i nie wymagam wiary dla wielce dziwnej i wielce skądinąd poufnej opowieści, którą chcę pismem utrwalić. Byłbym szaleńcem, gdybym się tego spodziewał w chwili, gdy własne moje zmysły odmawiają mi swego świadectwa. Szaleńcem jednak nie jestem - i mam zupełną pewność, że nie majaczę. Przecież jutro - umieram, dziś tedy pragnąłbym ulżyć swej duszy spowiedzią. Moim zamiarem bezpośrednim jest - jasne, treściwe i bezstronne podanie do wiadomości powszechnej szeregu nagich zdarzeń z zakresu życia domowego. Zdarzenia owe w skutkach- przeraziły mię- wzięły na męki - unicestwiły. Mimo to nie będę próbował wyświetlania ich istoty. Dla mnie osobiście ukazały się od strony zgrozy, więcej baroku. Kiedyś, być może, znajdzie się umysł, który zmorę moją sprowadzi do poziomu zjawisk oklepanych - umysł pogodniejszy, logiczniejszy i o wiele mniej od mego płomienny, który w wypadkach ze zgrozą przeze mnie głoszonych wykryje jeno zwykłą następczość przyczyn i skutków, niezmiernie zgodnych z ładem codziennym. Od dziecka zdradzałem miękkość i ludzkość uczuć. Tkliwość mego serca była tak znamienna, że dzięki niej stałem się kozłem ofiarnym mych kolegów. szczególnie przepadałem za zwierzętami i za zgodą rodziców posiadałem wielce różnorodny zespół ulubieńców. Cały niemal czas spędzałem w ich towarzystwie i nigdy nie czułem się tak szczęśliwy, jak wówczas gdy je darzyłem pokarmem i pieszczotą. Ta osobliwość mego przyrodzenia wzrastała wraz z wiekiem i gdym zmężniał, stąd głównie czerpałem moje uciechy. Tym, którzy darzą uczuciem wiernego i zmyślnego psa, nie mam potrzeby tłumaczenia istoty i stopnia zadowoleń płynących z owego źródła. W bezinteresownej miłości zwierzęcia, w jego nie szczędzącym własnego życia poświęceniu tkwi coś, co bezpośrednio porusza serce ludzi, którzy częstokroć mieli sposobność stwierdzenia wątłej przyjaźni i słomianej wierności człowieka w oryginale. Ożeniłem się wcześnie i z radością wykryłem w żonie mej zgodność upodobań. Zauważywszy mój pociąg do tych domowych pieszczochów, nie przeoczyła nigdy sposobności dostarczenia mi okazów najbardziej uroczych. Mieliśmy- ptaki, rybę złotą, pięknego psa, króliki, małą małpkę i kota. Ten ostatni był okazem zastanawiająco krzepkim i wspaniałym, całkowicie czarnego futra i przedziwnej zmyślności. Mówiąc o jego inteligencji, żona moja, nie pozbawiona w głębi duszy zabobonów, częstokroć napomykała o rozpowszechnionym w starożytności wierzeniu, które we wszystkich czarnych kotach widziało przerzucone czarownice. Nie znaczy to wszakże, aby zawsze w takich razach zachowywała powagę - i jeśli czynię ową wzmiankę, czynię ją po prostu dlatego, że w tej właśnie chwili przyszła mi do głowy. Pluton - tak się nazywał kot - był moim ulubieńcem, moim towarzyszem. Sam osobiście podawałem mu pokarm - włóczył się ze mną wszędzie, gdziekolwiek poszedłem. Nie bez trudności wymogłem na nim posłuszeństwo zakazowi włóczenia się ze mną po ulicach. Przyjaźń nasza trwała w tym stanie lat kilka, w których czasie całokształt mego charakteru i usposobienia pod wpływem Demona Niewstrzemięźliwego - rumienię się na owo wyznanie - uległ zasadniczym zmianom na gorsze. Z dnia na dzień stawałem się coraz pochmurniejszy, coraz skorszy do gniewów, coraz obojętniejszy na uczucia innych ludzi. Pozwalałem sobie na używanie słów grubiańskich w stosunku do mojej żony. W końcu - gwałciłem nietykalność jej osoby. Zmiana mego usposobienia, ma się rozumieć, dała we znaki moim nieszczęsnym ulubieńcom. Nie tylko ich zaniedbywałem, lecz i dręczyłem. Wszakże - co do Plutona - miałem dla niego sporo jeszcze względów, które mi wzbraniały złego z nim obejścia, podczas gdy nie doznawałem żadnych skrupułów w dręczeniu królików, małpy, a nawet psa, jeśli przypadkowo lub przyjaźnie stawały mi na drodze. Atoli zło moje coraz bardziej zuchwaliło się we mnie - które bowiem zło dorówna Alkoholowi! - i wreszcie sam Pluton, który obecnie starzał się i, co idzie za tym, nieco zeszkaradniał - sam PLuton zaczął wyczuwać skutki znikczemnienia mojego charakteru. Pewnej nocy, gdy powróciłem do domu z jednej nałogowo przeze mnie odwiedzanej nory zamiejskiej, uroiłem sobie, iż kot unika mojej obecności. Schwyciłem go za kark - on zaś, spłoszony moją przemocą, z lekka poranił mi zębami rękę. Owładnęła mną nagle wściekłość demona. Straciłem przytomność. Zdawało się, iż duch mój przyrodzony znienacka wymknął mi się z ciała i przepojona ginem, nadszatańska złość przenikła każde włókno mej istoty. Z kieszeni kamizelki wyszarpnąłem scyzoryk i otworzyłem. Porwałem biedne zwierze za gardło i śmiało wyważyłem mu z orbity jedno ślepie! Rumienię się, płonę od wstydu, drżę opisując to piekła godne okrucieństwo! Gdy ze świtem rozum odzyskałem - gdy wytchnąłem czad mej hulaszczej nocy - doznałem z powodu popełnionej zbrodni uczucia, które było na wpół zgrozą, a na wpół wyrzutem sumienia, lecz było to co najwyżej - słabe i niewyraźne uczucie i duch mój nie ukorzył się przed owym ciosem. Oddałem się ponownie swym chuciom i wkrótce zatopiłem w winie wspomnienie mego czynu. Tymczasem kot powoli wracał do zdrowia. Orbita pozbawiona ślepia miała wprawdzie pozór straszliwy, lecz kot zdawał się już nie cierpieć. Swoim zwyczajem chodził tam i z powrotem pokoju, wszakże, jak winienem był tego oczekiwać, za moim zbliżeniem się uchodził z najwyższą trwogą. Dość mi jeszcze pozostało z mych dawnych uczuć, aby początkowo doznać goryczy na widok tak jawnej odrazy ze strony stworzenia, które mię niegdyś miłowało. Owo jednak uczucie ustąpiło wkrótce gniewowi. I wówczas, jakby dla ostatecznego i nieodwołalnego pchnięcia mię do upadku, zjawił się duch Przekory. Filozofia nie zdaje sobie żadnej z tego ducha sprawy. A jednak wierzę w to święcie, jak w istnienie własnej duszy, że przekora jest jednym z pierwotnych popędów ludzkiego serca - jedną z niepodzielnych, pierwiastowych władz lub uczuć, które nadają kierunek charakterowi danego człowieka. Któż, popełniając czyn niedorzeczny lub nikczemny, nie dziwił się po stokroć tej prostej oczywistości, iż wiedział, że winien go był nie popełniać? Czyż pomimo doskonałości naszego rozsądku nie mamy nieustannych zakusów do narusznia tego, co jest Prawem, dla tej po prostu przyczyny, iż wiemy właśnie, że jest to - Prawo? Powtarzam - ów duch przekory przyczynił się do ostatecznego mego upadku. Ten to żarliwy, niezgłębiony popęd duszy ku dręczeniu siebie samej - ku gwałceniu własnej natury, ku złoczynieniu dla samej miłości złego - skłonił mię do snucia w dalszym ciągu i ostatecznie do całkowitego wypełnienia męczarni, którą zgotowałem dla bezbronnego zwierzęcia. Pewnego poranka - z zimną krwią - zadzierzgnąłem wokół szyi kota pętlicę i powiesiłem go na gałęzi drzewa. Powiesiłem ze łzami w oczach - z najsroższymi wyrzutami sumienia. Powiesiłem, ponieważ wiedziałem, że mnie kochał i ponieważ czułem, że się dał mi żadnego do gniewu powodu. Powiesiłem, ponieważ wiedziałem, że, czyniąc tak, popełniam grzech - grzech śmiertelny, który hańbi nieśmiertelną duszę moją aż do stopnia wyświecenia jej - jeśli to jest możliwe - poza obręby nieskończonego miłosierdzia Wszechmiłosiernego i Wszechstraszliwego Boga. W nocy, która nastąpiła po dokonaniu owego okrutnego czynu, zbudził mnie ze snu okrzyk: Pożar! Kotary mego łóżka były w ogniu. Dom cały płonął. Kosztem niemałych wysiłków uszliśmy płomieniom - moja żona - służący i ja. Ruina była doszczętna. Pożar pochłonął wszystką moją fortunę i odtąd oddałem się rozpaczy. Nie pragnę nawiązać łańcucha przyczyn i skutków pomiędzy mym okrucieństwem a klęską - jestem wyższy ponad tego rodzaju słabostki. Lecz zdaję sobie sprawę z łańcucha zdarzeń i nie chcę przeoczyć ani jednego ogniwa. Odwiedziłem zgliszcza w dniu, który nastał po pożarze. Mury z wyjątkiem jednego runęły, zaś ów jedyny wyjątek był właśnie przepierzeniem wewnętrznym, niezbyt grubym, położonym mniej więcej w miejscu, na którym wspierało się wezgłowie mojego łóżka. Większość muru w tym miejscu oparła się działaniu ognia - wypadek, który przypisywałem świeżo wykonanej jego odnowie. Wokół tego muru zgromadził się tłum gęsty, a ci i owi szczegółowo i z ożywieniem zdawali się badać upatrzony jego zakątek. Wyrazy: Dziwne! Szczególne! - i tym pododbne okrzyki wzmogły moją ciekawośc. Zbliżyłem się i ujrzałem, niby płaskorzeźbę uwypukloną na białej powierzchni, postać gigantycznego kota. Kształt jego był odtworzony z czarodziejską zaiste ścisłością. Na szyi zwierzęcia zwisał powróz. W pierwszej chwili, gdym zjaw ów oglądał - mogłem to bowiem tylko za zjaw uważać - zdumienie moje i przestrach nie miały granic. Lecz rozum przyszedł mi wreszcie z pomocą. Kot - pamiętałem to dobrze - został zawieszony w przyległym budynkowi ogrodzie. Na okrzyk trwogi tłum niezwłocznie wtargnął do ogrodu i zapewne znalazł się ktoś, co kota od drzewa odczepił i przez otwarte okno wrzucił do mego pokoju. Uczyniono to niewątpliwie w celu zbudzenia mnie ze snu. Brzemię innych murów zasklepiło ofiarę mego okrucieństwa w miazdze świeżych pokładów gipsu. Wapno tego muru, przesycone płomieniem padliny, utworzyło podobiznę taką, jaką właśnie oglądałem. W ten sposób - wobec dziwnego a opisanego powyżej trafu - jeśli nie ukoiłem całkowicie sumienia, zaspokoiłem zdawkowo mój rozum, mimo to wszakże traf ów głęboką bruzdą wyrył się w mojej wyobraźni. Przez kilka miesięcy nie mogłem się pozbyć zmory kociej, i w tym okresie ponownie zakradło siędo mej duszy półuczucie, które miało pozory, lecz nie było wyrzutem sumienia. Posunąłem się aż do opłakiwania straty zwierzęcia i do poszukiwania wszędy - w najnikczemniejszych zakamarkach, które obecnie odwiedzam nałogowo, innego ulubieńca tegoż gatunku i pozorów mniej więcej podobnych, aby mieć zastępce. Pewnej nocy, gdy na wpół obłędnie siedziałem w jednej bardziej niż zatraconej norze, uwagę moją przykuł nagle przedmiot czarny, tkwiący na wierzchu jednej z olbrzymich beczek ginu czy też rumu, które stanowiły główną ozdobę sali. Od kilku minut przyglądałem się uporczywie górnemu dnu tej beczki, a obecnie zdziwiła mię przede wszystkim ta okoliczność, że dotąd nie spostrzegłem tkwiącego na nim przedmiotu. Zbliżyłem się i zmacałem go dłonią. Był to kot czarny, bardzo duży kot - pojemności co najmniej Plutona, podobny doń bezwzględnie, z wyjątkiem jednej różnicy. Pluton na całym ciele nie miał ani jednego białego włosa; ten zaś był posiadaczem szerokiej i białej, aczkolwiek nieokreślonego kształtu pręgi, która przesłaniała cały niemal zakres piersi. Zaledwo go dotknąłem - powstał nagle, zamruczał głośno, otarł się o moją dłoń i zdawał się wyrażać swój zachwyt z powodu okazanych mu przeze mnie względów. Był to właśnie ów wierny okaz, którego poszukiwałem Natychmiast zaofiarowałem się właścicielowi z kupnem tego kota, lecz ten nie uznał w nim swojej własności, nie znał go - nigdy go dotąd nie widział. W dalszym ciągu darzyłem go pieszczotami i gdy zamierzałem wrócić do dmu, zwierze wykazało chęć towarzyszenie mej osobie. Pozwoliłem mu iśc za sobą i, schylając się od czasu do czasu, głaskałem je mimochodem. Wszedłszy do domu, zachował się jak na własnych śmieciach i natychmiast zapłonął wielką przyjaźnią dla mej małżonki. Co do mnie - poczułem wkrótce rodzącą się w mej duszy odrazę do niego. Był to skutek wprost przeciwny spodziewanemu przeze mnie. Nie wiem jak i dlaczego się to stało, lecz jego widoczna dla mnie czułość napawała mię niemal wstrętem i nużyła. Z wolna i stopniowo uczucia wstrętu i nudy wezbrały aż po gorzki kres nienawiści. Unikałem zwierzaka. Niejasne poczucie wstydu i wspomnienie pierwszego czynu okrucieństwa wzbraniały mi dręczenia tego zwierzęcia. Przez kilka tygodni powściągałem się od bicia kota lub od popędliwych względem niego postępków, atoli stopniowo - nieznacznie - zacząłem nań poglądać z niewysłowionym przestrachem i milcząc uchodzić przed jego nienawistną obecnością jak przed podmuchme dżumy. Do mej nienawiści dla zwierzęcia przyczyniło się niewątpliwie odkrycie, którego dokonałem rankiem, nazajutrz po sprowadzeniu go do domu,a mianowicie - tak samo, jak Plutonowi, brakowało mu jednego ślepia. Z tego wszakże powodu zwierzę nabrało jeno tym większej wartości w oczach mojej żony, która, jak już wspomniałem posiadała tkliwość serca, stanowiącą niegdyś moją cechę charakterystyczną oraz częstokroć źródło najprostszych i najczystszych radości. Wszakże przywiązanie do mnie kota wzrastało na przekór mej do niego odrazy. Chodził krok w krok za mną z uporem, który trudno by było przekazać zrozumieniu czytelnika. Ilekroć siadłem, zwijał się w kłębek pod moim krzesłem lub wskakiwał mi na kolana, obdarzając mię straszliwymi pieszczotami. Jeśli powstawałem z siedzenia, wścuibiał mi się między nogi i przyprawiał mnie niemal o upadek lub, zanurzając w mym ubraniu długie i ostre pazury, wpełzał mi tym sposobem aż na piersi. W takich chwilach, pomimo żądzy zabicia go na miejscu, hamowałem się po części na skutek wspomnienia mojej pierwszej zbrodni, lecz głównie - muszę to wyznać co prędzej - z powodu rzetelnego przed zwierzęciem strachu. Strach ów nie był właściwie obawą bólu fizycznego, a jednak znalazłbym wielkie przeszkody do określenia go w sposób inny. Ze wstydem niemal wyznaję - tak, nawet w tej celi zbrodniarza wyznaję niemal ze wstydem, że strach i przerażenie, którymi napełniało mnie zwierze, wzrosły dzięki jednej z najwierutniejszych mrzonek, na jakie tylko zdobyć się można. Żona moja nieraz zwracała mi uwagę na zarys białej pręgi, o której mówiłem, a która stanowiła jedyną widomą różnicę pomiędzy tym dziwnym a owym zamordowanym przeze mnie okazem. Czytelnik bez wątpienia przypomina osbie, iż owa oznaka, mimo sporych rozmiarów, miała pierwotnie kształt nieokreślony, lecz z wolna - w miarę stopniowań - niepochwytnych stopniowań, w których mój rozum przez czas długi chciał się koniecznie dopatrzyć urojeń - nabrała wreszcie nieodpartej jasności zarysów. Stała się teraz odwzorem przedmiotu, którego nie mogę bez zgrozy nazwać po imieniu, a tu właśnie i tu przde wszystkim taiło się to, co mnie zmuszało do pozwięcia strachu i wstrętu względem potwora i co skusiłoby mnie do pozbycia się go na zawsze, gdybym miał śmiałośc po temu. Obecnie - powtarzam - była to podobizna ohydnego, zwłowieszczego narzędzia - podobizna szubienicy. O, grobowe i straszliwe narzędzie! Narzędzie zgrozy i zbrodni - agonii i śmierci. Byłem oto zaiste nieszczęśliwy ponad miarę nieszczęścia dostepnego Człowiekowi. Bydlę przyziemne, którego brata znicestwiłem wzgardliwie - bydlę przyziemne zgotowało dla mnie - dla mnie, istoty, stworzonej na wzór Boga Najwyższego, klęskę tak wielką i tak ponad siły! Niestety, ni dniem, ni nocą nie zaznałem odtąd słodyczy spoczynku! Dniem zwierze nie opuszczało mię ani na mgnienie, a nocą - co chwila - po to się jeno budziłem z niewypowiedzianie trwożnych snów, aby wyczuwać na twarzy ciepły oddech owej namacalności i jej wiekuiście utrwalane na mym sercu niepomierne brzemię - wcielenie Zmory, z której nie mogłem się otrząsnąć! Pod uciskiem takich męczarni źdźbło pozostałych we mnie dobrych uczuć- sczezło. Złe tylko myśli poufaliły się z mym duchem - najmroczniejsze i najnikczemniejsze ze wszystkich myśli. Właściwa memu usposobieniu posępność urosła aż do rozmiarów nienawiści do wszelkiej rzeczy i wszelkiej istoty ludzkiej. Tymczasem żona moja, która się nigdy nie skarżyła, stała się - niestety - moim codziennym kozłem ofiarnym, najcierpliwszym łupem nagłych, częstych i nieposkromionych wybuchów wściekłości, której się odtąd oddawałem na oślep. Pewnego dnia - gwoli jakiejś domowej potrzeby - towarzyszyła mi w zejściu do piwnic starego domostwa, gdzie zamieszkaliśmy pod musem nędzy. Kot szedł za mną po stromych stopniach schodów i, na wstępie, omal nie wywróciwszy mnie na głowę - rozjątrzył mój gniew ąż do obłędu. Uniósłszy topora i zapomniawszy w mej wściekłości dziecinnego strachu, który dotąd dłoń moją hamował, wymierzyłem w zwierze cios, który byłby śmiertelny, gdyby padł jakom chciał. Wszakże cios ów powściągnęła dłoń mojej żony. To pośrednictwo podjudziło mię aż do szatańskich rozścierwień. Wyszapnąłem dłoń z jej uścisku i zanurzyłem topór w jej czaszce. Padła trupem na miejscu nie wydawszy jęku. Spełniwszy tę zbrodnię straszliwą, natychmiast i z wielką przytomnością umysłu zakrzątnąłem się dokoła ukrycia zwłok. Zmiarkowałem, że ani w dzień, ani w nocy nie zdołam ich wynieść ich z domu, nie narażając się na niebezpieczeństwo zwrócenia baczności sąsiadów. Kilka pomysłów przemknęło mi orzez głowę. Była chwila, że zamierzałem pokrajać ciało na kawałki i zniszczyć je ogniem. Potem postanowiłem wyżłobić jamę w gruncie piwnicznym. Potem chciałem wrzucić ciało do studni podwórzowej - potem zapakować je do skrzyni, niby towar na sprzedaż, z przestrzeżeniem wszelkich stosownych pozorów i polecić posłańcowym, aby je wyniósł gdzieś - na miasto. Ostatecznie zatrzymałem się na pomyśle, który, moim zdaniem, był najlepszy ze wszystkich. Zdecydowałem się zamurować je w piwnicy na wzór mnichów średnowiecznych, którzy podobno zamurowali swe ofiary. Piwnica bardzo odpowiadała wykonaniu podobnego zamiaru. Mury były zbudowane niedbale i świeżo powleczone grubym pokostem tynku, któremu wilgoć atmosfery nie dała stwardnieć. Ponadto - w jednym z murów tkwił występ, utworzony ślepym kominkiem czy też rodzajem jaskini, pokostowanej i murowanej tak samo, jak reszta piwnicy. Nie wątpiłem, iż uda mi się z łatwością wyważyć w tym miejscu cegły, wtłoczyć tam ciało i zamurować wszystko w taki sposób, ażeby niczuje oko nie zdołało wykryć nic podejrzanego. I nie pomyliłem się w mych rachubach. Z pomocą obcęgów, bez żadnego trudu, wyszarpnąłem cegły i, starannie przystosowawszy zwłoki do wewnętrznego muru, utrzymałem je w tym położeniu aż do chwili, gdy całemu obmurowaniu przywróciłem pozór pierwotny. Zaopatrzywszy się ze wszelkimi możliwymi środkami ostrożności w zaprawę wapienną, piasek i szczerk, urobiłem tynk, którego nie można było odróżnić od dawnego, i bardzo pilnie powlokłem nim nowo powstały mur. Dokonawszy pracy, zauważyłem z zadowoleniem, iż wszystko udało się jak najlepiej. Mur nie zdradzał najmniejszych śladów uszkodzenia. Z największą starannością usunąłem wszelki gruz, odarłem - że tak powiem - ziemię ze skóry. Z tryumfem rozglądałem się na okól i mówiłem sam do siebie: "Tu przynajmniej trud mój nie pójdzie na marne!" Pierwszym moim odruchem było - wypatrzenie zwierzęcia - przyczyny tak wielkich nieszczęść, gdyż w końcu postanowiłem nieodwołalnie pokarać je śmiercią. Gdybym je w tej chwili przyłapał, los jego byłby rozstrzygnięty. Lecz zmyślne zwierze zlękło się snadź wybuchów mego przed chwilą gniewu i postarało się o to, aby nie napatoczyć mi się na oczy w obecnym stanie mego usposobienia. Ani opisowi, ani wyobrażeniu nie podda się głębokie i błoge uczucie ulgi, którą nieobecność nienawistnego zwierzaka wytworzyła w mym sercu. Nie zjawił się przez noc całą, a przeto - od czasu sprowadzenia go do domu - była to pierwsza dobra noc, gdy zasnąłem krzepkim i spokojnym snem. Tak, wyspałem się wespół z ciężką zmorą zbrodni w duszy! Przeminął drugi i trzeci dzień, a kot mój nie powracał. Raz jeszcze westchnąłem jak wyzwoleniec. Potwór, gnany przestrachem, opuścił te miejsca raz na zawsze! Nigdy go już nie zobaczę! Wesele moje nie miało granic! Zbrodniczość potajemnego czynu niepokoiła mię aż nazbyt wiele. Dokonano dokłądmnie jakiegoś tam badania, lecz zaspokojono się byle czym. Zarządzono nawet śledztwo, które - ma się rozumieć - nic wykryć nie mogło. Uważałem moją przyszłą szczęśliwość za pewnik. Na czwarty dzień po zabójstwie gromada agentów policyjnych nadspodziewanie wkroczyła do domu i ponownie dokonała dokładnego przeglądu miejsca zbrodni. Ufny wszakże w niedostępność skrytki, nie doznałem żadnego niepokoju. Urzędnicy zniewolili mnie do towarzyszenia im w ich poszukiwaniach. Nie pominęli badaiem ani jednego zakretu, ani jednego kąta. Wreszcie po raz trzeci czy czwarty zeszli do piwnicy. Żaden muskuł nie drgnął mi na twarzy. Serce moje uderzało spokojnie jak serce nowo narodzonego. Szerokim krokiem zmierzyłem piwnicę od końca do końca., skrzyżowałem dłonie na piersi i z ochotą przechadzałem się tu i tam. Policja była najzupełniej zadowolona i sposobiła się do wyjścia. Radość mojego serca była zbyt wielka, abym podołał jej stłumieniu. Pałałem żądzą uronienia choćby jednego słówka, jednego tylko słówka, aby w ten sposób zatryumfować i podwoić ich przekonanie o mojej niewinności. - Panowie - rzekłem wreszcie, gdy społem wchodzili na schody - jestem oczarowany tym, że uciszyłem wasze podejrzenia. Życzę wam wszystkim pomyślnego zdrowia i nieco większych zasobów ugrzecznienia. Mimochodem, panowie, dorzucę, iż oto - oto przed wami dom krzepko zbudowany (pod wpływem rozjuszonej żądzy wygłoszenia czegokolwiek z miną zuchwałą zaledwo wiedziałem co mówię). - Mogę twierdzić, iż jest to dom przedziwnie krzepko zbudowany. Te mury - czy odchodzicie, panowie? - te mury są szczelnie spojone! I tu przez rozszalałą do obłędu przekorność - uderzyłem z mocą laską, którą miałem w ręku, akurat po tej częsci muru, kędy tkwił trup wybranki mojego serca. O! niechże przynajmniej Bóg ma mię w swej opiece i niech mię broni przed pazurami Arcydemona! Zaledwo echo mych uderzeń rozległo się w ciszy, a jakiś głos odpowiedział mi z wnętrza grobu - początkowo była to skarga stłumiona i przerywana jak szloch dziecięcy, który wkrótce potem wezbrał w krzyk przeciągły, donośny i nieprzerwalny, zgoła przeciwny wszelkiemu przyrodzeniu i nieludzki, w wycie i skomlenie, na wpół pełne zgrozy, a na wpół tryumfu, jakie może się wyłonić jeno z czeluści Piekieł - potworne pianie, wydzierające się jednocześnie z krtani męczonych skazańców i z gardzieli demonów zdjętych weselem potępienia! Byłaby szaleństwem próba wysłowienia tego, co się działo we mnie. Uczułem, że tracę zmysły i chwiejnym krokiem dobrnąłem do przeciwległego muru. Przez mgnienie urzędnicy, stojąc na schodach, trwali nieruchomi, drętwi od przerażenia. W chwilę potem tuzin rąk mocnych wściekłym rzutem dopadł muru. Mur runął jako jeden strzęp. Ciało, już sporo napoczęte rozkładem i poplamione skrzepłą krwią, stało sztywno przed oczyma widzów. Na jego głowie z krwawą, na oścież rozwartą paszczą i z jednym skrzącym się ślepiem - gnieździło się wstrętne zwierzę, którego podstęp zniewolił mnie do zbrodni, a którego głos zdradziecki wydał mię w ręce kata. Zamurowałem potwora w mogilnej wnęce! Tłumaczenie: Bolesław Leśmian

kastore [ Troll Slayer ]

Adamus --> na drugi raz poproszę o mniejsze kawałki , bo mi modem ledwo wyzipjał ten tekst

04.01.2002

12:02

[13]

Adamus [ Gladiator ]

Kastore --> Nie martw się, nie opublikuję tu Upadku Domu Usherów ;-))))

04.01.2002

12:13

[14]

Holgan [ amazonka bez głowy ]

Dziendoberek.... Jak dobrze ze istnieja cafe internetowe ;-)))))))) co u Was slychac? Ja rozkoszuje sie bieganiem po urzedach i szukaniem pracy ;-)))))))

Szaman [ Legend ]

Adamus: Witaj po przerwie! Mam nadzieje, ze na dluzej... :) I masz racje... Mag chyba jest chora. Trzeba zawiadomic Kerevera, zeby ja "sprawdzil"... ;)))) A ta ostania "publikacja" to chyba zazyles wszystkich jezeli chodzi o dlugosc postu! :) Ja mam na puleczce dwa tomy opowiadan E.A. Poe, wiec w razie jak beda niegrzeczni (klijenci), to sie ich zarzuci literatura, co? ;)))) AnankE: A ja wierze, ze nie zauwazylas... troche Cie w koncu juz znam, co nie? ; PPPP Rothonie: Nie martw sie awansami TAM... TU mozesz awansowac kiedy chcesz i na kogo chcesz! ;))) Tofu: A ja dostalem juz kartkie od Ciebie!!! DZIEKI!!!! : PPPPPP

Holgan [ amazonka bez głowy ]

no tak - ja sie do sieci dorwalam a tu w karczmie puchy.... oj zle mi zle .... ;-((

Magini [ Legend ]

rothon - wcale Cie nie komplementujemy, jeno prawde, szczera prawde mowimy. Przeciez mnie zaginasz, wiesz o tym dobrze ;-)) Adamus - dziekuje bardzo. Dzieki Twoim postom nie nudzi mi sie w domku ( no i pranie i obiad i zakupy ... czekaja ;-))) Czesc Holguś :-))) Pytasz co slychac. Ano moglo byc lepiej. Prrzyjaciele smutne wiesci od samiuskiego rana przynosza. A ile u Ciebie mrozu?

Szaman [ Legend ]

HOLGIIII!!!! Witaj!!! :))) Ale juz niestety uciekam (modem...)

Magini [ Legend ]

Holgan - przecie jestesmy :-)))

Magini [ Legend ]

Szaman - jak to uciekasz????

04.01.2002

12:24

[21]

Magini [ Legend ]

Szaman - a poza tym to Kera trzeba "sprawdzic" a nie mnie. Wychodzi z domu po 5 rano, kanapek kaze sobie fure robic, herbate do termosu (z cytryna uwierzysz?! On z cytryna!!! ;-)))) I mowi, ze nie wie, kiedy wroci ;-)))

Holgan [ amazonka bez głowy ]

Magini ------ jakie zle wiesci??? A mrozu u mnie jest okolo 15 stopni. Szamanku -- czyzbym Cie wystraszyla? ;-)))))) Mixerqu ---- a robisz dzisiaj obiad? ;-)

04.01.2002

12:31

[23]

Magini [ Legend ]

ufffff ... noooooo Holgan napisala .... !!!! nie moze byc tyle postow pod rzad jednej osoby, bo wyjdzie szydlo z worka, ze osoba ta jest statsiara i ze musi podciagnac licznik Holgan - a rozne takie wiesci. Ja siedze w domku i na obiad bedzie pieczarkowa i pyzy. Taka mam ochote na pyzy ... mniam mniam

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

cześć Holgi : ))) sorry ale nie mogę robić obiadu: w pracy mi kazali, wystaw sobie, umysłowo pracowac, SZOK ; )))) siedze i myślę od dwuch dni : ))) a dodatkowo ciągle prowadzę "intelektualna" dyskusję z dziwnymi ludzim na wątkach o wynikach GOL ; )))))

04.01.2002

12:39

[25]

Magini [ Legend ]

Wlasnie widzialam mixer, ze sie angazujesz w rozne jalowe dyskusje. Ale text o projekcjach, to nawet mnie powalil. Co za styl, co za profesjonalizm ;-) A poza tym, to ja tez mam czerwonego nicka. A wiesz, co to oznacza, nie? My czerwononickowcy musimy sie trzymac razem ;-))

Holgan [ amazonka bez głowy ]

mixerqu --------- a kto u Ciebie w pracy na taki dziwaczny pomysl wpadl... ? ty i praca umyslowa? tozt to niebezpieczne ;-ppppppp

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

no ba czerwone nicki coś tu znaczą do cholery !! : ))) Zaczołem ostatnio czytać taką książkę o psychologii, zamierzam się uleczyć ; )))))

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

Holgan ----> no mówiłem im ale nie prezes się uparł że niby jakąś karierę zawodową widzi oprzedemną i wogule .... nie wiem co ja mam zrobić z tym człowiekiem , wierzy we mnie jak w Bóstwo ; ))))))))))

04.01.2002

12:45

[29]

rothon [ Malleus Maleficarum ]

Helo Holgan, jeszczem w Lubiczu nie byl, jenom tu ptakiem przylecial, poklonic sie wacpannie! :-))

04.01.2002

12:47

[30]

Magini [ Legend ]

Alez gotowanie to tez praca umyslowa - na przyklad trzeba przepis czytac albo gotowac z glowy. O !!

04.01.2002

12:50

[31]

rothon [ Malleus Maleficarum ]

Albo myslec, ktora reka regi do zupy wrzucic hahahahaha

04.01.2002

12:53

[32]

Magini [ Legend ]

wlasnie, bardzo dobry przyklad rothon podales. Jakbym Cie nie znala, to bym pomyslala, ze zupy gotujesz ;-)

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

Magini ---> nooo albo pamiętać numer do pizzy albo do Chińczyka ; ))))) Holgan ----> miałeś dać zank - sygnał apropos spotkania i co ??? a wogule to dzięki za telefon, bardzo mnie ucieszył : )

04.01.2002

12:57

[34]

rothon [ Malleus Maleficarum ]

Mag, alez ja zupy gotuje. Ostatnio ugotowalem zupe chinska. Byla takiej w foliowej torebce hahahaha

Holgan [ amazonka bez głowy ]

mixerqu --- spotkanie przelozone na poniedzialek o znaku pamietam.. ;-)))))) rothon - witaj moj drogi ;-) Magini ----- podobno masz GG. czy mozesz mi na maila przeslac numer? powinam miec niedlugo sieci i ... ja swojego nie pamietam...

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

to napisz w wyszukiwarce GG Magini : )))) i znajdziesz ją bankowo : ))) tak jak ja znalazłem Ciebie : )))

Holgan [ amazonka bez głowy ]

mixer -------- a moze ja chce zeby Magini napisala do mnie list? ;-))))))))))) acha czy juz cos wiadomo odnosnie spotkania?

04.01.2002

13:03

[38]

Magini [ Legend ]

rothon - tak, gotowanie zupy z torebki tez wymaga pracy umyslowej: trzeba ja zalac odpowiednio goraca woda albo odpowiednio dlugo gotowac albo mieszac ... ;-) ooooo mixer - dzieki Tobie nie bede musiala pisac maila ;-))

rothon [ Malleus Maleficarum ]

Holgan --> Co do spotkania nie wiadomo nic. Ja mam klopoty w pracy, Barbapapa mi zdechla, siadla mi siec w domu, CL stoi, stracilem premie, spierdzielil mi sie zegarek, a to taki lepsiejszy jak na mnie i naprawa sporo bedzie kosztowala, monterzy mi lazienke rujnuja ... nie mam kiedy pomyslec o rozsadnej propozycji. A wszystkie plagi w dniach 1-4 stycznia. Komu ja w zyciu co zlego zrobilem?

Holgan [ amazonka bez głowy ]

Magini ------- no ladnie ... ;-) mixerqu ----- thx za krecia robote ;-))))))))

Holgan [ amazonka bez głowy ]

rothon ------ no to juz reszta rokumoze byc tylko lepsza - tak na to spojrz....

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

Holgan ---> zawsze możesz na mnie liczyć ; ))) Magini ---> napisz do niej tego maila, bo mi połamie palece na następnym spotkaniu ; ))) rothon ---> nie ma pośpiecu puki co i tak się nie da do Lublina dojechać ; ))))))

Holgan [ amazonka bez głowy ]

ok - uciekam..... do zobaczenia za jakis czas....

Magini [ Legend ]

Do zobaczenia Holgan. Napisze mejla, napisze :-))) rothon - z tym zjazdem nie ma pospiechu. Jak nie teraz, to za rok ;-))))

Magini [ Legend ]

Ja bede sie na czas jakis zegnac, bo ide popatrzec, jak Malysz bedzie latal. Pa

04.01.2002

13:31

[46]

rothon [ Malleus Maleficarum ]

No tak, dla kogo oni ten konkurs ku*** pokazuja? Dla bezrobotnych i emerytow? Szlag jasny, ja musze w pracy byc!!!!!!!!!!!!! Dali by rilajfa ok. 17.00, a wczesniej nie gadali o wyniku. Tak robia z pilka to teraz nie mozna. Cholera jasna!

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

wlazłem na Chata ale numery siedzą dzieciaki i mi grożą że mają Opa i żebym się ich bał : )))))))))))

04.01.2002

13:35

[48]

rothon [ Malleus Maleficarum ]

Hehehehe, mi5aser, zaraz zerkne i ja huhuhuhuhu

grzech [ Generaďż˝ ]

o qra! gdy czytalem ten fragment to tak sie oseparowalem od swiata rzeczywistego, ze wspolpracownicy pomysleli, ze czytam jakis wazny manual, badz FAQ :) nawet mi nie przeszkadzali... ale # :) a tak pozatym to siema z rana... ;)

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

no : ))) pogadałem trochę z władzą na Chacie ; )))

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

do góry !!!

04.01.2002

15:48

[52]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Alarm !!! Wątek na drugiej stronie.

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

: )))) he Viti : )))) byłem pierwszy ; ))))

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

Strasznie się opuszczacie i karczma ląduje za nisko:-)) No i oczywiscie witam wszystkich.

04.01.2002

16:13

[55]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Mixer - musimy być w jednym zespole jutro. Nikt nas nie powstrzyma ;-)

04.01.2002

16:16

[56]

NicK [ Smokus Multikillus ]

Witam wyspany już, ale jeszcze nieco rozbity. Jak się zbiorę w sobie, to zacznę pracę organizacyjną w gorzelni w przybudówce. Plany i sprzęt już mam, teraz tylko zmontować, zakupić surowce i produkcja ruszy pełną parą :))))

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

Nikc-->Tak trzymac :-))) Czy masz zamiar zorganizować beta-testy? :-))) Viti-->Jak mnie nie weźmiecie do drużyny to lezycie. Po prostu nie macie sans :-)))

Szaman [ Legend ]

Witam wieczorowa pora... Holgi, Tys mnie nie wystraszyla, ja juz po prostu siedzialem chwile na linii, a nie chcialem w jedna chwile wykorzystac calego limitu czasu... ;))) Mag: Ja Kera nie musze sprawdzac... ja mam cos podobnego w rodzinie! Rodzony brat mi dzisiaj sie z blyskiem w oku chwalil "maska" na rower, coby mu w twarz nie bylo zimno... Jego choroba postepuje w tempie zastraszajacym wrecz! :))))

04.01.2002

16:56

[59]

Magini [ Legend ]

Ja sie melduje juz. Viti nie alarmuj. Shadowmage nie krzycz na nas, ze sie opuszczamy ;-) NicK - ale wiesz, ze wszystko finansujesz sam? Mysle, ze kierownictwo moze Ci pomoc w tych no, degustacjach i magicznie mozemy pomoc uprzatnac ten kurz z przybudowki ;-) No, Adas drugi. Dobrze jest. Bedzie jeszcze lepiej . Niech sie nacieszy ten enerdowski anorektyk. Dlugo tak nie pociagnie.

Magini [ Legend ]

Szaman - bylabym wczesniej i bysmy sie spotkali, ale GO mi dzis chodzi "skokowo" :-(

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

Witaj Mag. Ja nie krzycze, tylko zwracam kulturalnie uwage... no dobrze może nie do końca kulturalnie :-))) Szaman-->Ja też ostatnio nie mogę na Ciebie trafic. I kto edzie mi podawal grzane wino ;-))))

04.01.2002

17:11

[62]

Magini [ Legend ]

Shadowmage - a wlasciwie, to czasem by sie przydalo, zeby ktos na nas nakrzyczal. Mozesz krzyczec. Masz pozwolenie szefowej ;-))) A Szaman, to chyba specjalnie robi uniki. Albo psuje mi swoimi czarami forum, zebym nie mogla wejsc wtedy jak on jest. A cichcem prowadzi mejlowa agitacje ;-)

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

Grrrrrrrrrrrrrrraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaauuuuuuuuuuuuuuuuuu!!!!!!! Co prawda to wycie, a nie krzyk, ale musiałem się wyładować :-)))

04.01.2002

17:17

[64]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Magini - To Ty nie wiedziałaś że Szaman jest powiązany z szeroko rozumianymi środowiskami reakcyjnymi :-) Swoja drogą mi też czasami forum kiepawo chodzi. Peno się dzieci do FTPa dorwały ;-) i ściągają jakieś demka itp.

04.01.2002

17:18

[65]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Shadow - A co Ty. Piorun, względnie akumulator, jesteś czy co ? ;-) Że musiałeś się wyładować :)

04.01.2002

17:22

[66]

Magini [ Legend ]

Cos jeszcze do Szamana. Weszlam na to forum, na ktore zapraszales, a tan stoi napisane, ze "ostatnio zarejestrowal sie AnankE". ha ha ha

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

Viti-->Nie za bardzo. Chyba, że mam jakieś ukryte moce ;-)) jestem tylko przeciętnym przedstawicielem sfrustrowanego społeczeństwa. Tylko, ze ja jestem trochę bardziej sfrustrowany. A GO od 3 dni chodzi mi tragicznie. Lepiej nawt chodzi strona NHL, a ta zwykle mi się strasznie długo ładuje. Jeśli wogóle

04.01.2002

17:25

[68]

Magini [ Legend ]

Cos sie stalo Shadowmage? Viti - wiesz? Pocieszylo mnie, ze nie tylko ja mam dzis utrudniony dostep na GO. Zla kobieta jestem? ;-)

04.01.2002

17:27

[69]

Magini [ Legend ]

Shadowmage - Tobie tez zle chodzi GO?! Pocieszyciele! ;-)

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

Mag-->No bo dzisiaj moja grupa miała przygotować referat/case na temat zarządzanie w przedsiębiorstwach. No i na 5 osób dwie nie przyszły,a jedna nie zrobiła swojej części. Więc musiałem improwizować i wyszło raczej marnie :-((((

PELLAEON [ Wielki Admirał ]

Witam Co tu dużo mówić: zima trwa, chodniki nie posypane, warstwa lodu gruba jak smocza skóra :-) Generale -> Chyba jednak tych Fallschirmów będę potrzebował, najlepiej od razu klasy Jegermajster. Będę musiał tego Kontrollarbeita poprawiać, bo BRAKUJE MI 1,5 PUNKTA na Dobry na semestr. GRRRRRRRRRRR..... WRRRRRRRRR..... :-( Jeszcze będę ponownie prosił żebyś wysłał Swojego awatara, termin dopiero podam. Magini -> Wybacz że Cię nie pocieszę, ale u mnie chodzi całkiem dobrze ;-) Shadow -> Tiaa, ekipa nie wyrabia i w efekcie wszystko zostaje na Tobie. Niestety znam to... :-(

04.01.2002

18:01

[72]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Magini - Przecież nie powiem że mi forum chodzi bardzo dobrze. Raz że bym skłamał, a dwa że zabytki Szczecina mogły by ucierpieć ;-)

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

jelloooołłł : )))) Viti ustawimy się o wpół do trzeciej na przystanku na Bankowym ? ??

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

Pell-->No własnie. Złośliwość. A mogli chociaż dzień wcześniej powiedzieć, że nie mają to bym przynajmniej przeczytał ich część i wiedzial o czym mam mówić. A tak miałem na to 20 minut przed lekcją i trochę na wcześniejszym wykładzie.

04.01.2002

18:49

[75]

NicK [ Smokus Multikillus ]

Shadowmage ---> oczywiście bata-testy będą, ale trunki muszą najpierw przejść stadium alfa-testów :)))) Nazwy zostały zaakceptowane, więc myślę że smak będzie nie gorszy :)) Magini ---> wiem, sprzęt i plany już sfinansowałem. Sam to też poskładam do kupy, chyba że ktoś się będzie wyrywał do pomocy ;)) Jeśli będę musiał sam finansować surowce, to będę 100% zysków odprowadzał do własnej kiesy i płacił jedynie najemne ;)) Jeśli wypowiesz magiczne mniam..mniam.. to degustacja będzie w pełni satysfakcjonująca :))

04.01.2002

19:07

[76]

Viti [ Capo Di Tutti Capi ]

Mixer - No dobra. O 14.30 na przystanku autobusowym w kierunku na bielany, na Bankowym. Zresztą mamy komóry to się znajdziemy.

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

Viti : ))) ok : ))) między ciszą a ciszą ....

04.01.2002

19:12

[78]

Magini [ Legend ]

NicK - w kosztach surowcow moge partycypowac. I pokaze Ci rozne sztuczk magiczne, takie, ze zyski beda 200 % ;-))) A na moje mniam ... mniam... zawsze mozesz liczyc :-)

Magini [ Legend ]

Viti - jestem stara, to prawda, ale zeby zaraz "zabytki Szczecina" ;-))))

04.01.2002

19:14

[80]

PELLAEON [ Wielki Admirał ]

NicK -> A będzie osobna linia to produkcji Koreliańskiej? :-) Mogę też zapewnić dostawę najlepszych winogron i chmielu, między innymi z Korelii, Belsavis, Abregado-rae, Uhio, Pakrik Minor, a także z mojego prywatnego ogródka na Bastionie :-))))

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

Zwieść Cię może ciągnący ulicami tłum, wódka w parku wypita albo zachód słońca ....

04.01.2002

19:18

[82]

Magini [ Legend ]

Oooo mixer ma Wieczor z Turnauem ;-))))

04.01.2002

19:20

[83]

NicK [ Smokus Multikillus ]

Magini ---> z chęcią przyjmę Cię do spółki i nauczę się tych sztuczek magicznych na "porost" zysków :))) Dzięki za ofertę wsparcia zaklęciem "mniam...mniam..." :)))))))

04.01.2002

19:23

[84]

Magini [ Legend ]

NicK - jeszcze moge zaoferowac, ze bede podawac klientom te trunki i tak ich zbajeruje, ze nic innego nie beda chcieli pic. Beda blagac o wyroby z przybudowki ;-))

04.01.2002

19:23

[85]

NicK [ Smokus Multikillus ]

PELLAEON ---> na początek przymierzałem się do produkcji piwa. Jest nawet jeden gatunek dedykowany Tobie: "Admiralskie" :)))) Jak dobrze pójdzie z piwkiem to wezmę się także za inne trunki :)))

PELLAEON [ Wielki Admirał ]

NicK -> O ho ho! No to czuję się zaszczycony :-)))))) To skoro na początek nastawiasz się na piwa, to dostarczę chociaż chmielu z Abregado-rae :-)

04.01.2002

19:29

[87]

NicK [ Smokus Multikillus ]

Magini ---> no to sztama, wchodzimy w "układ" :))) Ja warzę, Ty serwujesz i bajerujesz, potem rzucasz czar na "porost" zysków i wszystko będzie cacy :))

04.01.2002

19:35

[88]

NicK [ Smokus Multikillus ]

PELLAEON ---> czuję, że z Magini rozkręcimy niezły interes, więc szybko wprowadzmimy nowe trunki z łyskaczem włącznie - Może jakiś Johny Mixer??? :))))

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

przeczytałem wreszcie to opowiadanko Adamusowe : )))) ale makabra ; ))))

Shadowmage [ Master of Ghouls ]

A ja tam lubie Poe. tylko ciężko dostać.

kastore [ Troll Slayer ]

Wpadłem na moment przez modem. Mróz trzaskający, dobrze że kabelki nie pozamarzały , chociaż transfer raczej kiepski. Pozdrowienia dla wszystkich Pellaeon --> witaj admirale, przeczytałem ostatnio "Opowieści Łowców nagród" i szczerze polecam, nieźle skonstruowali akcję wokól polowania na Hana Solo po ucieczce z Hoth

kastore [ Troll Slayer ]

Adamus --> ten tekst rzeczywiście zabija mi modem, poczekam chyba do następnego wątku. Mnie też się kiedyś zdarzyło dużo pisać z książek. np z Harrego Pottera

kastore [ Troll Slayer ]

Adamus --> ten tekst rzeczywiście zabija mi modem, poczekam chyba do następnego wątku. Mnie też się kiedyś zdarzyło dużo pisać z książek. np z Harrego Pottera

kastore [ Troll Slayer ]

Ooops sorki za doubla, (zawsze dwa posty więcej)

kastore [ Troll Slayer ]

Hej czy tylko ja gadam sam do siebie, to już będzie piąty post w lustro, ale co tam musze postatsować trochę bo tysiączek się zbliża Tyle na razie Do Jutra trzymcie się ciepło

PELLAEON [ Wielki Admirał ]

Witaj Kastore! Jesteś jeszcze? Tych wszystkich zbiorów opowiadań nie kupuję, ale może warto? Moim ostatnim (a właściwie dzisiejszym :-))) nabytkiem jest "Odrodzenie". Na razie się jednak za niego nie biorę, trza też coś nie-SW readnąć :-) Wpadł mi w ręce "Pierwszy brzask" Mike'a Moscoe. Zaczyna się ciekawie - dwaj wojskowi cofają się 4000 lat w przeszłość, żeby zmienić losy jakiejś wojny międzyplemiennej, co ma zapobiec czemuś wiele lat później. Poza tym jednak nic specjalnie nie wiem o autorze, ani o książce (podobno to 1 tom serii). Przeczytałem "Podbój" i bardzo mi się spodobał, a drugi tom ponoć jeszcze lepszy. Ale i tak już nie wytrzymuję w oczekiwaniu na "Star by Star". Ciekawe jak to przetłumaczą. "Gwiazda za gwiazdą"???

Magini [ Legend ]

To chlopaki rozkrecamy biznes :-)))

Magini [ Legend ]

Posiedze tu, bo nie lubie samotnych wieczorow :-( Poczekam moze ktos przyjdzie do Karczmy ?

mi5aser [ Nawiedzający Sny ]

no ja tu cały czas się bujam w okolicy ale chyba idę spać zaraz ; )))

Magini [ Legend ]

A ja zaloze nowa czesc, co Ty na to? Tylko nie bujaj ;-)

Magini [ Legend ]

Dobra. Nic nie mowisz mixer, a ja zapraszam dalej: