windows XP

SONGOKU SSJ [ Konsul ]

windows XP

jest w XP taka komenda

DISKPART...czy podobna.

sluzy ona do partycjonowania dysku. tyle ze zapomnialem jaka jest pelna nazwa. pomuzcie:)
czy li do dzielenia na partycje, do usuwania ich

Plantator [ spamer ]

polecam skorzystanie z pomocy systemu windows, znalezienie tego zajeło mi 5 sekund


Program DiskPartProgram DiskPart.exe jest interpreterem poleceń działającym w trybie tekstowym, którego można używać do zarządzania obiektami (dyskami, partycjami lub woluminami) przy użyciu skryptów lub informacji wprowadzanych bezpośrednio z wiersza polecenia. Przed użyciem poleceń programu DiskPart.exe na dysku, partycji lub woluminie należy najpierw wyświetlić listę obiektów, a następnie wybrać odpowiedni obiekt, aby ustawić fokus na tym obiekcie. Wszystkie wpisane polecenia programu DiskPart.exe dotyczą obiektu, na którym ustawiono fokus.

Korzystając z poleceń list disk, list volume i list partition, można wyświetlić listę dostępnych obiektów i określić numer obiektu lub literę dysku. Polecenia list disk i list volume wyświetlają wszystkie dyski i woluminy na komputerze. Polecenie list partition wyświetla natomiast tylko partycje na dysku, na którym ustawiono fokus. Podczas korzystania z poleceń list obok obiektu, na którym jest ustawiony fokus, pojawia się gwiazdka (*). Obiekt można zaznaczyć przy użyciu numeru obiektu lub litery dysku, na przykład dysk 0, partycja 1, wolumin 3 lub wolumin C.

Fokus jest ustawiony na wybranym obiekcie do chwili, kiedy zostanie wybrany inny obiekt. Na przykład jeżeli fokus jest ustawiony na dysku 0 i zostanie zaznaczony wolumin 8 na dysku 2, fokus jest przenoszony z dysku 0 na wolumin 8 dysku 2. Niektóre polecenia automatycznie zmieniają fokus. Na przykład podczas tworzenia nowej partycji fokus jest automatycznie przełączany do nowej partycji.

Fokus może być ustawiony tylko na partycji na wybranym dysku. Gdy fokus jest ustawiony na partycji, fokus jest również ustawiony na woluminie powiązanym z daną partycją (jeżeli jest taki wolumin). Gdy fokus jest ustawiony na woluminie, fokus jest również ustawiony na dysku i partycji powiązanych z danym woluminem, jeżeli wolumin jest mapowany na jedną określoną partycję. W przeciwnym przypadku fokus ustawiony na dysku i partycji zostanie utracony.

Polecenia programu DiskPart
Aby wyświetlić składnię polecenia, należy kliknąć polecenie:

active

W przypadku dysków podstawowych oznacza partycję, na której jest ustawiony fokus, jako aktywną. To informuje podstawowy system wejścia/wyjścia (BIOS) lub interfejs Extensible Firmware Interface (EFI) o tym, że dana partycja jest prawidłową partycją systemową lub określony wolumin jest prawidłowym woluminem systemowym.

Tylko partycje mogą być oznaczane jako aktywne.

Ważne

Program DiskPart sprawdza tylko zdolność partycji do przechowywania plików startowych systemu operacyjnego. Program DiskPart nie sprawdza zawartości partycji. Jeżeli partycja przez pomyłkę została oznaczona jako „aktywna” i nie zawiera plików startowych systemu operacyjnego, to komputer może nie uruchomić się.
Składnia
active

add disk

Dubluje wolumin prosty, na którym ustawiono fokus, na określony dysk.

Składnia
add disk=n [noerr]

Parametry
n
Określa dysk, który ma zawierać duplikat woluminu. Dublować można tylko woluminy proste. Określony dysk musi zawierać ilość nieprzydzielonego miejsca nie mniejszą niż rozmiar dublowanego woluminu prostego.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
assign

Przypisuje literę dysku lub punkt instalacji do woluminu, na którym ustawiono fokus. Jeżeli litera dysku lub punkt instalacji nie jest określony, to przypisywana jest następna dostępna litera. Jeżeli litera dysku lub punkt instalacji jest już używany, generowany jest błąd.

Korzystając z polecenia assign, można zmienić literę dysku skojarzoną ze stacją dysków wymiennych.

Nie można przypisywać liter dysków do woluminów systemowych, woluminów rozruchowych ani woluminów zawierających plik stronicowania. Ponadto nie można przypisać litery dysku do partycji OEM ani do jakiejkolwiek partycji zawierającej tabelę partycji z identyfikatorami GUID (GPT) innej niż podstawowa partycja MSDATA.

Składnia
assign [‹letter=d|mount=ścieżka›] [noerr]

Parametry
letter=d
Litera dysku, która ma być przypisana do woluminu.
mount=ścieżka
Ścieżka punktu instalacji, która ma być przypisana do woluminu.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
break disk

Dotyczy tylko dysków dynamicznych. Dzieli wolumin dublowany, na którym jest ustawiony fokus, na dwa woluminy proste. Jeden wolumin prosty zachowuje literę dysku i wszelkie punkty instalacji dublowanego woluminu, podczas gdy drugi wolumin prosty odbiera fokus i można mu przypisać literę dysku.

Domyślnie zachowywana jest zawartość obu części dublowanego woluminu. Każda połowa staje się woluminem prostym. Korzystając z parametru nokeep, można zachować tylko jedną połowę woluminu dublowanego jako wolumin prosty, podczas gdy druga połowa jest usuwana i konwertowana na wolne miejsce. Fokus nie jest ustawiany na żadnym z dwóch woluminów.

Składnia
break disk=n [nokeep] [noerr]

Parametry
n
Określa dysk zawierający dublowany wolumin.
nokeep
Określa, że tylko jedna część dublowanego woluminu jest zachowywana. Drugi wolumin prosty jest usuwany i konwertowany na wolne miejsce. Fokus nie jest ustawiany na woluminie ani na wolnym miejscu.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
clean

Usuwa wszelkie partycje lub formatowanie woluminu z dysku, na którym jest ustawiony fokus. Na dyskach zawierających główny rekord rozruchowy (MBR) zastępowane są tylko informacje dotyczące partycji MBR i ukrytych sektorów. Na dyskach zawierających tabelę partycji z identyfikatorami GUID (GPT) zastępowane są informacje dotyczące partycji GPT, włącznie z chronionym rekordem MBR. Brak jest informacji dotyczących ukrytych sektorów.

Składnia
clean [all]

Parametr
all
Określa, że każdy sektor na dysku jest zerowany tzn. usuwane są wszystkie dane znajdujące się na dysku.
convert basic

Konwertuje pusty dysk dynamiczny na dysk podstawowy.

Składnia
convert basic [noerr]

Parametr
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
convert dynamic

Konwertuje dysk podstawowy na dysk dynamiczny.

Składnia
convert dynamic [noerr]

Parametr
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
convert gpt

W przypadku komputerów z procesorami Itanium konwertuje pusty dysk podstawowy zawierający partycje z głównym rekordem rozruchowym (MBR) na dysk podstawowy zawierający tabelę partycji z identyfikatorami GUID (GPT).

Ważne

Tylko pusty dysk można konwertować na dysk GPT. Przed konwertowaniem dysku należy wykonać kopię zapasową danych, a następnie usunąć wszystkie partycje lub woluminy.
Składnia
convert gpt [noerr]

Parametr
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
convert mbr

W przypadku komputerów z procesorami Itanium konwertuje pusty dysk podstawowy zawierający partycje z głównym rekordem rozruchowym (MBR) na dysk podstawowy zawierający tabelę partycji z identyfikatorami GUID (GPT).

Ważne

Tylko pusty dysk można konwertować na dysk MBR. Przed konwertowaniem dysku należy wykonać kopię zapasową danych, a następnie usunąć wszystkie partycje lub woluminy.
Składnia
convert mbr [noerr]

Parametr
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create partition efi

W przypadku komputerów z procesorami Itanium tworzy partycję systemową interfejsu Extensible Firmware Interface (EFI) na dysku zawierającym tabelę partycji z identyfikatorami GUID (GPT). Po utworzeniu partycji fokus jest ustawiany na nowej partycji.

Składnia
create partition efi [size=n] [offset=n] [noerr]

Parametry
size=n
Rozmiar partycji w megabajtach (MB). Jeśli nie zostanie podany rozmiar partycji, będzie ona tworzona aż do chwili, gdy w bieżącym regionie nie będzie już wolnego miejsca.
offset=n
Przesunięcie początku tworzonej partycji wyrażone w bajtach. Jeśli nie została podana wartość przesunięcia, to partycja jest umieszczana w pierwszej jednostce dysku wystarczająco dużej, aby pomieścić partycję.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create partition extended

Tworzy partycję rozszerzoną na bieżącym dysku. Na właśnie utworzoną partycję automatycznie kierowany jest fokus. Na jednym dysku można utworzyć tylko jedną partycję rozszerzoną. Polecenie to nie powiedzie się w przypadku próby utworzenia partycji rozszerzonej na innej partycji rozszerzonej. Aby móc tworzyć dyski logiczne, trzeba najpierw utworzyć partycję rozszerzoną.

Składnia
create partition extended [size=n] [offset=n] [noerr]

Parametry
size=n
Rozmiar partycji rozszerzonej w megabajtach (MB). Jeśli nie zostanie podany rozmiar partycji, będzie ona tworzona aż do chwili, gdy w regionie nie będzie już wolnego miejsca. Rozmiar jest zaokrąglany zgodnie z wielkością cylindrów dysku. Rozmiar jest zaokrąglany do najbliższej granicy cylindra dysku. Na przykład rozmiar partycji określony na 500 MB osiągnie po zaokrągleniu wartość maksimum 504 MB.
offset=n
Dotyczy tylko dysków zawierających główny rekord rozruchowy (MBR). Przesunięcie początku tworzonej partycji rozszerzonej wyrażone w bajtach. Jeżeli nie podano przesunięcia, partycja będzie rozpoczynać się na początku pierwszego wolnego miejsca na dysku. Przesunięcie jest zaokrąglane zgodnie z wielkością cylindrów dysku. Przesunięcie jest zaokrąglane do najbliższej granicy cylindra dysku. Na przykład w razie określenia przesunięcia równego 27 MB i rozmiaru cylindra równego 8 MB wartość przesunięcia zostanie zaokrąglona do granicy 24 MB.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create partition logical

Tworzy dysk logiczny na partycji rozszerzonej. Po utworzeniu partycji na właśnie utworzony dysk logiczny automatycznie kierowany jest fokus.

Składnia
create partition logical [size=n] [offset=n] [noerr]

Parametry
size=n
Rozmiar dysku logicznego w megabajtach (MB). Jeśli nie zostanie podany rozmiar partycji, będzie ona tworzona aż do chwili, gdy w bieżącym regionie nie będzie już wolnego miejsca.
offset=n
Dotyczy tylko dysków zawierających główny rekord rozruchowy (MBR). Przesunięcie początku tworzonego dysku logicznego wyrażone w bajtach. Przesunięcie jest zaokrąglane zgodnie z wielkością cylindrów dysku (tzn. przesunięcie jest zaokrąglane w górę, aby wypełnić cały rozmiar używanego cylindra). Jeśli nie została podana wartość przesunięcia, partycja jest umieszczana w pierwszej jednostce dysku wystarczająco dużej, aby pomieścić partycję. Partycja jest co najmniej tak długa (w bajtach), jak liczba określona przez parametr size=n. Jeżeli określany jest rozmiar dysku logicznego, to rozmiar musi być mniejszy niż partycja rozszerzona.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create partition msr

W przypadku komputerów z procesorami Itanium tworzy zastrzeżoną partycję firmy Microsoft (MSR) na dysku zawierającym tabelę partycji z identyfikatorami GUID (GPT).

Uwaga

Polecenia create partition msr należy używać z dużą ostrożnością. Dyski GPT wymagają specjalnego układu partycji, dlatego tworzenie zastrzeżonych partycji firmy Microsoft może spowodować, że dysk stanie się nieodczytywalny. Na dyskach GPT używanych do uruchamiania systemu Windows XP 64-Bit Edition partycja systemowa interfejsu EFI jest pierwszą partycją na dysku, za którą znajduje się zastrzeżona partycja firmy Microsoft. Dyski GPT używane tylko do przechowywania danych nie zawierają partycji systemowej interfejsu EFI, pierwszą partycją jest zastrzeżona partycja firmy Microsoft.
System Windows XP 64-Bit Edition nie instaluje zastrzeżonych partycji firmy Microsoft. Nie można przechowywać danych partycjach tego typu i nie można usuwać partycji tego typu.

Składnia
create partition msr [size=n] [offset=n] [noerr]

Parametry
size=n
Rozmiar partycji w megabajtach (MB). Partycja jest co najmniej tak długa (w bajtach), jak liczba określona przez parametr size=n. Jeśli rozmiar nie zostanie podany, partycja obejmie całe wolne miejsce w bieżącym regionie.
offset=n
Przesunięcie początku tworzonej partycji wyrażone w bajtach. Partycja zaczyna się w miejscu przesunięcia bajtów określonym przez parametr offset=n. Przesunięcie jest zaokrąglane zgodnie z wielkością sektorów tzn. przesunięcie jest zaokrąglane, aby wypełnić cały rozmiar używanego sektora. Jeśli nie została podana wartość przesunięcia, partycja jest umieszczana w pierwszej jednostce dysku wystarczająco dużej, aby pomieścić partycję.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create partition primary

Tworzy partycję podstawową na bieżącym dysku podstawowym. Na właśnie utworzoną partycję automatycznie kierowany jest fokus. Partycja nie otrzymuje litery dysku. Należy użyć polecenia assign, aby przypisać literę dysku do partycji.

Składnia
create partition primary [size=n] [offset=n] [ID=‹bajt|identyfikator_GUID›] [noerr]

Parametry
size=n
Rozmiar partycji w megabajtach (MB). Jeśli rozmiar nie zostanie podany, partycja obejmie całe nieprzydzielone dotąd miejsce w bieżącym regionie. Rozmiar jest zaokrąglany zgodnie z wielkością cylindrów dysku. Rozmiar jest zaokrąglany do najbliższej granicy cylindra dysku. Na przykład rozmiar partycji określony na 500 MB osiągnie po zaokrągleniu wartość maksimum 504 MB.
offset=n
Przesunięcie początku tworzonej partycji wyrażone w bajtach. Jeżeli nie podano przesunięcia, partycja będzie rozpoczynać się na początku pierwszego wolnego miejsca na dysku. W przypadku dysków zawierających główny rekord rozruchowy (MBR) przesunięcie jest zaokrąglane zgodnie z wielkością cylindrów dysku. Przesunięcie jest zaokrąglane do najbliższej granicy cylindra dysku. Na przykład w razie określenia przesunięcia równego 27 MB i rozmiaru cylindra równego 8 MB wartość przesunięcia zostanie zaokrąglona do granicy 24 MB.
ID=‹bajt|identyfikator_GUID›
Przeznaczony tylko do użytku producenta OEM.
Uwaga

Tworzenie partycji przy użyciu tego parametru może być przyczyną awarii komputera lub uniemożliwić uruchomienie komputera. Tylko producenci OEM lub specjaliści w dziedzinie technologii IT z doświadczeniem co do dysków GPT mogą tworzyć partycje na dyskach GPT przy użyciu parametru ID=bajt | identyfikator_GUID. Pozostali użytkownicy powinni zawsze używać polecenia create partition efi do tworzenia partycji systemowych interfejsu EFI, polecenia create partition msr do tworzenia zastrzeżonych partycji firmy Microsoft i polecenia create partition primary (bez parametru ID=bajt | identyfikator_GUID) do tworzenia partycji podstawowych na dyskach GPT.
W przypadku dysków MBR można określić bajt typu partycji w formacie szesnastkowym. Jeżeli nie określono bajtu typu partycji na dysku MBR, polecenie create partition primary tworzy partycję typu 0x6. Bajt każdego z typów partycji można określić przy użyciu parametru ID=bajt | identyfikator_GUID. Polecenie DiskPart nie sprawdza poprawności bajtu typu partycji ani nie sprawdza w żaden inny sposób parametru ID.

W przypadku dysków GPT można określić identyfikator GUID typu partycji dla tworzonej partycji:
partycja systemowa interfejsu EFI: c12a7328-f81f-11d2-ba4b-00a0c93ec93b
zastrzeżona partycja firmy Microsoft: e3c9e316-0b5c-4db8-817d-f92df00215ae
partycja MSDATA: ebd0a0a2-b9e5-4433-87c0-68b6b72699c7
partycja metadanych LDM na dysku dynamicznym: 5808c8aa-7e8f-42e0-85d2-e1e90434cfb3
partycja danych LDM na dysku dynamicznym: af9b60a0-1431-4f62-bc68-3311714a69ad
Jeżeli nie podano identyfikatora GUID typu partycji, polecenie create partition primary tworzy partycję MSDATA. Każdy z typów partycji można określić przy użyciu parametru ID=‹bajt | identyfikator_GUID›. Polecenie DiskPart nie sprawdza poprawności identyfikatora GUID typu partycji ani nie sprawdza w żaden inny sposób parametru ID.

noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create volume raid

Tworzy wolumin RAID-5 na określonych dyskach dynamicznych. Po utworzeniu woluminu fokus jest automatycznie przenoszony na nowy wolumin.

Składnia
create volume raid [size=n] [disk=n[,[n,…]] [noerr]

Parametry
size=n
Ilość miejsca w megabajtach (MB), którą zajmie wolumin na każdym dysku. Jeżeli nie podano rozmiaru, zostanie utworzony największy możliwy wolumin RAID-5. Dysk zawierający najmniejszą ilość ciągłego wolnego miejsca określa rozmiar woluminu RAID-5, a z każdego dysku jest przydzielana taka sama ilość miejsca. Faktyczna ilość dostępnego miejsca na woluminie RAID-5 jest mniejsza niż łączna ilość miejsca na dysku, ponieważ część miejsca na dysku jest wymagana do obsługi parzystości.
disk=n
Dyski dynamiczne, na których ma być tworzony wolumin. Na każdym z dysków jest przydzielana ilość miejsca równa parametrowi size=n.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create volume simple

Tworzy wolumin prosty. Po utworzeniu woluminu fokus jest automatycznie przenoszony na nowy wolumin.

Składnia
create volume simple [size=n] [disk=n] [noerr]

Parametry
size=n
Rozmiar woluminu w megabajtach (MB). Jeżeli nie podano rozmiaru, nowy wolumin zajmuje pozostałe wolne miejsce na dysku.
disk=n
Dysk dynamiczny, na którym ma być utworzony wolumin. Jeżeli nie podano dysku, używany jest bieżący dysk.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
create volume stripe

Tworzy wolumin rozłożony na określonych dyskach. Po utworzeniu woluminu fokus jest automatycznie przenoszony na nowy wolumin.

Składnia
create volume stripe [size=n] [disk=n[,[n,…]] [noerr]

Parametry
size=n
Ilość miejsca w megabajtach (MB), którą zajmie wolumin na każdym dysku. Jeżeli nie podano rozmiaru, nowy wolumin zajmuje pozostałe wolne miejsce na najmniejszym dysku i tę samą ilość miejsca na każdym kolejnym dysku.
disk=n
Dyski dynamiczne, na których ma być tworzony wolumin. Na każdym z dysków jest przydzielana ilość miejsca równa parametrowi size=n.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
delete disk

Usuwa brakujący dysk dynamiczny z listy dysków.

Składnia
delete disk [noerr] [override]

Parametry
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
override
Umożliwia programowi DiskPart usuwanie wszystkich woluminów prostych na dysku. Jeżeli dysk zawiera połowę woluminu dublowanego, jest ona usuwana. Polecenie delete disk override zawodzi, jeżeli dysk jest członkiem woluminu RAID-5.
delete partition

W przypadku dysku podstawowego usuwa partycję z fokusem. Nie można usunąć partycji systemowej, partycji rozruchowej ani żadnej partycji zawierającej aktywny plik stronicowania lub zrzut awaryjny (zrzut pamięci).

Uwaga

Usunięcie partycji na dysku dynamicznym może spowodować usunięcie wszystkich woluminów dynamicznych offline na dysku, a więc zniszczenia wszelkich danych i konwertowanie dysku na dysk podstawowy. Aby usunąć wolumin dynamiczny, należy zawsze używać polecenia delete volume.
Można usuwać partycje z dysków dynamicznych, jednak nie należy tworzyć partycji na dyskach dynamicznych. Na przykład można usunąć nierozpoznaną tabelę partycji z identyfikatorami GUID (GPT) na dynamicznym dysku GPT. Usunięcie partycji tego typu nie powoduje udostępnienia powstałego wolnego miejsca na dysku. To polecenie jest przeznaczone w szczególności do odzyskiwania miejsca na uszkodzonych dynamicznych dyskach offline w sytuacji awaryjnej wówczas, gdy nie można użyć polecenia clean.

Składnia
delete partition [noerr] [override]

Parametry
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
override
Umożliwia programowi DiskPart usuwanie wszelkich partycji niezależnie od typu. Zazwyczaj program DiskPart zezwala tylko na usuwanie znanych partycji danych.
delete volume

Usuwa wybrany wolumin. Nie można usunąć woluminu systemowego, woluminu rozruchowego ani żadnego woluminu zawierającego aktywny plik stronicowania lub zrzut awaryjny (zrzut pamięci).

Składnia
delete volume [noerr]

Parametr
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
detail disk

Wyświetla właściwości wybranego dysku i woluminów na tym dysku.

Składnia
detail disk

detail volume

Wyświetla dyski, na których znajduje się bieżący wolumin.

Składnia
detail volume

exit

Kończy działanie interpretera poleceń programu DiskPart.

Składnia
exit

extend

Rozszerza wolumin mający fokus na następny ciągły, nieprzydzielony obszar. W przypadku woluminów podstawowych nieprzydzielony obszar musi znajdować się na tym samym dysku za partycją mającą fokus (to znaczy jego przesunięcie wyrażone liczbą sektorów musi być większe). Dynamiczny wolumin prosty lub łączony można rozszerzyć na puste miejsce na dowolnym dysku dynamicznym. Korzystając z tego polecenia, można rozszerzyć istniejący wolumin na nowo utworzone miejsce.

Jeżeli partycję uprzednio sformatowano w systemie plików NTFS, system plików jest automatycznie rozszerzany tak, aby zajmował całą powiększoną partycję. Żadne dane nie ulegają utracie. Jeżeli partycja została uprzednio sformatowana w jakimkolwiek systemie plików innym niż NTFS, polecenie kończy się niepowodzeniem i nie następuje żadna zmiana partycji.

Nie można rozszerzyć bieżącej partycji systemowej ani rozruchowej.

Składnia
extend [size=n] [disk=n] [noerr]

Parametry
size=n
Wyrażona w megabajtach (MB) wielkość obszaru dodawanego do bieżącej partycji. Jeżeli rozmiar nie zostanie określony, dysk będzie rozszerzony o cały następny ciągły, nieprzydzielony obszar.
disk=n
Dysk dynamiczny, na którym ma być rozszerzony wolumin. Na dysku jest przydzielana ilość miejsca równa parametrowi size=n. Jeżeli nie określono dysku, wolumin jest rozszerzany na bieżącym dysku.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
help

Wyświetla listę dostępnych poleceń.

Składnia
help

import

Importuje grupę dysków obcych do grupy dysków na komputerze lokalnym. Polecenie import importuje wszystkie dyski należące do tej samej grupy, co dysk z fokusem.

Składnia
import [noerr]

Parametr
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
list disk

Wyświetla listę dysków i informacje dotyczące dysków, takie jak rozmiar, ilość dostępnego wolnego miejsca, typ dysku podstawowego lub dynamicznego i styl partycji z głównym rekordem rozruchowym (MBR) lub tabelą partycji z identyfikatorami GUID (GPT). Fokus jest ustawiony na dysku oznaczonym gwiazdką (*).

Składnia
list disk

list partition

Wyświetla listę partycji. Informacje te pochodzą z tabeli partycji bieżącego dysku. W przypadku dysków dynamicznych te partycje mogą nie odpowiadać woluminom dynamicznym na dysku. Ta rozbieżność wynika z faktu, że dyski dynamiczne zawierają w tabeli partycji wpisy dotyczące woluminu systemowego lub woluminu rozruchowego (jeżeli wolumin tego typu znajduje się na dysku) oraz partycję zajmującą pozostałą część dysku, zarezerwowaną dla woluminów dynamicznych.

Składnia
lista partycji

list volume

Wyświetla listę woluminów podstawowych i dynamicznych na wszystkich dyskach.

Składnia
list volume

online

Przełącza do trybu online dysk lub wolumin offline, na którym jest ustawiony fokus.

Składnia
online [noerr]

Parametr
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
rem

Umożliwia dodawanie komentarzy do skryptu.

Składnia
rem

Przykłady
rem Te polecenia konfigurują 3 dyski.

create partition primary size=2048

assign d:

create partition extend

create partition logical size=2048

assign e:

create partition logical

assign f:

remove

Usuwa literę dysku lub punkt instalacji z woluminu, na którym jest ustawiony fokus. Jeżeli używany jest parametr all, wszystkie litery i punkty instalacji bieżących dysków są usuwane. Jeżeli nie zostanie określona żadna litera dysku ani punkt instalacji, program DiskPart usunie pierwszą napotkaną literę dysku lub pierwszy napotkany punkt instalacji.

Polecenia remove można użyć do zmiany litery dysku skojarzonej z dyskiem wymiennym. Nie można usuwać liter dysków woluminów systemowych, rozruchowych lub zawierających plik stronicowania. Ponadto nie można usunąć litery dysku z partycji OEM, partycji GPT z nierozpoznanym identyfikatorem GUID ani z jakichkolwiek specjalnych, nie zawierających danych, partycji GPT takich jak partycja systemowa interfejsu EFI.

Składnia
remove [‹letter=d|mount=ścieżka [all]›] [noerr]

Parametry
letter=d
Litera dysku, która ma być usunięta.
mount=ścieżka
Ścieżka punktu instalacji, która ma być usunięta.
all
Usuwa wszystkie litery dysków bieżących i punkty instalacji.
noerr
Dotyczy tylko skryptów. W przypadku wystąpienia błędu określa, że program DiskPart kontynuuje przetwarzanie poleceń, tak jakby błąd nie wystąpił. Bez parametru noerr błąd powoduje zakończenie pracy programu DiskPart i zgłoszenie kodu błędu.
rescan

Lokalizuje nowe dyski, które dodano w komputerze.

Składnia
rescan

retain

Przygotowuje istniejący dynamiczny wolumin prosty do użytkowania jako wolumin rozruchowy lub systemowy.

W przypadku komputerów z procesorami x86 tworzy wpis partycji w głównym rekordzie rozruchowym (MBR) na dynamicznym woluminie prostym, na którym jest ustawiony fokus. Partycję MBR można tworzyć tylko na dynamicznym woluminie prostym rozpoczynającym się od przesunięcia zaokrąglonego zgodnie z wielkością cylindrów dysku, którego rozmiar jest całkowitą wielokrotnością rozmiaru cylindra.

W przypadku komputerów z procesorami Itanium tworzy wpis partycji w tabeli partycji z identyfikatorami GUID (GPT) na dynamicznym woluminie prostym, na którym jest ustawiony fokus.

Uwaga

Polecenie retain jest przeznaczone do użytku tylko podczas Instalacji nienadzorowanej lub dla producentów OEM.
Składnia
retain

select disk

Zaznacza określony dysk i przenosi fokus na ten dysk.

Składnia
select disk=[n]

Parametry
n
Numer dysku, na którym ma być ustawiony fokus. Jeżeli nie określono żadnego numeru dysku, polecenie select wyświetla dysk, na którym jest aktualnie ustawiony fokus. Numery wszystkich dysków w komputerze można wyświetlić przy użyciu polecenia list disk.
select partition

Wybiera określoną partycję i ustawia na niej fokus. Jeżeli nie określono żadnej partycji, polecenie select wyświetla informację o partycji, która właśnie ma fokus. Numery wszystkich partycji na bieżącym dysku można wyświetlić przy użyciu polecenia list partition.

Składnia
select partition=[‹n|d›]

Parametry
n
Numer partycji, na której ma być ustawiony fokus.
d
Litera dysku lub ścieżka punktu instalacji partycji, na której ma być ustawiony fokus.
select volume

Wybiera określony wolumin i przenosi fokus na ten wolumin. Jeżeli nie określono żadnego woluminu, polecenie select wyświetla informacje o woluminie, który właśnie ma fokus. Wolumin można określić za pomocą numeru, litery dysku lub ścieżki punktu instalacji. Wybranie woluminu na dysku podstawowym przenosi również fokus na odpowiednią partycję. Numery wszystkich woluminów w komputerze można wyświetlić przy użyciu polecenia list volume.

Składnia
select volume=[‹n|d›]

Parametry
n
Numer woluminu, na którym ma być ustawiony fokus.
d
Litera dysku lub ścieżka punktu instalacji woluminu, na którym ma być ustawiony fokus.
Skrypty programu DiskPart
Korzystając z programu DiskPart, można tworzyć skrypty służące do automatyzacji zadań dotyczących dysków, takich jak tworzenie woluminów lub konwertowanie dysków na dyski dynamiczne. Skrypty wykonujące zadania tego typu są użyteczne, jeżeli system Windows jest rozmieszczany przy użyciu Instalacji nienadzorowanej lub programu Sysprep, który nie obsługuje tworzenia woluminów innych niż wolumin rozruchowy.

Aby uruchomić skrypt programu DiskPart, należy w wierszu polecenia wpisać:

DiskPart /S nazwa_skryptu.txt

Gdzie nazwa_skryptu.txt jest nazwą pliku tekstowego zawierającego skrypt.

Aby przekierować dane wyjściowe skryptu programu DiskPart do pliku, należy wpisać:

DiskPart /S nazwa_skryptu.txt > plik_dziennika.txt

Gdzie plik_dziennika.txt jest nazwą pliku tekstowego, w którym program DiskPart zapisuje dane wyjściowe.

Podczas uruchamiania programu DiskPart wersja programu DiskPart i nazwa komputera są wyświetlane w wierszu polecenia. Jeżeli wystąpi błąd podczas próby wykonania skryptu przez program DiskPart, program DiskPart domyślnie zatrzymuje przetwarzanie skryptu i wyświetla kod błędu (jeżeli nie określono parametru noerr). Program DiskPart zwraca jednak zawsze błędy w przypadku wystąpienia błędów składni, bez względu na to, czy użyto parametru noerr. Parametr noerr umożliwia wykonywanie użytecznych zadań, takich jak użycie jednego skryptu do usunięcia wszystkich partycji na wszystkich dyskach, bez względu na łączną liczbę dysków.

Poniższa tabela zawiera listę kodów błędów programu DiskPart:

Błąd Opis
0 Nie wystąpiły żadne błędy Cały skrypt wykonano bez błędów.
1 Wystąpił wyjątek krytyczny. Prawdopodobnie wystąpił poważny problem.
2 Określono nieprawidłowe parametry polecenia programu DiskPart.
3 Program DiskPart nie mógł otworzyć określonego skryptu lub pliku danych wyjściowych.
4 Jedna z usług programu DiskPart zwróciła błąd.
5 Wystąpił błąd składni polecenia. Skrypt nie został wykonany, ponieważ obiekt został nieprawidłowo wybrany lub nie jest prawidłowy dla danego polecenia.

Tematy pokrewne