Neverwinter Nights i okolice - część 87

05.04.2003

13:51

[1]

Gilmar [ Easy Rider ]

Neverwinter Nights i okolice - część 87

Neverwinter - uratowane!
Po wielu zaciekłych i krwawych bitwach, niecny plan Moragi
i jej sojuszników - Pradawnych, legł w gruzach.
Nieliczne watahy goblinów, orków i innych typów spod ciemnej gwiazdy,
co prawda, plądrują okoliczne wioski, ale z nimi radzą sobie doskonale
nowo przybyli najemnicy. W razie kłopotów my chętnie służymy radą i ostrzem.
W dowód wdzięczności za nasze starania, Lord Nasher Alagondar podarował nam zamek na odludziu, który
wspólnymi siłami został odrestaurowany i zamieniony na Twierdzę Najemników Faerunu.Położenie twierdzy sprawia, że wszędzie mamy daleko, ale dzięki teleportom stworzonym przez nadwornych magów Neverwinter, możemy wysyłać nasze podjazdy do najodleglejszych krain Faerunu, a nawet do innych Sfer.
Elitarny oddział Najemników Faerunu to:
Artuus - Krasnolud, wojownik, odznaczający się wielką rozwagą, cierpliwością i intuicją, nie znoszący chamstwa. Jak większość Krasnoludów lubi piwo i dobrą zabawę. Zakochany jest w katanach, ale i inne miecze nie są mu obce;
Arttrue - dawno temu wyruszył na wyprawę do Sfery Multi, ale duchem jest wciąż z nami. Chyba tęsknota go zżera, bo coraz częściej wpada opowiadać wrażenia i łyknąć krzepkiego krasnoludzkiego trunku;
Bajt - Człowiek, tajemniczy czarodziej w czarnej szacie z wielkim kapturem, spod którego czasami świecą dziwnym czerwonym światłem - oczy. On sam twierdzi, że to nic takiego, ale inni mówią, że to wpływ Czarnej Magii;
Gilmar - Pół- Elf - obieżyświat, plotka głosi, że niedawno wrócił z Sigil jakiś odmieniony i bardziej niż zwykle melancholijny, ale nadal poleruje swój miecz, jakby chciał zetrzeć z niego niewidoczne ślady po Krwawej Wojnie. Nikt nie wie po czyjej stronie walczył - Baatezu, czy Tanar'ri... i lepiej go o to nie pytać;
Mysia - Krasnolud, najsilniejszy jakiego znam; pewnie z uwagi na swoje zainteresowanie genetyką, ostatnio z powodzeniem krzyżuje Driady z Krasnoludami - wygląd bastardów psują tylko elfie uszy, ale to żaden problem. Jego prace dla pewnej Gildii zakończyły się powodzeniem - został Mistrzem;
Shakka - Krasnolud, wojownik, przybywający z Candlekeep, porzucił księgi i papirusy a chwycił dwa dlugie miecze. Twierdzi ,że jest zły, ale walczy po stronie dobra. Taki z niego krasnoludzki błedny wojownik. Jego motto, to"Lepiej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach". Podobno widziano nawet, jak zajmował się czarną i białą magią, ale na razie to tylko pogłoski;
Speed_ - hardy, młody Krasnolud, szybciej działa niż myśli; zadaje mnóstwo pytań i już nie poszukuje ulubionego oręża - ma topór na którym wyryto run " Najszybszy Topór Faerunu". W swoim krasnoludzkim klanie przechodzi właśnie ważną inicjację;
VisusAugustus - Elf - bard na każdym biwaku nuci pieśni i ballady, zwłaszcza sprośne, ale ostatnio wstąpił do klasztoru, żeby podszkolić się w sztukach walki. Pokazał rowniez, że ma talent malarski i architektoniczny, co zostalo wykorzystane przy renowacji naszej twierdzy. Zachwyca się wszelkimi odmianami piersi niewieścich i je klasyfikuje;
Bogas - - Drow - zaklinacz - wojownik w służbie Lolth przybył z Wrót Baldura i tu, w Neverwinter, zrobił oszałamiającą, typowo faeruńską karierę: od sprzątacza, poprzez ilustratora wątku, aż do eksperta w D&D i Forgotten Realms. Coś ostatnio wyraźnie nie lubi ko - boldów;
Cacuch - Pół - Elf - paladyn, nie grzeszy cierpliwością, nie chciał złożyć ofiary w postaci dziewicy ani nam, ani w żadnej karczmie, czy świątyni; wykazuje się nowoczesnością wyznając wielu bogów w zależności od potrzeb. Ranny z niego ptaszek, jak tylko się przebudzi zaraz wszystkich wita;
Attyla - Człowiek, wojownik i sławny wódz, ostatnio specjalizujący się w rozbrajaniu. Rrozbroił nawet miecz z miecza. Jeżeli ktoś myśli, że zmienił swą dziką naturę, to się myli - najpierw rozbraja, a później - Kęsim!. Zdeklarowany wróg magii, patrzy spode łba nawet na magów ze swojej wlasnej drużyny;
Drackula - - Pół - Elf, łowca, cicho sza - podobno Harfiarz; złośliwcy twierdzą, że przyjęty został z powodu jakiegoś bliżej nie określonego powinowactwa z Gilmarem, ale to pomówienia... Jest tu dzięki swojemu poczuciu humoru. Założył w twierdzy zamtuz i dba o rozrywki dla wszystkich;
War - Elf - łowca, tajemniczy osobnik, już pierwszego dnia służby poprosił o przydział do lochów, gdzie odprawia egzorcyzmy i wypędza demony z młodych Elfek;
Wuluk - Mroczny Elf - kapłan/mag, przybył z wyspy Vvardenfell i woli by go nazywać Dunmerem niż Drowem. Plotka głosi, że to kolejny uciekinier z Podmroku, ciekawe co tam przeskrobał... pewnie znudził mu się matriarchat;

Nabór najemników wszelkich ras i klas trwa!!!

Przybywajcie po przygody, dreszczyk emocji, sławę i skarby.
Zapomniane Krainy stoją przed Wami otworem za sprawą gier cRPG.
W oczekiwaniu na nowe wspaniałe gry cRPG dyskutujemy o Neverwinter Nights i innych cRPG- ach, ktore zapadly nam w serca i pamięć.

demo gry oraz aktualne patche -------------------> www.cdprojekt.info

strony związane z tematem: (oficjalna) www.neverwinternights.com/
www.planetneverwinter.com/

po polsku:

https://nwn.cdprojekt.com/
https://www.neverwinter.4me.pl/
https://nwn.gry-online.pl

inne linki:
bg2.cdprojekt.com
icewind.cdprojekt.com
torment.cdprojekt.com
arcanum.sierra.com

link do poprzedniej części ------------------>

05.04.2003

14:41

[2]

Bogas [ Senator ]

pierwszy :)

05.04.2003

23:11

[37]

Bogas [ Senator ]

Wreszczie NWN mi dobrze chodzi, przynajmniej da się chyba grać :D
Drackula- różnić jest dość dużo wymienie niektóre (te które znam:):
Zrezygnowali z TRACO.
KP rośnie a nie maleje.
Zrezygnowali z tego ze zbroje mają różne bonusy do ochrony przed różnymi typami obrazen.
Jest mniej rzutów obronych.
Zamiast kitów są klasy prestiżowe.
Gra opiera się za systemie d20 (ten podrecznik który mi podeśłałeś to chyba właśnie podręcznik do d20)
Doszły umiejętnośći oraz atuty.
Doszły oraz odeszły jeżeli się nie mylę niektóre czary.
Po 20 poziomie jest sie Epicem ( w tamtym systemie też były reguły do wysoko poziomowych postaci ale w tej są chyba inne)
Doświadczenie jest dla wrzystkich klas i ras takie samo (w tamtej najszybciej awansował złodzej)
Za potwory exp. nie jest taki sam ale teraz to zależy aka liczna i na których poziomach jest drużyna.
Nie ma niektórych potworów oraz ich statsy zostały chyba zmienione :)
Doszły szablony.
W np. FR jest inny rok startowy więć doszły nowe wydarzenia.
Rasy nie mają np. +1 do staytystyki tylko +2 bo teraza liczy się premia np. +5 a nie 18.
i inne.

06.04.2003

00:25

[65]

Gilmar [ Easy Rider ]

Prosze bardzo.
Beroes - Pół-Elf, chaotyczny-dobry, wojownik.
Urodziłem się w wiejskiej posiadłości u podnórza Odległych Wzgórz, kilka tygodni drogi na wschód od Wrót Baldura. Ojciec Elf- łowca imieniem Al-Dżabbar i matka Samanta- czlowiek- czarownik osiedlili sie w tym niebezpiecznym rejonie, jak dziś mi sie wydaje, tylko po to, aby mieć baczenie na działania Zhentarimów zarządzających Ciemną Warownią. Oboje należeli do Harfiarzy i to chyba ta przynależność do nich stała się przyczyną tragedii.
Dzieciństwo upłynęło mi beztrosko, ojciec wdrażał mnie od najmłodszych lat do rzemiosla wojennego, ucząc posługiwania sie mieczem, tarczą i łukiem. Matka starała się wpoić we mnie nauki związane z magią, miksturami i ziołami, ale mnie to nudziło. Wiek młodzieńczy upłynął mi na polowaniach i treningach w walce wręcz z przyjaciółmi z sąsiedztwa.
Być może moje zamiłowanie do polowania uratowało mi życie, ponieważ pewnego dnia wrócilem z polowania i znalazłem tylko zgliszcza domostwa i trupy najbliższych. Jeden z wiernych sług mojego ojca żył jeszcze i opowiedział mi o napaści bandy Orkow, którymi dowodził rycerz w czarnym płaszczu. Ostatnie słowa sługi brzmiały - "Idź do Wrót Baldura, bo tu Zhentarimowie cię zabiją.
Poszukaj Aundegula Shawna w gospodzie Ostrze i Gwiazdy".
Cały mój majątek miałem na sobie bo dom był splądrowany i doszczętnie spalony. Sąsiedzi poradzili abym uciekał i obiecali zająć się pochówkiem moich bliskich.
We Wrotach Baldura, Aundegul Shawn przez pamięć na mego ojca dał mi trochę złota i poradził wyjechać na północ do Neverwinter po sławę i złoto.. i oto jestem.

Pierwszy raz w życiu piszę taką biografię, więc nie wiem czy jest do przyjęcia, ale co tam - uczymy sie na błędach, no nie?
Gilmar