Największe przeboje PRLu.

Red-Phoenix [ Pretorianin ]

Największe przeboje PRLu.

Proponuje tu wpisywać największe polskie przeboje muzyki rozrywkowej PRL'u.

Noc z Renatą

Czy to Pan, czy to Pan mi się dzisiaj śnił,
Bardzo miły nawet był i dał mi cacko?
Czy to Pan tak cudowną posiada moc,
Że smakuje nawet biednym ludziom noc?

Czy to Pan, czy to Pan mi się dzisiaj śnił,
Gdy pamięcią sięgam wstecz, to widzę Pana?
Niby nic: jakiś brylant i perły dwie,
A ten drobiazg aż do rana bawił mnie.

Cały bym Paryż dał za tę noc z Renatą,
Cały świat za tę noc z Renatą,
Na loterię los i w San Francisco złoty most.
Nawet bym księżyc dał za tę noc z Renatą,
Cały świat za tę noc z Renatą,
Spakuj kufry swe i jedźmy byle gdzie.

Czy to Pan, czy to Pan mi się dzisiaj śnił
I przystojny nawet był w zielonym audi?
Proszę wpaść i na jawie też coś mi dać,
A będziemy potem w jednym kinie grać.

Cały bym Paryż dał...

Oj, Renato, Renato obudź się! x 3

Cały bym Paryż dał...

Red-Phoenix [ Pretorianin ]

Budujemy nowy dom

Budujemy nowy dom,
Jeszcze jeden nowy dom,
Naszym przyszłym , lepszym dniom,
Warszawo!
Każdą pracę z nami mnóż,
Każdą pracę z nami dziel,
Bo to jest nasz wspólny cel,
Warszawo!
Od piwnicy aż po dach,
Niech radośnie rośnie gmach,
Naszym snom i twoim snom,
Warszawo!
Niech się mury pną do góry,
Kiedy dłonie chętne są ,
Budujemy betonowy , nowy dom!

Już dość narzekań i gderań--
I tylko chciej, i tylko spójrz, jak rośnie w krąg
Muranów , Mirów, Mokotów, Żerań
Wspólne dzieło naszych rąk!
Więc chodź i zakasz rękawy,
Do ręki kielnię bierz i stawaj z nami tu,
Bo to dla niej, dla naszej Warszawy,
Tak codziennie, tak bez tchu.

Budujemy nowy dom...



Córka rybaka

Gdy księżyc świecił na niebie dla ciebie
Poczułem miłość, co przyszła jak wiatr
Me serce było w gorącej potrzebie
Córką rybaka ty byłaś, ja- góral: z Tatr

Jelenie gdzieś nad jeziorem sennie ryczały
Ryby w jeziorze już poszły dawno spać
Rzekłaś wtedy do mnie mój mały
Cóż ci mogę w te parną, mazurską noc dać

Córko rybaka, Mazura z Mazur
Popatrz jaki na jeziorze wody glazur
Daj mi swe usta, weź mnie w ramiona
Niech się przekonam ile słodyczy
Jest w słowie Ilona

Lato minęło lecz uczucie ogniem płonie
Choć odległość dziś tak wielka dzieli nas
Ciągle czuję na mym ciele twoje dwie dłonie
W uszach moich szumi woda, szemrze las

Zakopane całe śniegiem zasypane
A ty piszesz: na jeziorze grubą krą
Przesyłasz całuski i dwie rybie łuski
Zima minie, lato złączy serca dwa


Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma,
bo czy warto po świecie się tłuc?
Pełna miska i radio "Poemat"
zamiast płaczu, co zrywał się z płuc...

Dawne życie poszło w dal,
dziś na zimę ciepły szal.
Tylko koni, tylko koni, tylko koni,
tylko koni żal.
Dawne życie poszło w dal,
dziś pierogi, dzisiaj bal.
Tylko koni, tylko koni, tylko koni,
tylko koni żal.

Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma,
cztery kąty i okna ze szkła.
Egzaminy i szkoła, i trema,
i do taktu harmonia nam gra.
Dawne życie poszło w dal...

Dziś prawdziwych Cyganów już nie ma
i do szczęścia niewiele już brak.
Pojaśniało to życie jak scena,
tylko w butach przechadza s i ę ptak.
Dawne życie poszło w dal...