Oceńcie, proszę... :)

polack12 [ Chor��y ]

Oceńcie, proszę... :)

Jest to część pierwszego rozdziału mojej mini- powieści. Proszę o wyrozumiałość, dopiero się uczę, a początki nie zawsze są najlepsze. Ale ważne, że jest chęć tworzenia. :P

Amnezja

Rozdział I
Front za domem

Do mojego ucha znów trafił mi już dobrze znany dźwięk. Mimo, że jego źródło było daleko, rozchodził się echem. Był głośny- i zwiastował całą serię.
Wstałem z fotela i ruszyłem tam, gdzie zawsze się udaję, gdy słychać strzały wydobywane z karabinów. Nie zabrałem niczego, nie było czasu.
Opuściłem dom. Tak, moja ukochana piwnica. Wybudowałem ją już na samym początku tego konfliktu. Do tej pory nikt jej nie odnalazł. No i dobrze. Byłem bezpieczny. To był dobry pomysł, by wybudować ją pod ziemią, a wejście obsypać kamieniami i zasypać piachem. Jestem geniuszem!
Podniosłem drewnianą klapę. O kurwa- słyszę zbliżające się czołgi. Tego jeszcze nie było. Może być ciekawie- ale na pewno nie przyjemnie.
Szybko wszedłem do środka i zamknąłem klapę za sobą, a następnie zszedłem schodami w dół. Było kompletnie ciemno, lecz do mojej piwnicy udawałem się tak często, że pamiętam każdy zakątek. Światło już nie było mi potrzebne.
Ach, ta moja ulubiona ciasna przestrzeń. Na środku krzesełko, a wokół ściana. Nic więcej mi do szczęścia nie potrzeba. No, na razie.
Po tym, jak usiadłem, uświadomiłem sobie, że nastała nagła cisza- fałszywy alarm? Nie to nie to, przecież słyszałem czołgi. Chyba nie dostał go tutejszy dzieciak, NATO od razu by go zabrało. A z rodziną diabli wie co by zro...
Potężna eksplozja. Coś przeszyło moje ciało na wylot. Spadłem z krzesła i instynktownie, na ziemi, skuliłem swoje ciało tak, że dostałem kolanem w zęby. Czułem te odłamki gruzu spadające na ziemię. Ta siła... Zaczęło się.
Sekundę po tym rozległy się strzały. Niezwykle głośne. I zabójczo przerażające. Czołgi ruszyły.
To było nie do opisania. Czułem nademną kroki uzbrojonych po zęby marines. Ten dźwięk wprawionych w ruch machin. Upadające bezwładnie na ziemię ciała. Zwykle to wszystko trwa parę chwil. O Boże... To będzie długa noc...

13.11.2010

21:43

[2]

Mr.t0ster [ Chuck Norris ]

No i w koncu ktos z kim moge porozmawiac.
Sam pisze ksiazke na maszynie(fikcyjny bohater, niektore przygody wziete z mojego zycia)
do pisania. W kazdym razie nawet mocne, wciagajace.
Jednakze, jest pare bledow(nie ortograficznych przynajmniej piszac to o 21:43 sie ich nie dopatrzylem) w story-tellingu. Nie potrafie ci powiedziec jak je poprawic.
Mam natomiast rade, ja najpierw pisze wersje"pierwsza" czyli pamiatkowa, nastepnie
robocza(po prostu kopiuje wersje "pamiatkowa") i zaczynam czytac jakas ksiazke,
fantasy albo kryminal lub po prostu literature.
I po pewnym czasie wracaj do tego co nappisales i poprawiaj "niedorobki".
Pamietaj jedno kiedy zabraknie ci weny to nie martw sie, D.G. autor ksiazki Metro 2033
pisal ja 8 lat.
Kto wie moze kiedys zobaczymy nasze ksiazki w ksiegarniach.
Zycze powodzenia.
p.s. Nie dawaj nam do czytania calej opowiesci bo w razie ewentualnego sukcesu bedziemy mieli
Spoiler :/.