O patriotyzmie słów kilka.

26.02.2010

21:23

[1]

.:Jj:. [ Legend ]

O patriotyzmie słów kilka.

Witam,

Nosiłem się z myślą stworzenia tego tematu od bardzo dawna. Nigdy jednak nie znajdowałem wystarczającej motywacji, dziś jakoś mnie ruszyło. Na Forum co jakiś czas przewija się to hasło w różnych wątkach, nigdy jednak nie widziałem żadnej dłuższej i naprawdę poważnej dyskusji nad tym tematem.
Wiem, wiem- możliwe że bardzo złe miejsce wybrałem, nic nie mam na swoją obronę poza nadzieją że kilku starszych wiekiem użytkowników się tym zainteresuje i dyskusja jednak się rozwinie. Czy to nadzieja płonna- zobaczymy :)

Temat jest bardzo obszerny. W wyszukiwarce Forum na hasło "patriotyzm" pojawia się jeden wątek, z połowy lutego tego roku: https://forumarchiwum.gry-online.pl/S043archiwum.asp?ID=10000565

Swoją drogą niefortunnie dobrany został tytuł- "Czy uważacie, że patriotyzm to dobra cecha?".' Dyskusja' po tak zadanym pytaniu może się skończyć na pierwszej twierdzącej odpowiedzi.
Patriotyzm jest jak najbardziej pozytywną cechą, nie spotkałem się nigdy z żadnym sensownym argumentem świadczącym o tym że jest inaczej.

Ja chciałbym się skupić głównie na naszym kraju i czasach współczesnych, choć jestem świadomy że ze względu na specyfikę tej postawy będzie się pojawiało wiele odniesień historycznych.

Wcześniej wspomniałem że od początku w ww. temacie pojawiały się skrajne określenia.
"Fanatyczny patriotyzm, czyli nacjonalizm, który przerodził się w faszyzm, neonazizm i inne gówna tego świata"
Fanatyzm, choć zestawiony z tak szlachetną postawą, jest jednak cechą negatywną. Tutaj mimo chwilowych wątpliwości nie dyskutowałbym, ale żeby porównywać go z miejsca do neonazizmu? Bardzo mocne słowa, wypowiedziane bez wahania. Trzeba by było się zastanowić czym jest owy 'fanatyczny patriotyzm' w naszym wydaniu- zdolnością całkowitego poświęcenia się? Bezgraniczną miłością do ojczyzny? Nieokreśloną dokładnie ideą, uczuciem popychającym do popełniania zbrodni, postawienia się ponad prawem w imię wyznawanych wartości? Potrzebna by była chyba analiza konkretnych przypadków ze współczesnej historii Polski.
Potrafilibyście coś wybrać?

"Patriotyzm nie jest moim zdaniem dobrą cechą. Tak samo, jak nie uważam, że demokracja jest dobrym ustrojem"
A czy w naszej obecnej sytuacji można by było z miejsca przedstawić jakąś alternatywę dla demokracji?
Od niepamiętnych czasów patriotyzm był definiowany przez ówczesną sytuację polityczną, sięgając do historii bardzo szybko wyłowimy nieaktualny dziś motyw walki narodowowyzwoleńczej. Po setkach lat walk na różnych frontach, różnych wojen wolna Polska ma przed sobą wielką szansę. Na kontynencie panuje względny spokój- sytuacja polityczna wydaje się stabilna jak nigdy, żyjemy w pokoju z historycznymi, tradycyjnymi wręcz, wrogami naszego kraju. Wspaniałe okoliczności, można się skupić na tym co najważniejsze- czerpaniu korzyści z wywalczonej wolności.
Dlaczego nie potrafimy tego robić? Dlaczego demokracja w oczach społeczeństwa traci na wartości, czemu brzydnie nam polityka. Czy ta wolność ojczyzny o którą walczono była celem czy pretekstem do walki w imię jakiś innych celów i wartości?

Bismarck powiedział: "dajcie Polakom rządzić a sami się wykończą". Może faktyczne nigdy nie było i nie będzie nam dane cieszyć się wywalczoną wolnością. Czyżby tylko jej brak popychał naród do wielkich czynów, a gdy przyniosą one efekt i uzyskamy upragnioną wolność to wstępują w nas bez wyjątku wszystkie złe cechy i marnujemy dane nam szanse?
Dużo można by dyskutować nad naszą niezdolnością do rządzenia i czerpania z owoców poświęcenia i walki poprzednich pokoleń.

Dobrze to ujmuje Davies: "Polacy są przede wszystkim patriotami. Wiele razy dowodzili, że są gotowi umierać za ojczyznę; tylko nieliczni są jednak gotowi dla niej pracować. "

"Tę cechę, jak i wspomniany ustrój można bardzo łatwo obrócić przeciwko ludziom"
Ludzi obraca się przeciwko bliźnim bardzo łatwo, dzięki patriotyzmowi czasem łatwiej, czasem trudniej. Wszystko zależy od konkretnej sytuacji. Takie wnioski są wysunięte zbyt pochopnie. Równie dobrze mógłbym powiedzieć że tylko dzięki twardemu patriotyzmowi jesteśmy Polakami- bo byliśmy bitni kiedy było trzeba, choć płaciliśmy za to dużą cenę. Dzięki niemu zachowaliśmy tożsamość, mamy ciągłość kulturalną, dzięki tej postawie przetrwaliśmy przez milenium z kawałkiem, pozostaliśmy sobą i nie podzieliliśmy losu bardziej uległych nacji.
Ja bym się spytał czy w innym systemie i przy innej postawie jest trudniej obracać ludzie przeciw sobie.

"Najgorszy jest ten sportowy, szczególnie w wydaniu polskim…"

Akurat nie. Jeśli chodzi o patriotyzm w sporcie to mamy się czym pochwalić- tak oddanych kibiców mogą nam wszyscy pozazdrościć. Oglądając zmagania naszych siatkarzy, koszykarzy, skoczków czy jakichkolwiek innych sportowców naprawdę jest co podziwiać- zawsze tłumnie, zawsze w narodowych barwach, zawsze dopingujący naszych bohaterów choćby nie szło im najlepiej.
No chyba że mówimy tu o jakiś pseudokibicach, ale po co sięgać skrajności i o nich dyskutować?

"W takim razie każdy może powiedzieć, że jest patriotą, bo "kocha" kraj. To pojęcie straciło na wartości, taka prawda."

Każdy może powiedzieć że jest patriotą bo kocha kraj. Dużo takich w telewizji, radiu, prasie. Słowa z ust padają bardzo szybko, z czynami jest gorzej.
Prawdziwym patriotą jest ktoś kto kocha kraj ale niekoniecznie o tym pieje na lewo i prawo, jest to dla niego naturalna część swojego "ja". Kocha kraj, po prostu. Nie jest to dla niego rzecz nadzwyczajna, o ile w takim duchu został wychowany. U autora tej wypowiedzi tego zabrakło. Wartości patriotyzmu trzeba uczyć.

Było jeszcze kilka ciekawych postów ale w mniejszym lub większym stopniu pokrywały się z sobą lub z tym co chcę powiedzieć. Wróćmy teraz do tematu i zadajmy sobie pytanie- czym jest dziś patriotyzm.

Wiki radzi:
"Patriotyzm to postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar. To wypełnianie obowiązków konstytucyjnych i obywatelskich. Charakteryzuje się też przedkładaniem celów ważnych dla ojczyzny nad osobiste, a często także gotowością do poświęcenia własnego zdrowia lub życia. Patriotyzm to również umiłowanie i pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury czy języka.
Cechami patrioty jest umiłowanie własnej ojczyzny i narodu. Może być ono realizowane poprzez kultywowanie tradycji, oddawanie czci bohaterom narodowym i pamięć o nich, jak i również działania na rzecz danej społeczności; uczestnictwo w wyborach, świadoma postawa obywatelska. Jednakże również działania na szkodę aparatu państwowego mogą być uznawane jako patriotyczne, jeśli służą budowaniu ojczyzny - nieposłuszeństwo obywatelskie.
Patriotyzm to stawianie dobra kraju ponad interes osobisty, a nawet rezygnacja z prywatnych korzyści. Wynika on z więzi społecznej i emocjonalnej z narodem, kulturą i tradycją. Wiąże się także z poszanowaniem innych narodów i ich kultury."

Dlaczego dziś patriotyzm wzbudza tyle kontrowersji? Przecież w swojej istocie jest rzeczą bardzo prostą i bardzo naturalną. Ja to widzę tak:
Umiłowanie i oddanie Polsce- poświęcenie poświęceniu nierówne. Niektórzy od razu wybuchają "nie będę poświęcał życia dla jakiegoś pustego słowa!", "nie dam się zabić dla jakiejś umownej idei!".
Niepokalana Dziewico Maryjo Ostrobramska! Dlaczego poświęcanie siebie jest od razu utożsamianie ze składaniem najwyższej ofiary ? Jakieś powstanie jest przygotowywane? Niemców atakujemy?!
Wielu popada w skrajności, tu przecież chodzi o poświęcanie swojej uwagi, czasu, swoich myśli, uczuć i troski Polsce, chociaż ich najdrobniejszej części. To takie proste, chodzi nawet o najdrobniejsze gesty, symbole i zachowania.
Dla mnie nie do pomyślenia jest by nie iść na wybory, nie wywiesić flagi gdy trzeba, nie zobaczyć parady wojskowej jeśli odbywa się ona w pobliżu domu, nie dbać o język, tradycje… Przecież to są tak fundamentalne rzeczy w codziennym życiu. Nie ma się dziwić gdy brakuje szacunku dla kraju u młodych. Brak go w większości polskich domów, patriotyzm zaczyna się od rzeczy małych- jeśli większości ludzi nie chce się ruszyć 2-3 razy do roku dupy do lokalu wyborczego by machnąć dwa krzyżyki to o czym my tu mówimy, jak to porównywać do poświęcania życia gdy naprawdę była potrzeba ratowania kraju.

Mnie już od najmłodszych lat uczyli patriotyzmu dziadkowie którzy wychowali się i dorastali w ciężkich czasach. Który młody dziś potrafi wyrecytować "Wyznanie wiary dziecięcia polskiego", zapewne większość nie kojarzy po tytule. Chodzi o wiersz zaczynający się od słów "Kto ty jesteś?". Może się to wydawać niektórym śmieszne, dla mnie wpajanie istoty całego utworu młodemu człowiekowi śmieszne nie jest:

- Kto ty jesteś?
- Polak mały.
- Jaki znak twój?
- Orzeł biały.
- Gdzie ty mieszkasz?
- Między swemi.
- W jakim kraju?
- W polskiej ziemi.
- Czym ta ziemia?
- Mą ojczyzną.
- Czym zdobyta?
- Krwią i blizną.
- Czy ją kochasz?
- Kocham szczerze.
- A w co wierzysz?
- W Polskę wierzę.
- Czym ty dla niej?
- Wdzięczne dziecię
- Coś jej winien?
- Oddać życie.

Wracając- boję się pomyśleć co będzie przekazywane dzieciom za 30 lat. Dorastając słuchałem z jednej strony o przedwojennej Warszawie, z drugiej o Kresach i zacząłem się interesować takimi tematami- z własnej chęci sporo o naszej historii. Wojna Polsko-Bolszewicka, Marszałek, Korona, Międzymorze, co jak co nudów nigdy nie było :) Z pewnością jest z czego czerpać wartości patriotyczne.
Nie wiem czy to jakaś reguła IMHO ale im cięższa jest sytuacja polityczna i społeczna tym lepszych ludzi rodzi ta ziemia. Może to ciężkie warunki dyktowały skupienie się na wychowaniu patriotycznym, docenianiu tego co się ma. Dziś jest tak dobrze a z drugiej strony tak źle.

Fragmenty wiersza Asnyka "Poeci do publiczności":

Jesteśmy dziećmi wieku bez miłości,
Wieku bez marzeń, złudzeń i zachwytu,
Obojętnego na widok piękności,
A więdnącego z nudy i przesytu,
Wieku, co wczesnej doczekał starości,
Sam podkopawszy prawa swego bytu,
Wieku, co siły strwonił i nadużył,
Nic nie postawił, chociaż wszystko zburzył.
[..]
Lecz dziś gdzie znaleźć jaki sztandar wielki,
Który by porwał małoduszne zgraje?
Wszechwładnej niegdyś cudów rodzicielki:
Młodzieńczej wiary - świat już nie wyznaje;
Nikt się nie zwraca do tej karmicielki,
Co sercom ludzkim wieczną młodość daje,
I nie zostało nic z anielskich wizji,
Prócz niedowiarstwa albo hipokryzji.
[..]
Miłość ojczyzny?... Ta dziś pustym dźwiękiem,
Co nie brzmi wcale albo brzmi szaleństwem;
Nasi mężowie śpiąc na łożu miękkiem,
Biją w dzwon trwogi przed niebezpieczeństwem,
Gdy kto ten wyraz powie z cichym jękiem,
I obrzucają swój naród przekleństwem
Za to, że śmiał się targnąć na kajdany
I drgnął na chwilę własną krwią oblany.

Miłość ojczyzny! To przedmiot zużyty
I pogrzebany z poległym rycerstwem,
Starannie w trumnie gwoździami przybity
I przytrzaśnięty pleśnią i szyderstwem.

Można podchodzić do tego tematu na wiele różnych sposobów. Sam nie wiem wciąż co o tym myśleć- z jednej strony mam nadzieję że będzie ok, z drugiej jak można mieć nadzieję na to że będzie lepiej gdy wieczorem sprawdzając wiadomości słyszy się takie rzeczy że ręce z miejsca opadają.

A może było tak zawsze, tylko wspomina się z przeszłości same dobre i chwalebne rzeczy?

Co myślicie?

26.02.2010

21:27

[2]

Jedziemy do Gęstochowy [ PAINKILLER ]

Patriotyzm echhhh co ja o tym myślę.

juz wiem - wiadomo kazdy lubi jak np.Małysz pokonuje rywali, Polska wygrywa itp. teraz tak wyraża się patriotyzm.

Polska, Polska wiadomo jak kazdy kraj ma złe i dobre strony, historię chwalebną i tą mniej chwalebną jak np. Jedwabne....