Playback #49-50 - OSTATNI numer Playbacku, koniec e-zinów w Polsce!

23.01.2010

21:29

[1]

amadi1 [ ElMundo ]

Playback #49-50 - OSTATNI numer Playbacku, koniec e-zinów w Polsce!

Za oknami zima, globalne ocieplenie wzięło urlop i bardziej niż zwykle kusi domowe zacisze. Cieknące kryształem ekrany przykuwają nowymi grami, przytulne sale kinowe zapraszają na seanse, a księgarnie i sklepy muzyczne wzywają do kupna nowych tytułów. A my, jak zwykle, pomagamy wśród komercyjnego zalewu dostrzec perełki.

Słowem wstępu rzec wypada, że robimy to już po raz ostatni - ale tylko w obecnej formie. [ link zabroniony przez regulamin forum ] właśnie zakończył swoją działalność jako magazyn internetowy i w chwili, gdy do Waszych rąk powinien być oddany następny po tym numer, serwis informacyjny przybierze formę portalu. Jest na co czekać, a póki co... zapraszam do zagłębiania się w najnowsze, pożegnalne wydanie.

Pod wyjątkową obserwację trafiła polska branża gier komputerowych. W tym temacie zawarliśmy między innymi artykuły o rodzimych "growych" wydawcach i czasopismach.

Fani konsol powinni się poczuć szczególnie dopieszczeni, ilość omawianych na nie gier prawie po połowie podzieliła się z tymi na komputer. Sprawdziliśmy czy rzeczywiście Assassin's Creed 2 zrywa z nudą i monotonią jedynki utrzymując przy tym otwarty świat i niesamowity klimat. Aby być na bieżąco z głośnymi premierami, nie można również przeoczyć opisów takich tytułów jak DiRT 2 czy Dragon Age (ten drugi z resztą wdarł się jeszcze do publicystyki, którą również gorąco polecam).

Wzrasta objętość kącika filmowego, a wraz z nim nadchodzi wiele głośnych tytułów. Czy Avatar to film, który bez efekciarstwa byłby kompletną klapą? Czy 2012 potrafi zaskoczyć, czy może jest to tylko jeden z wielu przewidywalnych filmów katastroficznych? Redaktorzy [ link zabroniony przez regulamin forum ] odpowiadają na wiele kinowych dylematów.

Do tego jak co miesiąc porcja zapowiedzi, dwa odcinki lubianej serii publicystycznej "The best of abandonware", muzyka (w tym legendarny "Slayer") i książki. Słowem - jest co poczytać, jest o czym się dowiedzieć. W chwili oczekiwania na portal [ link zabroniony przez regulamin forum ] nie można narzekać na nudę lub brak informacji. Owocnej lektury!

23.01.2010

22:32

[2]

Yerten [ Pretorianin ]

szkoda, jedna z lepszych polskich multimedialnych produkcji, lubiłem poczytać, portal to już nie to :(

Sapkowski napisał jedno bardzo mądre zdanie "coś się kończy coś się zaczyna" więc życzę powodzenia

24.01.2010

01:43

[6]

Deepdelver [ Legend ]

Przeczytałem artykuł o historii czasopism dotyczących gier komputerowych i muszę przyznać, że jest okropny. Po pierwsze - to w zasadzie przeredagowane notki z Wikipedii. Poniżej kilka przykładów.

PLAYBACK
Zawierały one między innymi kombinacje ciosów oraz ręcznie rysowane mapy.
WIKI
Specyfiką artykułów były np. tabelki podające kombinacje klawiszy niezbędnych do grania w daną grę oraz ręcznie rysowane mapy.

PLAYBACK
Jego redaktorzy jako pierwsi wyjeżdżali na targi ECTS oraz E3.
WIKI
Jego redaktorzy jako pierwsi w Polsce wyjeżdżali do Londynu na targi ECTS oraz do USA na E3 (Electronic Entertainment Expo), przekonując "że w Europie Wschodniej naprawdę są komputery".

PLAYBACK
Kolejnymi charakterystycznymi elementami stały się artykuły na temat mangi, anime i japońskiej kultury.
WIKI
Secret Service także jako pierwsze pismo w Polsce publikowało artykuły o mandze, anime i japońskiej kulturze.

PLAYBACK
Jednak pismo miało inną cechę, która wyróżniała go z tłumu pozostałych, a mianowicie luźne podejście redaktorów ( oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu ).
WIKI
Samo pismo cechowało się niestandardowym, swobodnym podejściem do opisywanych tematów, często porównywanym do podejścia rozpropagowanego przez magazyn "Top Secret".

Po drugie: jak się już kopiuje informacje, to należy kopiować informacje mądre, istotne i prawdziwe. Akurat notki w Wiki dotyczące tej tematyki są w większości straszliwie dyletanckie. Dlatego znajdziemy tam np. dziwaczne bajania o ręcznie rysowanych mapkach charakterystycznych dla Top Secretu (wcześniej takie mapki były w Bajtku, a w chwili pojawienia się realnej konkurencji czyli SS, Top Secret już od nich odszedł).

Po trzecie: korzysta się z kilku źródeł. Bo opierając się na samej Wikipedii można przeoczyć np. Computer Studio, bardzo ważny (i arcyciekawy ze względu na zawartość, początkowo publikował bowiem głównie instrukcje do gier) periodyk, co zdarzyło się autorowi artykułu.

Po czwarte: o ile jest możliwość dotarcia do źródeł albo do ludzi, którzy się na tym znają, to się z takiej możliwości korzysta. Tacy ludzie siedzą np. na RetroReaders (dawna czytelnia z CCO), można tam też znaleźć masę materiału źródłowego. To pozwala zachować proporcje. Bo o ile pojawienie się Top Secretu było faktycznym początkiem tego segmentu prasy w pełnoprawnej roli, a narodziny SS były szokiem jakościowym (ilość kolorów, jakość papieru i ilustracji, układ stron, zabawne podpisy pod screenami itp.) i wymusiły na konkurencji przyspieszoną ewolucję, to np. pierwsze numery CDA można było przeoczyć - niepozorne pismo, ze skromną ilością materiałów i wyglądem wczesnego Top Secretu. ŚGK nie był dla Top Secretu żadną konkurencją, a jedynie bardzo ubogim (testowo i wizualnie) krewnym - sprzedawał się nie kosztem TS, tylko obok niego (w tym czasie kupowało się wszystko, co dotyczyło gier).