Dekada w muzyce - podsumowania wszelakie

09.09.2010

18:22

[1]

rog1234 [ Gold Cobra ]

Dekada w muzyce - podsumowania wszelakie

Był bodaj Kruka wątek o roku 2010 w muzyce, a ja zacząłem zastanawiać się jak golowicze wszelacy odbierają szersze spektrum - całą, prawie zamkniętą dekadę 2000-2010. Zostały trzy miesiące, w których, z mojego punktu wiedzenia, nie wchodzi nic szczególnego (albo nie zapowiedziano niczego takiego), może poza nowym Tankianem.

Dużo ludzi straszliwie zrzędzi jak to w "nowej" muzyce nie ma niczego wartościowego, a "kiedyś to była dopiero muzyka", co strasznie mnie... drażni. To pierdoła jakich mało. Zastanawia mnie opinia co poniektórych userów GOLa w tej sprawie.

Drobna uwaga na początek.
Każda rzecz w całym tym poście powinna być potraktowana jako "zdanie autora". Nie zmuszam nikogo do poparcia choćby słowa z tego co napisałem, ale nie wyskakujcie na mnie z pretensjami, że ja piszę tak, a wy myślicie inaczej, bo i takie rzeczy się na GOLu zdarzają. To MOJE zdanie, uszanujcie je, a ja uszanuje wasze a całość będzie utrzymana w pokojowej atmosferze :)

Ja uważam że dekada była muzycznie... wyśmienita. Zresztą, dla muzyki rozrywkowej od jej powstania nie było "słabego" okresu. Zawsze ukazywało się coś wartego uwagi.

Zacznę może od wykonawców. Grup w świetnej formie nie brakowało przez te dziesięć lat. Mieliśmy nowości na poziomie (Airbourne, Trivium, solowe dokonania członków System of a Down, Velvet Revolver, Them Crooked Vultures, The Dead Weather i inne), "breakthrough albums" wielu zespołów, powroty po latach w lepszej lub gorszej formie.
Z rzeczy zupełnie świeżych podobały mi się zwłaszcza:
Scars on Broadway ze swoim s/t, szalona, pokręcona, ale i miejscami po prostu bardzo ładna muzyka. Od metalowo-soadowych bomb typu Stoner Hate aż po melancholijne bym rzekł 3005.
Them Crooked Vultures otworzyło moje oczy na ten cały, szalony świat "rocka alternatywnego" i jest płytą, przez którą do każdego zespołu/albumu podchodzę dwa razy. Przy pierwszym podejściu płyta wręcz mnie odrzuciła, za to przy drugim się zakochałem. Płyta wciągnęła mnie jak czarna dziura, jej zróżnicowanie stylistyczne i ta nieogarnięta magia zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Zastanawia mnie tylko czy nie zgubią formy na drugiej płycie, ale... kto wie.
Gorillaz to z kolei inna bajka, ale również niesamowicie dobra muzyka. Demon Days będzie dla mnie jedną z najważniejszych płyt dziesięciolecia, wszystko, od tekstów przez melodię aż po brzmienie i mix jest tam niemal doskonałe.
Oczywiście nie są to jedyne wyśmienite moim zdaniem płyty i zespoły, ale postanowiłem ograniczyć się do trzech. I tak spodziewam się dużej dawki "tl;dr" :P

Z albumów którymi wybiły się istniejące już wcześniej zespoły... to dopiero temat-rzeka. Był tego ogrom, ale to po prostu ogrom.
Rated R (Queens of the Stone Age) to czad nie z tej ziemi. Dla mnie najlepsza płyta z tego okresu. Raz szalona, raz ostra, raz łagodna. A we wszystkim nie do pobicia.
Elephant (The White Stripes) za samo Seven Nation Army zaliczyłbym do "tych najlepszych". To po prostu czysty, żywy, szczery rock, utrzymany w bardzo klasycznym duchu.
Historia z Black Holes and Revelations (Muse) była trochę skomplikowana. Jednego dnia myślałem sobie że cały zespół to straszliwy szajs, po usłyszeniu bodaj paru utworów z najnowszej płyty, która mi się po prostu niezbyt podoba. Tydzień, może dwa później usłyszałem Supermassive Black Hole, i... uległem. Przesłuchałem z marszu całą resztę dyskografii, i mogę powiedzieć teraz tylko jedno - Muse to jedna z najlepszych rzeczy jakie przytrafiły się muzyce. Wizjonerska, wielowarstwowa, pełna dobrych kompozycji, chwytliwych melodii i świetnych tekstów płyta z 2006 jest dla mnie szczytowym osiągnięciem grupy. I jednym ze szczytów muzyki alternatywnej w ogóle. Może wprawdzie odrzucać wokal, bo to bardzo... em, "charakterystyczny" sposób śpiewania, który nie zawsze mi się podoba. Ale mogę o tym zapomnieć i cieszyć się całą resztą :)
O 10,000 Days (Tool) nie ma co się rozpisywać, bo ciężko opisać to, co zostało na tej płycie umieszczone. Zwarte, raz delikatne, raz drapieżne gitary, TEN bas o brzmieniu nie do podrobienia (solówka basu w Vicarous!), no i hipnotyczny, mocny i wyśpiewujący wyśmienite teksty wokal. W kategorii metalu progresywnego będzie to moja ulubiona płyta.

Jest jeszcze to, co lubię chyba najbardziej. Powroty po latach lub po prostu powroty do formy po słabszym okresie.
Nie mógłbym zacząć inaczej, niż od mojego ukochanego Megadeth :P To, przez co Mustaine i spółka, nie ważne akurat która spółka przeszli w te 10 lat wybitnie mi się spodobało. Odcięli się od eksperymentu zwanego Risk i popchnęli dalej wizję z Countdown to Extinction i Youthanasii. Mocne gitary, zmiany tempa, i chwytliwe refreny. Nie jest to może ten sam Megadeth co w "starych czasach" (mowa oczywiście o okresie między Peace Sells... i Rust in Peace), ale nie widzę w "nowej" wizji Mustaine'a niczego złego. A wręcz przeciwnie, bo uważam płyty od The World Needs A Hero do Endgame za co najmniej dobre. Plus, ogromny respekt dla Dave'a z mojej strony za to, że poradził sobie z problemami z ręką.
Machine Head to kolejny podobny do Megadeth proces. Jak wiadomo zaczęli ostrą surówą, która była nie mniej, nie więcej jak arcydziełem i kamieniem milowym w historii metalu. Pod koniec lat .90 trochę zboczyli z drogi nu-metalowym The Burning Red, które nawet mix miało słaby (choć niektóre utwory wybijają się na plus, najbardziej chyba tytułowy). Potem był ten nieszczęsny Supercharger. Cóż, mi się spodobał, choć miał słabe punkty, wieele słabych punktów, to miejscami dawał tak konkretnego czadu (Bulldozer!), że aż chce się słuchać. Jednak okoliczności (9/11) "trochę" popsuły sprzedaż płyty, która była... tragiczna. Ale po latach Machine Head powrócił, z wyśmienitymi, mocnymi i chwytliwymi (czyli mniej-więcej to co zrobił Megadeth) utworami na dwóch wyśmienitych albumach, Through The Ashes of Empires i The Blackening. Czekam co dalej, bo od trzech lat ani słowa o nowej płycie, choć dopiero niedawno skończyła się trasa koncertowa zespołu.
Stone Temple Pilots to coś, czego w ogóle się nie spodziewałem. Nie myślałem że po tylu latach od tych "dobrych czasów" będą w stanie nagrać tak dobrą płytę. Ich tegoroczny s/t to płyta napakowana rockowym czadem i świetnymi pomysłami.
Ucieszył mnie też bardzo Playing the Angel Depeche Mode. Nie jestem może wybitnym fanem grupy, w sumie tak naprawdę podoba mi się w całość tylko Violator i... Playing the Angel właśnie. Trochę smutna, trochę radosna, trochę głośna, trochę wycofana. Po prostu mi się podoba.

Rozpisałem się do tego stopnia, że wątpię że ktoś to przeczyta :P No ale, zastanawia mnie tylko kto jeszcze mógłby podzielić się takim swoim "podsumowaniem dekady" :)

09.09.2010

18:51

[2]

faner [ Druid Ewenement ]

Szkoda że o punku nie napisałeś. Ale fajny ten twój artykuł.

10.09.2010

08:03

[15]

Reality [ Gitarzysta ]

To całe gadanie jaka ta nowa muzyka jest to mentalność polaków do narzekania ;)
Jak ktoś się sugeruje tylko telewizją , to tak to własnie wychodzi.
I z tym bym mógł się zgodzić kiedyś w telewizji były puszczane lepsze piosenki (więcej)
A teraz są dalej puszczane ale raczej na stacjach zagranicznych.

Co mi się podobało z tych już nie wymienionych na przełomie 2000-2010?

Avanged Sevenfold - świetne metalowo rockowe granie które wpada w ucho.
Arctic Monkeys - nie lubie ogólnie indie rocka, ale ten zespół jest wyjątkowy, ma mociejsze brzmienie od innych indie rockowych grup.Z indie jeszcze podoba mi się The Strokes i niektóre kawałki Bloc Party.
Teancious D - zespół podchodzący z dystansem do muzyki rockowej. I całkiem nieźle im to wychodzi.
Paramore - pop rockowa grupa wpadająca w ucho z źeńskim wokalem. Trzymająca naprawdę mocne więzi z fanami (filmiki na YT i blogi )
Poza tym mogę jeszcze dodatkowo wymienić : Interpol, zespół który nie ma mocnych kawałków ale miło się ich słucha.

Porażka dekady to wszelakie zespoły, które wypromowały się na Rocku, a potem zaczęły tworzyć elektro.
I potem wychodzą takie "perełki" zespoł posiadajacy 2 albumy rockowe 2 albumy electro.
Nie mam nic przeciwko, gdy zespół chce zmienić brzmienie ale jak juz tworzy inny typ muzyki to chociaż nazwę by mógł nową nadać.

10.09.2010

19:10

[25]

Behemoth [ Rrrooaarrr ]

Bardzo to wszystko uprościłeś. Pominąłeś wiele znakomitych albumów, które dostarczyła pierwsza dekada nowego milenium, a także wiele wydarzeń i debiutów, o których warto by było wspomnieć. No, ale z tego co napisałeś to jest to tylko Twoje wybiórcze podsumowanie, o czym świadczy też fakt, że wspomniałeś bardzo udany album pt. 10,000 Days, a zupełnie pominąłeś o wiele lepszego Lateralusa z 2001 roku. Można by było przyczepić się jeszcze do wielu innych rzeczy, ale to chyba bezcelowe.

Jeśli chodzi o pierwszą dekadę to wspomnę tylko kilka muzycznych dzieł z pogranicza rocka i metalu, które moim zdaniem trochę wniosły do muzyki i które z pewnością sprawiły, że "nowe" wcale nie musi oznaczać "gorsze", albumy, które warto poznać:
*Cathedral (The Guessing Game)
*Dream Theater (Train Of Thought, Octavarium, Systematic Chaos)
*Exodus (Tempo Of The Damned)
*Ihsahn (After)
*Iron Maiden (A Matter Of Life And Death, The Final Frontier)
*Karmakanic (Who's The Boss In The Factory)
*Nevermore (This Godless Endeavor, The Obsidian Conspiracy)
*Nine Inch Nails (With Teeth)
*Pain Of Salvation (Scarsick)
*Porcupine Tree (In Absentia, Deadwing)
*Rob Zombie (The Sinister Urge)
*Sepultura (Dante XXI, A-Lex)
*Soilwork (Figur Number Five)
*Tool (Lateralus, 10000 Days)
*Transatlantic (The Whirlwind)
*Ulver (Shadows Of The Sun)
*Voivod (s/t)

Lista jest długa i niewyczerpana. Celowo pominąłem albumy debiutantów z tej dekady, na świecie najważniejsi to chyba Gojira, Hacride i Mastodon, a polskie grono zespołów przedstawia się imponująco z Comą, Riverside, Lao Che i Votum na czele. Albumy tych grup wiele znaczyły (i znaczą).

Naprawdę trudno byłoby wskazać choćby pięć najważniejszych albumów dekady. Ten, który uważam za opus magnum wszelkiej muzyki ukazał się w 2000 roku.